29 Νοεμβρίου 2016

ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΛΕΦΤΑ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΦΑΙΡΕΣ...

 6 Δεκέμβρη 2008. Η είδηση της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από σφαίρα μπάτσου έχει συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία. Το τι ακολούθησε γνωστό.
Η συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση της κοινωνίας ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης, αλλά και της βαρβαρότητας του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος (το οποίο βρίσκεται τότε στα πρώτα στάδια της βαθιάς του κρίσης) μετατρέπεται σε μια συνολική επίθεση και αμφισβήτηση από την πλευρά της νεολαίας (και όχι μόνο) προς όλες αυτές τις «αξίες» της ανταγωνιστικότητας, της τάξης και της ασφάλειας που προσπαθεί να εγκαθιδρύσει η κυβέρνηση. Αφορμή, η κορύφωση όλου αυτού του δόγματος με τη δολοφονία του Αλέξη.

Η νεολαία υιοθετώντας μαζικές συγκρουσιακές πρακτικές, συντονιζόμενη σε πανελλαδικό επίπεδο, δημιουργώντας κέντρα αγώνα σε κάθε πόλη, καταλαμβάνοντας σχολεία, σχολές αλλά και δημόσια κτίρια δίνει ένα συνολικό στίγμα αμφισβήτησης του συστήματος και του δυσχερούς μέλλοντος για το οποίο την προετοιμάζουν. Σε αντίθεση με την προπαγάνδα των ΜΜΕ που παρουσιάζει μια εικόνα βανδαλισμών και λεηλασιών, οι εξεγερμένοι συγκρούονται μαζικά με τις δυνάμεις καταστολής, στοχοποιώντας αστυνομικά τμήματα και κέντρα λήψης αποφάσεων της εξουσίας. Παράλληλα καταλαμβάνουν δημόσια κτήρια και μέσα από λαϊκές συνελεύσεις και τοπικές επιτροπές κατοίκων φτάνουν τη φωνή της εξέγερσης σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά.

27 Νοεμβρίου 2016

Συλλογικά μπορούμε να νικάμε! [ανακοίνωση για το μάθημα του Μπετόν]

Πριν 2 εβδομάδες, πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας, όπου ανάμεσα σε άλλα ζητήματα της σχολής (και όχι μόνο) συζητήθηκε το ζήτημα του μαθήματος του Μπετόν. Εδώ και χρόνια, το συγκεκριμένο μάθημα αποτελεί ένα από τα "βάσανα" των φοιτητών-τριών, ενώ στην εξεταστική του Σεπτέμβρη μεγάλο ποσοστό των εξετασθέντων κόπηκε, χωρίς καν να ξέρει το γιατί. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν φυσικά η άρνηση του καθηγητή κ.Τσώνου να δείξει τα γραπτά σε όσους το ζήτησαν επανειλημμένα.

Έτσι λοιπόν, την Παρασκευή 25/11 προβήκαμε σε Παράσταση στον κ.Τσώνο, ακριβώς για να διασφαλίσουμε συλλογικά ότι ο/η κάθε φοιτητής/τρια θα έχει το αυτονόητο δικαίωμα να δει το γραπτό του/της. Αν και εξ αρχής φάνηκε ότι δεν υπήρχε καμία διάθεση να ακούσει τα -καθόλου παράλογα- αιτήματά μας, εν τέλει μετά από λίγο έβγαλε  την παρακάτω ανακοίνωση.




Προφανώς και θεωρούμε αστείο το να χρειάζεται κανείς να δικαιολογήσει γιατί θέλει να δει το γραπτό του, καθώς και το γεγονός ότι δόθηκε συγκεκριμένη προθεσμία ελάχιστων ημερών για να μπορέσει να το κάνει αυτό.
Όμως, το σημαντικό είναι ότι καταφέραμε συλλογικά να διεκδικήσουμε το αυτονόητο! Και προφανώς, με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι καμιά προθεσμία δε θα μπει εμπόδιο στην επιθυμία κάποιου/ας να δει το γραπτό του/της ή ακόμη και να ζητήσει την αναβαθμολόγησή του.

Η καθημερινότητά μας μέσα στη σχολή γίνεται κάθε μέρα και πιο απαιτητική, τόσο στο επίπεδο των διορθώσεων, συνεχών παρουσιάσεων κλπ όσο και σε επίπεδο εξόδων. Να μην αφήσουμε το παραμικρό να δυσχεράνει τον τρόπο με τον οποίο σπουδάζουμε!

Συλλογικά μπορούμε να νικάμε! Το επόμενο διάστημα και με αφορμή τη Γενική Συνέλευση που προγραμματίζεται την ερχόμενη Πέμπτη, να καταγράψουμε τις ανάγκες μας, να δούμε όσα μας επιβαρύνουν καθημερινά και συλλογικά να τα αντιπαλέψουμε!

