Απόφαση Γενικής Συνέλευσης ΣΣΑ / Τετάρτη 8οκτ14

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΑΑΚ: 77

ΜΑΣ: 12

ΛΕΥΚΑ: 3

Η κατάσταση που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης στο πανεπιστήμιο (υποβάθμιση, απουσία φοιτητικής μέριμνας κτλ) είναι μια μικρογραφία της κατάστασης εξαθλίωσης που οι εκάστοτε κυβερνήσεις-διαχειριστές της κρίσης, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, έχουν επιβάλλει στη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει τα πιο βάρβαρα μέτρα να περνάνε, πολλές φορές χωρίς καν τον τυπικό μανδία της κοινοβουλευτικής νομιμότητας, αλλά με τη μορφή προεδρικών διαταγμάτων. Έτσι, συνοπτικά είχαμε: 7.000 απολύσεις στο δημόσιο, μείωση κατώτατου μισθού, διάλυση ασφαλιστικού, ξεπούλημα της ενέργειας και των δημόσιων αγαθών, καταστροφή της φύσης (Σκουριές) κ.ο.κ. Όλα αυτά σφραγίζονται με το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ, τις κατασχέσεις, την προσπάθεια κατάργησης των απεργιών, την επέκταση των ωραρίων, το χτύπημα στη φτωχομεσαία αγροτιά (εξευτελιστικές τιμές, χαράτσια, εμπάργκο από Ρωσία λόγω ΕΕ, εξισωτική αποζημείωση κτηνοτρόφων). Κι όλα αυτά γίνονται στο βωμό της «ανάπτυξης», μιας ανάπτυξης που σίγουρα δεν είναι για το λαό και τη νεολαία, αλλά αντίθετα πατά στα πτώματά τους. Και μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται και το τέρας του φασισμού να αναγεννηθεί, όπως συμβαίνει σε κάθε καπιταλιστική κρίση, προκειμένου να λειτουργήσει ως η εναλλακτική και η πιο απάνθρωπη και επιθετική λύση του κεφαλαίου προκειμένου να επιβάλλει τα μέτρα του και να ξεπεράσει τις κρίσεις του.

Και ενώ πλέον ακόμα και οι εσωκομματικές ομιλίες του Σαμαρά παραδίδονται με τη μορφή εκτάκτων ανακοινωθέντων τύπου ΥΕΝΕΔ, όπως η ομιλία για τα 40 ευτυχή χρόνια της ΝΔ, όπου και υποσχέθηκε για 17η φορά πως δε θα μειωθούν άλλο μισθοί και συντάξεις και πως η χώρα βγαίνει από τα μνημόνια. Τα λεγόμενά του τα καταρρίπτει ο ίδιος ο προϋπολογισμός της κυβέρνησής του. Προβλέπεται αύξηση των φόρων κατά 1,7 δισ. Ευρώ (παράλληλα με τροπολογία στο νόμο για τις θρησκευτικές κοινότητες απάλλαξε τους εφοπλιστές από το φόρο αλληλεγγύης) ενώ ταυτόχρονα οι δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης και περίθαλψης μειώνονται σχεδόν κατά 500 εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, η έξοδος από την επιτήρηση των μνημονίων, για την οποία πλέκει παιάνες σύσσωμος ο κυβερνητικός συνασπισμός, έρχεται να αντικατασταθεί με το ευρωπαϊκό πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας. Αντί δηλαδή να έρχονται οι τροϊκανοί κάθε 3 μήνες, θα έρχονται οι Ευρωπαίοι επίτροποι κάθε 6. Σε τελική ανάλυση δηλαδή λιτότητα χωρίς ημερομηνία λήξης.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Κατά πως φαίνεται σε ένα τέτοιο επιθετικό πρόγραμμα από πλευράς κυβέρνησης, που επιχειρεί να σπείρει την τρομοκρατία και να προλειάνει το έδαφος για την εφαρμογή της πλέον αντιλαϊκής πολιτικής, δεν θα μπορούσαν να λείπουν διατάξεις που αποσκοπούν στον περιορισμό της νεολαίας και της κάμψης της αντίστασης του φοιτητικού - και ευρύτερα νεολαιίστικου – κινήματος, και την περαιτέρω οικονομική εκμετάλλευση του πανεπιστημίου. Γι’ αυτό η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση η οποία μπλοκαρίστηκε στο σύνολό της από τα νικηφόρα φοιτητικά κινήματα του 2006 και 2007 επιχειρείται να εφαρμοστεί σήμερα σε επιμέρους κομμάτια, τρία χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου τον Σεπτέμβρη του 2011. Η νέα πατέντα την οποία λανσάρει το Υπουργείο εν έτι 2014 ακούει στο όνομα «Οργανισμός του Ιδρύματος» και θα αποτελεί ουσιαστικά το θεσμικό πλαίσιο του εκάστοτε πανεπιστημίου που θα ρυθμίζει τόσο εκπαιδευτικά όσο και διοικητικά ζητήματα. Τα βασικότερα σημεία που έρχονται να πλήξουν άμεσα τους φοιτητές είναι:

