11 Μαρτίου 2018

Κάποιες σκέψεις με αφορμή την 8 Μάρτη...


8 Μάρτη. Η ημέρα της γυναίκας χάνει το ουσιαστικό της μήνυμα, εμπορευματοποιείται και συχνά παρουσιάζεται μόνο σα γιορτή καθώς φτάνει να σημαίνει μόνο πως εταιρίες καλλυντικών θα έχουν εκπτώσεις, οι γυναίκες θα μπορούν να διασκεδάσουν ως αργά για να «γιορτάσουν» την ημέρα τους και να αφιερώσουν χρόνο στον εαυτό τους. Είναι εκείνη η μοναδική μέρα που οι γυναίκες μπορούν να νιώσουν ελεύθερες «ξεχνώντας» τη συνεχή και καθημερινή καταπίεση που βιώνουν σε μια πατριαρχική κοινωνία. Σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από τα παρακάτω:

/ απολύσεις εργαζόμενων γυναικών λόγω εγκυμοσύνης [τώρα πλέον είναι και πλήρως νομιμοποιημένο με νόμο που ψηφίστηκε από την ΕΕ]
/ καθημερινοί βιασμοί και σεξουαλικές παρενοχλήσεις στο δρόμο, στους χώρους εργασίας, στο σπίτι κλπ. με τους δράστες να δρουν ανενόχλητοι και να επικρατεί η ανασφάλεια των γυναικών
/ υποτίμηση των γυναικών για ανάληψη υψηλόβαθμων θέσεων εργασίας
/ γυναίκα εργαζόμενη στη δουλειά αλλά και στο σπίτι αμισθί
/ άτυποι κανόνες που υποδεικνύουν το πώς μια γυναίκα θα ντύνεται, θα συμπεριφέρεται, θα μιλάει κλπ.