Κείμενο κάλεσμα του ΑΡ.ΑΓ.Ε. Ε.Α.Α.Κ. για πανελλαδικό συντονιστικό Ε.Α.Α.Κ. στις 2-3/12

Έπειτα από 8 χρόνια κρίσης είναι φανερό ότι δεν υπάρχει κάποιος ορίζοντας ξεπεράσματος της από πλευράς κεφαλαίου και αυτό αυξάνει τα καθήκοντα της επαναστατικής αριστεράς στο σήμερα στη μάχη της για να βρεθεί μια διέξοδος προς όφελος των εργαζομένων, της νεολαίας και γενικά της κοινωνικής πλειοψηφίας. Στα πλαίσια αυτής της βάρβαρης καπιταλιστικής κρίσης, το κεφάλαιο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους έχουν πάρει μια σειρά από μέτρα που αφενός διαλύουν το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς και αφετέρου γκρεμίζουν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα από πλευράς εργατικού κινήματος. Αυτές οι διατάξεις (είτε “μνημόνια” στην Ελλάδα είτε με άλλη ονομασία σε άλλες χώρες) επιχειρούν να εντείνουν την ανθρώπινη εκμετάλλευση και να εξασφαλίσουν νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Τέτοια μέτρα όπως γνωρίζουμε είναι το ασφαλιστικό έκτρωμα, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας κτλ. Όλα αυτά έρχονται να υλοποιηθούν και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ που στο πρόσωπό της είχε δει “ελπίδα” ακόμη και ένα κομμάτι της αριστεράς και του αμφιθεάτρου της ΕΑΑΚ. Αυτό κάνει ακόμη πιο φανερό ότι στο σημερινό στάδιο ανάπτυξης και κρίσης του καπιταλισμού, καμία κυβερνητική διαχείριση και διαπραγμάτευση δεν είναι εφικτή, πόσο μάλλον μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. Αυτό ήταν και το καθοριστικό σημείο που έκανε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να υποχωρήσει άτακτα και να δώσει στους δανειστές “γη και ύδωρ” από το αίμα των εργαζομένων. Με αυτή την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ δε μεταλλάχτηκε εν μία νυκτί από “αριστερός” σε “δεξιός” όπως μας λένε διάφορα ηττημένα think tank της ηττημένης αριστεράς του ευρωκομουνισμού και του ρεφορμισμού. Αντίθετα, ακολουθήθηκε μια συνολική πορεία σταδιακής ενσωμάτωσης που ξεκινά από το “καμία θυσία για το ευρώ” το 2012 και καταλήγει στο να ψηφίζει με τα δύο χέρια μνημόνια (το 3ο, το 4ο που έρχεται κ.ο.κ). 

Χαρακτηριστική αποτύπωση της αντιλαϊκής πολιτικής είναι προφανώς και το κομμάτι των πλειστηριασμών και των ιδιωτικοποιήσεων. Όσον αφορά τους πλειστηριασμούς η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική μείωσης της ιδιοκατοίκησης στη χώρα όπως επιτάσσει η ΕΕ. Αυτό δεν είναι τυχαίο καθώς σε περιόδους κρίσης το κεφάλαιο ψάχνει ανηλεώς για νέα πεδία κερδοφορίας. Οι πλειστηριασμοί κατοικιών, αλλά και η επανενεργοποίηση της αποπληρωμής των “κόκκινων δανείων” αποτελούν μέσο ώστε οι τράπεζες να χαράξουν σχεδιασμό πάνω στο ζήτημα του κέρδους στην κατοικία. Παράλληλα, οι ιδιωτικοποιήσεις ήρθαν να “ληστέψουν” τη δημόσια περιουσία που βασίστηκε στην ανθρώπινη εργασία των λαϊκών στρωμάτων για χρόνια. Αυτή η κατεύθυνση δεν πρόκειται να αφήσει την επαναστατική αριστερά με σταυρωμένα τα χέρια. Ήδη ο αγώνας ενάντια στους πλειστηριασμούς κλιμακώνεται πανελλαδικά, χωρίς αυτό όμως να είναι επαρκές. Είναι απαραίτητο, ο αγώνας και ο συντονισμός Συλλογικοτήτων ενάντια στους πλειστηριασμούς να δεθεί με το συνολικό αγώνα για όλα τα κοινωνικά αγαθά όπως το νερό, το ρεύμα κλπ. Αυτό μπορεί να προκύψει μόνο από τον αγώνα των “από τα κάτω” κόντρα στις επιβολές κυβερνήσεων, ΕΕ κεφαλαίου. 

25 Νοεμβρίου 2016

Μαζική αντιφασιστική συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στη Χίο

Αναδημοσίευση από: Συντονισμός για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό


Με μαζικότητα και μαχητικότητα πραγματοποιήθηκε η διαδήλωση που οργανώθηκε στη Σάμο την Πέμπτη 24/11 από μαζικούς φορείς και στηρίχτηκε από πολιτικές οργανώσεις.
Η κινητοποίηση έγινε ενάντια στις πρόσφατες δολοφονικές επιθέσεις της Χ.Α. κατά προσφύγων στον καταυλισμό της Σούδας.
Η πορεία ξεκίνησε από την κεντρική πλατεία του νησιού με στάση έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ για διαμαρτυρία ενάντια και στην κυβερνητική αντιπροσφυγική πολιτική και στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Χίου που εξισώνει τους αλληλέγγυους με χρυσαυγίτες. Μετά συνέχισε στην Αστυνομική Διεύθυνση και κατέληξε στην παραλία του νησιού.