1. Η διάλυση των πτυχίων: έχει ξεκινήσει ήδη με την εισαγωγή των πιστωτικών μονάδων ECTSκαι πρόκειται να βαθύνει ακόμα περισσότερο με τη διάσπαση του κύκλου σπουδών σε 3+2 χρόνια
2. Η πειθάρχηση των φοιτητών και το τσάκισμα του φοιτητικού συνδικαλισμού: με τη λειτουργία πειθαρχικών συμβουλίων που θα συνετίζουν τους φοιτητές που δεν συμβιβάζονται με τον νέο αποστειρωμένο χαρακτήρα του πανεπιστημίου
3. Η αναδιάταξη των θεσμικών εξουσιών εντός του ιδρύματος: δηλαδή η μάχη της καρέκλας μεταξύ πρυτανείας και συμβουλίου ιδρύματος που μεταφράζεται στο ποιος θα αποτελεί τον σύμμαχο του Υπουργείουστην εφαρμογή της αναδιάρθρωσης.
4. Η περικοπή - αν όχι κατάργηση - των φοιτητικών παροχών: διακοπή διανομής δωρεάν συγγραμάτων, κλείσιμο των φοιτητικών εστιών, ιδιωτικοποίηση της φοιτητικής λέσχης κ.α.
5. Η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών: με θέσπιση αλυσίδων μαθημάτων, προαπαιτουμένων μαθημάτων, με υποχρεωτικές παρακολουθήσεις ακαδημαϊκών διαλέξεων…

ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

10/8/2014 και το υπουργείο παιδείας μέσα από ανακοίνωσή του προαναγγέλλει τη διαγραφή των «λιμναζόντων» όπως λέει φοιτητών. Σε μια κατάσταση που τα πανεπιστήμια βρίσκονται υπό διάλυση - στοχευμένα ώστε να καρποφορήσει το ιδιωτικό κεφάλαιο στο καμμένο έδαφος- το υπουργείο αντιμετωπίζει ως προβλημα τους "λιμνάζοντες" φοιτητές και όχι τη βασική αδυναμία λειτουργίας πολλών πτυχών των ιδρυμάτων. Για μας λοιπον προβλημα δεν είναι κανένας συνάδελφος μας. Πρόβλημα είναι η πολιτική του υπουργείου της κυβέρνησης και της ΕΕ που διαλύει κάθε φοιτητική παροχή, μας οδηγεί στο να παρατήσουμε τις σπουδές μας λόγω οικονομικών δυσκολιών, μας οδηγεί στη μετανάστευση και στην ανεργία.

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩΝ

Οι διαγραφές προφανώς δεν έχουν στόχο την εκκαθάριση του πανεπιστημίου από τους «αιώνιους φοιτητές» σε μια λογική ελάφρυνσής του από περιττά έξοδα, μιας και αυτοί δεν έχουν καμία πρόσβαση στη φοιτητική μέριμνα, ούτε θα δημιουργήσουν «χώρο» για περισσότερους νέους φοιτητές. Έχουν ως στόχο, να αποκλείσουν από τα πανεπιστήμια εκείνο το κομμάτι της νεολαίας που αποτελείται από τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα. Την παραπάνω παραδοχή δεν είναι δύσκολο να τη δει κανείς, αν σκεφτεί πόσοι οικονομικοί φραγμοί έχουν μπει στο πανεπιστήμιο με το νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, που έρχεται τώρα να εφαρμοστεί από τους οργανισμούς. Το σπάσιμο του κύκλου σπουδών σε 3+2 με δίδακτρα στο δεύτερο κύκλο (κι ενδεχομένως και στον πρώτο), η φοιτητική μέριμνα να είναι οριακά ανύπαρκτη (ιδιωτικές λέσχες, μικρός αριθμός εστιών που αναμένουν ιδιωτικοποίηση κτλ) και άρα το κόστος των σπουδών που μετακυλύεται στους φοιτητές και τις οικογένειές τους, κάνουν τη δυνατότητα τόσο του να σπουδάσεις, όσο και να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου αδύνατη. Έτσι επί της ουσίας σου λένε πως αν δεν έχεις λεφτά δεν μπορείς να υπάρχεις στο πανεπιστήμιο, στην εργασία, στην κοινωνία.

