
Έχει
περάσει ήδη το πρώτο εξάμηνο από την εκλογή της ΝΔ και έχουμε δει διάφορες
πτυχές της αντιλαϊκής πολιτικής της νέας κυβέρνησης να εκφράζονται με αρκετά
ξεκάθαρο τρόπο καθώς από τη μία επιτίθεται στα πιο πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας
και από την άλλη ακολουθεί μια αστική πολιτική που δεν ευνοεί κανέναν άλλο παρά
το ίδιο το κεφάλαιο και τους εκφραστές του. Από τις αναίτιες πρόσφατες
συλλήψεις φοιτητών και την προστασία των πραγματικών εγκληματιών [βλ. αποφυλάκιση
Κορκονέα] …μέχρι την διαχείριση του προσφυγικού, που επαναφέρει στον δημόσιο
διάλογο απόψεις περί «κλειστών δομών σε ξερονήσια» ή ακόμα και μέχρι την
λεηλασία του περιβάλλοντος, με μόνο σκοπό το κέρδος εις βάρος τόσο της φύσης
όσο και των ίδιων των ανθρώπων [δημιουργία αιολικών πάρκων σε διάφορες περιοχές].
Από όλα τα παραπάνω -και από πολλά ακόμα- βλέπουμε ακριβώς αυτήν την
αντιδραστική πολιτική η οποία βέβαια δεν είναι κάτι καινούριο αλλά αποτελεί
συνέχεια και κάθε προηγούμενης κυβέρνησης και φανερώνει τη συνέχεια του ίδιου
του κράτους που πάντα θα λειτουργεί με βάση τέτοιες πολιτικές για να επιβάλλει
την σταθερότητά του.