Ακόμη, σκοπός και αυτής της αναδιαρθρωτικής κίνησης είναι η εκ νέου ιδεολογική γαλούχηση της συνείδησης της νεολαίας και η αποστροφή αυτής από την οποιαδήποτε διαδικασία συλλογικής διεκδίκησης. Γιατί σίγουρα μια εντατικοποιημένη καθημερινότητα με χαρακτηριστικά σχολείου εντείνεται ακόμα περισσότερο υπό τον βούρδουλα της διαγραφής στα ν+2 χρόνια, που σταδιακά νομιμοποιείται, την ίδια στιγμή που ο υπό συγκρότηση οργανισμός προβλέπει διαγραφές φοιτητών και στην περίπτωση αποτυχίας 6 φορές στην εξέταση ενός μαθήματος. Έτσι θα διαμορφωθεί το νέο μοντέλο φοιτητή που θα είναι 24 ώρες το 24ωρο προσκολλημένος στο μάθημα, το εργαστήριο και την συνεχή μελέτη μήπως και καταφέρει να βρει μια θέση εργασίας μέσα στο βούρκο της ανεργίας.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΑΠΘ

Αν κάνουμε ένα ζουμ συγκεκριμένα στο ΑΠΘ, έχουμε δει όλα τα παραπάνω: την υποβάθμιση, τη διάλυση, τις ιδιωτικοποιήσεις. Τα τελευταία δύο χρόνια και μετά τις απολύσεις των εργολαβικών υπαλλήλων το χειμώνα του 2013, οι σχολές βρίσκονται σε μια μόνιμη κατάσταση βρωμιάς, καθώς επί 2 χρόνια άλλοτε καθαρίζονταν περιοδικά από προσωπικό που δούλευε με συμβάσεις 9ήμερες (!) κι άλλοτε από προσωπικό 4 ατόμων για όλο το ΑΠΘ! Κι όλα αυτά γιατί το υπουργείο και η πρυτανεία αρνούνταν να προσλάβει μόνιμο προσωπικό καθαριότητας, αλλά αντίθετα έψαχναν εργολάβους να αναλάβουν το έργο και να βγάλουν και το αντίστοιχο κέρδος προφανώς (το 2012 το καθαρό κέρδος του εργολάβου ήταν 15.000.000 ευρώ τη στιγμή που η χρηματοδότηση του ΑΠΘ ήταν 29.000.000 ευρώ στο σύνολο). Έτσι, μέχρι και σήμερα το ζήτημα της καθαριότητας δεν έχει επιλυθεί, παρότι βρέθηκε εργολαβία να αναλάβει την καθαριότητα, γεγονός που αποτελεί και προσωρινή λύση μέχρι το Δεκέμβρη. Η ίδια κατάσταση υποβάθμισης επικρατεί και στις γραμματείες μας, καθώς μετά τις απολύσεις και διαθεσιμότητες των διοικητικών υπαλλήλων, όλη η διοίκηση υπολειτουργεί. Ακόμη, η φοιτητική λέσχη του ΑΠΘ ιδιωτικοποιήθηκε, ήδη από πέρυσι και τις ενώ στην αρχή προσπαθούσαν να μας χρυσώσουν το χάπι με τις πολλές επιλογές γευμάτων κι άλλα τέτοια, έχουμε φτάσει φέτος να τρώμε τα χειρότερα γεύματα που έχει προσφέρει ποτέ η λέσχη, να αποκλείονται φοιτητές και άλλα κοινωνικά κομμμάτια που εχουν ανάγκη από τη σίτιση, καθώς η λέσχη αποτελούσε διαχρονικά μια διέξοδο όχι μόνο για φοιτητές αλλά και για άνεργους και μετανάστες, και τέλος βρισκόμαστε εν αναμονή του αντίτιμου που θα θέσει η επιχείρηση για να μπορούμε να τρώμε. Τέλος, στη σχολή μας είδαμε τις δωρεάν εκτυπώσεις που ήταν κατάκτηση του ίδιου του φοιτητικού συλλόγου, να εξαφανίζονται και να αναγκαζόμαστε και πάλι να πληρώνουμε για τις είτε παράλογες, είτε ακόμα και λογικές απαιτήσεις των μαθημάτων. Η προσωρινή λύση που δόθηκε πέρυσι με μία κάρτα εκτυπώσεων ανά εργαστήριο (κι αυτό μετά από πίεση του φοιτητικού συλλόγου στο τμήμα), δε φάνηκε επαρκής.

ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

Σε αυτό το πλαίσιο γυρίσαμε σε μια σχολή όπου μάθαμε πως μέσα στο καλοκαίρι πέρασε και αποφασίστηκε το νέο πρόγραμμα σπουδών, πίσω από τις πλάτες των φοιτητών, και ενώ οι καθηγητές διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους όταν εκφραζόταν δυσπιστία για το πόσο υπάρχει “συνδιαμόρφωση απόψεων” με το φοιτητικό σώμα για ένα θέμα που το αφορά πρώτιστα. Να τονίσουμε επίσης ότι για το νέο πρόγραμμα σπουδών δεν υπάρχει καν καθολική συμφωνία εντός των καθηγητών, αφού πολλοί είναι αυτοί που διαφωνούν. Η ιστορία του προγράμματος σπουδών δεν είναι καινούρια. Ήδη, από το 2005 αλλά και παλιότερα, οι ευρωπαϊκές κοινοτικές οδηγίες και η περίφημη Μπολόνια, έθεταν την ανάγκη αλλαγής του προγράμματος σπουδών αλλά και του αντικειμένου του αρχιτέκτονα. Έτσι, λοιπόν, η συζήτηση ξαναέρχεται στο προσκήνιο με την κατάθεση του νόμου-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου το 2011 [διόλου τυχαίο!] και τελικά ψηφίζεται εν αναμονή της κατάθεσης των οργανισμών. Προφανώς ο ρόλος του τμήματος σαν θεσμικό όργανο είναι να εφαρμόσει κατά γράμμα ή όσο το δυνατόν περισσότερο τις επιταγές του υπουργείου και της ΕΕ για τις μεταρρυθμίσεις.

ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ...

Πρόκειται για μία Δομή που βασικό της γνώρισμα είναι η δημιουργία ενός κορμού Εκτεταμένων Εργαστηρίων που εκτείνονται γραμμικά από το 1ο εξάμηνο σπουδών έως το 7ο, και που όλα φέρουν τον τίτλο του Σχεδιασμού. Παράλληλα, δημιουργείται ένας συμπληρωματικός κορμός Εργαστηρίων Εισαγωγής ή Εξειδίκευσης/Εμβάθυνσης, τα οποία έρχονται να συμπυκνώσουν τα μαθήματα της Τεχνολογίας, του Πολεοδομικού Σχεδιασμού, της Συντήρησης και Αποκατάστασης, του Τοπίου και του Design.

Η διάκριση αυτή σε εκτεταμένο εργαστήριο Σχεδιασμού και σε εισαγωγικά ή εξειδικευμένα εργαστήρια, αποτελεί ξεκάθαρη εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας 36/05 (της Ευρωπαϊκής Ένωσης) που ουσιαστικά διασπά το Γνωστικό πεδίο της Αρχιτεκτονικής και τα επαγγελματικά δικαιώματα του Αρχιτέκτονα. Ορίζει με τον πλέον σαφή τρόπο, σε επίπεδο Αρχής, ότι ο κορμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι ο Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός, και ως υποβοήθημα αυτού έρχονται να προστεθούν ως συνιστώσες, ως απλή και «επαρκής γνώση», ολόκληροι τομείς της Αρχιτεκτονικής Παιδείας. Πρόκειται σίγουρα για μία ονομαστική ελαχιστοποίηση των παρεχόμενων γνώσεων και επαγγελματικών δικαιωμάτων, η οποία είναι το πλέον πιθανό από όσα λέχτηκαν και πριν να είναι και απόλυτα ουσιαστική.

Έτσι, μπορούμε στο νέο πρόγραμμα σπουδών να δούμε πως ολόκληροι τομείς παραγκωνίζονται, (βλέπε πολεοδομία, χωροταξία) ενώ όλα τα εκτεταμένα εργαστήρια περιστρέφονται γύρω από τον σχεδιασμό (εντελώς τυχαία πάλι, η επιτροπή αξιολόγησης την άνοιξη αποφάνθηκε ότι δεν πρέπει να κάνουμε τόσο πολεοδομία, και ότι χρειαζόμαστε κι άλλο σχεδιασμό). Αυτό, σε συνδυασμό με το επικείμενο νομοσχέδιο Λοβέρδου που περιλαμβάνει 3τεις κύκλους σπουδών και συγχωνεύσεις σχολών σε ένα σχέδιο Αθηνά 2, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια συγχώνευση της σχολής μας με το τμήμα χωροταξίας, και να εισάγει την χωροταξία σαν ξεχωριστή κατεύθυνση, σπάζοντας το πτυχίο μας. Άλλωστε και οι ίδιοι οι διδάσκοντες δεν δίστασαν να φέρουν σαν δικαιολογία για την επικράτηση του σχεδιασμού πως “στα Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια το ίδιο συμβαίνει”. Αυτό που “ξεχνούν” να αναφέρουν είναι πως τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια αποδίδουν τίτλο bachelor σχεδιασμού. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο γίνεται παιχνιδάκι η απόσχιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το ενιαίο πτυχίο, αλλά επιτυγχάνεται ολοσχερώς η διάλυση της ολότητας των σπουδών.

Το παραπάνω επιβεβαιώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο και από τον ίδιο τον επαναπροσδιορισμό της αρχιτεκτονικής παιδείας που επιχειρείται με το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Αν ανατρέξει κανείς στο προηγούμενο πρόγραμμα σπουδών, θα δει ότι η αρχιτεκτονική παιδεία ορίζεται ως «η Ενότητα των Αρχιτεκτονικών Σπουδών, εννοούμενη ως σύνθεση της αρχιτεκτονικής παιδείας σε όλες της κλίμακες του χώρου και σε όλο το φάσμα του σχεδιασμού – ανασχεδιασμού. Οι σπουδές στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων καλύπτουν, με την παραπάνω έννοια, τις περιοχές του Αρχιτεκτονικού και Αστικού Σχεδιασμού, του Πολεοδομικού και Χωροταξικού Σχεδιασμού, του Σχεδιασμού Τοπίου και Περιβάλλοντος, και της Συντήρησης και Αποκατάστασης»

Ο ορισμός όμως που αναρτήθηκε πρόσφατα από το τμήμα μας στην ιστοσελίδα της ΜΟΔΙΠ μιλάει για κάτι πολύ διαφορετικό. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «Το Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων αποσκοπεί στην διαμόρφωση μιας αρχιτεκτονικής παιδείας η οποία δίνει τη δυνατότητα στους αποφοίτους του Τμήματος Αρχιτεκτόνων να εκπονούν αρχιτεκτονικές μελέτες που καλύπτουν όλες τις κλίμακες σχεδιασμού, από το σχεδιασμό αντικειμένων μέχρι τον αστικό σχεδιασμό». Παράλληλα, οι απόφοιτοι θα έχουν αποκτήσει «επαρκείς γνώσεις» σε πολεοδομικά ζητήματα, ζητήματα χωροταξίας και περιφερειακής ανάπτυξης, σχεδιασμού του τοπίου, συντήρησης και αναστύλωσης ιστορικών μνημείων κλπ.

Όλα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιωθούν από τις παρουσιάσεις που γίνονται για το πώς θα γίνει η μετάβαση από το παλιό πρόγραμμα στο καινούργιο. Βλέπουμε μια αντιστοίχιση μαθημάτων με μόνο κριτήριο το άθροισμα των διδακτικών μονάδων. Κι όσο κι αν μας καθυσηχάζουν κάθε 3 και λίγο ότι "κάπως θα τα δούμε όλα", δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πραγματικότητα. Πρόκειται για μια μετάβαση που μετρά ECTS και δεν ασχολείται καθόλου με τη γνώση που λαμβάνουμε.

Από την άλλη τα ίδια τα εκτεταμένα εργαστήρια υπόσχονται ήδη από τις παρουσιάσεις τους τεράστιο όγκο δουλειάς, προδιαγράφοντας την εντατικοποιημένη φοιτητική καθημερινότητα που έχουν στο μυαλό τους για μας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, για τα μικρότερα έτη η ρυθμίσεις προβλέπουν οι φοιτητές να μην μπορούν να δηλώσουν παραπάνω από 7 μαθήματα, 5 από τα οποία πρέπει να είναι υποχρεωτικά του νέου εξαμήνου κάθε φορά. Αυτό σημαίνει πως αν κάποιος σε ένα οποιοδήποτε εξάμηνο χρωστάει 3 ή περισσότερα μαθήματα, θα πρέπει να περιμένει 2 χρόνια για να μπορέσει να τα δηλώσει όλα (για erasmus ενώ χρωστάς μαθήματα ούτε λόγος).

Είναι φανερό λοιπόν πως το νέο πρόγραμμα σπουδών έρχεται να φέρει ένα κλίμα εντατικοποίησης και πειθάρχησης με πολύωρα εκτεταμένα και όχι μόνο εργαστήρια, ένα κλίμα ποσοτικοποίησης της γνώσης (οι ιστορίες αρχιτεκτονικής και τέχνης που συμπυκνώθηκαν και ξαφνικά έγιναν 3! μάλλον τα λένε όλα), ένα κλίμα ατομικής διαπραγμάτευσης του κάθε φοιτητή ξεχωριστά με τον κάθε καθηγητή, ένα κλίμα απομόνωσης των φοτητών σε εξάμηνα, με τελευταίο και πιο τρανταχτό το νέο ότι η ίδια η πτέρυγα σα χώρος θα διαμορφώνεται ανά έτη (βλ. Καραντινού-Βαλεντή μόνο για πρώτο έτος).

Απέναντι σε όλα αυτά, εμείς πρέπει να αγωνιστούμε για να κατοχυρώσουμε την ενιαιότητα των σπουδών και του πτυχίου μας, να μην επιτρέψουμε την καταπάτηση του δικαιώματός μας στη συνολική γνώση και την ελευθερία των σπουδών, στα επαγγελματικά μας δικαιώματα, να μην αφήσουμε την καθημερινότητά μας να πνιγεί ανάμεσα σε εντατικοποιημένα-εκτεταμένα εργαστήρια μιας σούπας γνώσεων. Για εμάς είναι πολύ κρίσιμο να μη δεχτούμε ως δεδομένη και μη αναστρέψιμη την αλλαγή. Να ανοίξουμε ξανά το διάλογο, όπως άνοιξε και πριν 18χρόνια μέσα από τις κινητοποιήσεις του ίδιου του συλλόγου, για να ορίσουμε εμείς και κανένας άλλος εξωτερικός ή εσωτερικός παράγοντας την ποιότητα των σπουδών μας, την καθημερινότητά μας στη σχολή, την ίδια την αρχιτεκτονική!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

-Ανατροπή της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και κάθε άλλης που θα συνεχίζει την επίθεση ενάντια μας. Έξοδος από την ΕΕ και το ευρώ. Ανυπακοή στις κατευθύνσεις ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου σε εργασία, εκπαίδευση, δημοκρατία.

-Κάτω η κυβερνητική-κρατική, εργοδοτική και φασιστική τρομοκρατία. Να τσακίσουμε το φασισμό σε κάθε του μορφή.

-Καμία νομιμοποίηση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Έξοδος από το ΝΑΤΟ.

-Διαγραφή του χρέους, δεν πληρώνουμε την κρίση τους, εθνικοποιήσεις τραπεζών και των βασικών πυλώνων της οικονομίας με εργατικό έλεγχο

- Όχι στο ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών. υγεία-παιδεία-ρεύμα-νερό ανήκουν στο λαό

- Κανένα μεταλλείο χρυσού ούτε στις Σκουριές Χαλκιδικής, ούτε πουθενά. Να μην ξεκινήσει η εξόρυξη χρυσού

-Αθώωση όλων των συλληφθέντων κοινωνικών αγωνιστών

- Κανένα μέτρο ενάντια στο δικαίωμα της διαδήλωσης και της κατάληψης

- Κανένας περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων

Για το πανεπιστήμιο:

-Ανατροπή του νόμου-πλαισίου και των τροπολογιών του. Καμία εφαρμογή των οργανισμών λειτουργίας! Καμία διαγραφή φοιτητή. Καμία νομιμοποίηση του Συμβουλίου Ιδρύματος. Καμία εξωτερική αξιολόγηση! Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, δημόσια και Δωρεάν για όλους.

-Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Καμία σκέψη για διάσπασή του σε δύο κύκλους σπουδών (4+1, 3+2). Συνολική εποπτεία επί του γνωστικού αντικειμένου.

-Καμία μείωση προσωπικού. Προσλήψεις για την κάλυψη των αναγκών του πανεπιστημίου και του τμήματος.

-Κανένας χορηγός στο τμήμα Αρχιτεκτόνων, στο ΑΠΘ, στα πανεπιστήμια!

-Ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών. Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές. Καμία σκέψη για δίδακτρα στις σπουδές μας και κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων. Έξω οι εργολαβίες από το ΑΠΘ και από παντού. Καμία μορφή ιδιωτικοποίησης.

-Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Διεύρυνση του σε σχολεία και χώρους εργασίας.

-Ανοιχτές αίθουσες στις οποίες να μπορούν όλοι οι φοιτητές να έχουν πρόσβαση, να δουλεύουν, να συζητούν. Να είναι κατάλληλα εξοπλισμένες με καθίσματα, σχεδιαστικά εργαλεία και αποθηκευτικούς χώρους.

-Κανένα αντίτιμο στη νησίδα του τμήματος Αρχιτεκτόνων! Δωρεάν εκτυπώσεις και υλικά, για διορθώσεις και παραδόσεις, για όλους.

-Κανένα μέτρο ενάντια στο δικαίωμα της διαδήλωσης και της κατάληψης. Κανένας περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αθώωση όλων των συλληφθέντων αγωνιστών.

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ- ΔΙΕΚΔIΚΟΥΜΕ:

• Μπλοκάρισμα των Οργανισμών και παρεμβάσεις στη Σύγκλητο και στη Γενική Συνέλευση Τμήματος, όποτε αυτοί είναι προς συζήτηση.
• Μπλοκάρισμα κάθε προσπάθειας διαγραφής φοιτητών με όποιον τρόπο και αν επιχειρηθούν να γίνουν.
• Συμμετοχή στην πορεία κατά των διαγραφών την Παρασκευή 10_10
• Μαζική παράσταση στον πρόεδρο του τμήματος την Πέμπτη 9_10, για να απαιτήσουμε να καλέσει Γενική Συνέλευση Τμήματος
• Παρέμβαση με μικροφωνική για το ζήτημα των διαγραφών την Πέμπτη στο τρίγωνο του Πολυτεχνείου
• Συμμετοχή στην πορεία των ΕΛΜΕ την Παρασκευή 10_10
• Συμμετοχή στις αντιφασιστικές δράσεις 11 και 12 Οκτωβρίου
• Κατάληψη σχολής και γραμματείας Πέμπτη 9, Παρασκευή 10, Δευτέρα 13, Τρίτη 14 και Τετάρτη 15 Οκτωβρίου
• Κατάληψη στην Πρυτανεία σε συντονισμό με άλλους συλλόγους την Πεμπτη και Παρασκευή 10_10 μέρας αποστολής των λιστών με τα ονόματα όσων διαγράφονται
• Συμμετοχή στην παράσταση αλληλεγγύης στα δικαστήρια στις 14_10 για τους 16 συλληφθέντες συμφοιτητές μας της 17 Νοεμβρίου 2012
• Συντονισμός με συλλόγους που κινούνται σε αγωνιστική κατεύθυνση
• Απόφαση τμήματος για παράταση δηλώσεων μαθημάτων επ'αόριστον μέχρι να δοθεί λύση στο ζήτημα του προγράμματος σπουδών
• Πλήρης εποπτεία επί οποιωνδήποτε αλλαγών επί του προγράμματος σπουδών. Παρέμβαση στη συνέλευση του τμήματος και σε κάθε διαδικασία στην οποία τίθεται σε συζήτηση το ζήτημα.
• Νέα Γενική Συνέλευση, Τετάρτη 15_10 στις 13.00
• Συντονιστική Επιτροπή την Πέμπτη 9_10 και συγγραφή πλαισίου για την επόμενη Γενική Συνέλευση