Ούτε τρίχα απ’ τα μαλλιά μας!

kamia_ano


Αναδημοσίευση από: Φύλο Συκής

Πορεία ενάντια στη σεξιστική βία
Ούτε τρίχα απ’ τα μαλλιά μας!

Πόσες γυναίκες ζούμε χωρίς βία; Κάποιες στατιστικές λένε πως 1 στις 3 γυναίκες έχει πέσει – ή θα πέσει – θύμα επίθεσης ή βιασμού. Είναι όμως μόνο ο βιασμός και το ξύλο βία;


Σε πόσες από εμάς την έχουν πέσει χοντρά άγνωστα άτομα στο λεωφορείο ή στο δρόμο; Πόσες από μας έχουμε αναγκαστεί να κάνουμε σεξ σε μια σχέση ενώ δεν θέλαμε; Πόσες έχουμε δεχτεί γλοιώδη και εν γένει παραβιαστικά σχόλια από κάποιον θείο, γείτονα, γνωστό άτομο; Πόσες μας έχουν χουφτώσει ή αγγίξει χωρίς την άδεια μας; Πόσες μας έχουν πει “πουτάνες” ή “σεμνότυφες” επειδή δεν συμμορφωθήκαμε σε κανονιστικά πρότυπα ή απλά δεν κάναμε το χατίρι σε κάποιους; Πόσες μας έχουν παρενοχλήσει στο δρόμο, στη δουλειά, στο σχολείο, στη σχολή, στη συλλογικότητα, σε κάποιο μαγαζί;

Στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική ζωή βιώνουμε βία και συνεχείς διακρίσεις. Τα σώματά μας θεωρούνται δημόσιος χώρος, όπου άλλα άτομα πέρα από εμάς νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να παρεμβαίνουν (σχόλια, άγγιγμα κτλ.). Όσες εργαζόμαστε αντιμετωπίζουμε μισθολογική ανισότητα ή δυσμενέστερη μεταχείριση σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους –κι ας είμαστε εξίσου, αν όχι περισσότερο, ικανές από πολλούς απ’ αυτούς. Πολλές αναγκαζόμαστε να αφήσουμε δουλειά, χόμπι, κοινωνική ζωή για την οικογένεια γιατί ο άντρας είναι αδιανόητο να τα κάνει αυτά. Τα ποσοστά ανεργίας είναι σαφώς μεγαλύτερα για τις γυναίκες. Η αθέατη γυναικεία εργασία, το νοικοκυριό και η μητρότητα δεν υποστηρίζονται  επαρκώς θεσμικά, ενώ αντίθετα εξακολουθεί να αναπαράγεται η μη ορατότητα και ο αποκλεισμός των γυναικών.

24 Νοεμβρίου 2016

Η πολιτιστική κληρονομιά «εμποδίζει» την «ανάπτυξη»... και επί «αριστερής» κυβέρνησης

Αναδημοσίευση: Το Περιοδικό

Γράφει ο Γρηγόρης Τραγγανίδας
Hταν ζήτημα χρόνου να θέσει και αυτή η κυβέρνηση το μείζον κοινωνικό αγαθό της προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς στην υπηρεσία της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το νομοσχέδιο υπό τον τίτλο «Νέο Θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις» αμφισβητεί ευθέως και υποβαθμίζει κυνικά τον ρόλο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, στην γνωστή και από προηγούμενες κυβερνήσεις αντίληψη που εκλαμβάνει τις αρχαιότητες ως «εμπόδιο» στην ασύδοτη δράση του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστικό είναι το Άρθρο 33 – «Ρυθμίσεις Αρχαιολογίας» – στο οποίο ορίζεται, ότι «1.Εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος με κανονιστικές αποφάσεις των Δήμων που εκδίδονται κατά το άρθρο 79 του ν. 3463/2006 κατόπιν εισήγησης των Τοπικών Συμβουλίων Μνημείων προσδιορίζονται οι περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος στις οποίες μπορούν να ιδρύονται οι δραστηριότητες του παρόντος Κεφαλαίου καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα» και «2.Μετά την δημοσίευση των κανονιστικών αποφάσεων της προηγούμενης παραγράφου, παύουν να ισχύουν οι σχετικές εγκρίσεις που προβλέπονται στο άρθρο 10 του ν. 3028/2002 (σσ. πρόκειται για τον αρχαιολογικό νόμο) για τις δραστηριότητες που εμπίπτουν στο παρόν Κεφάλαιο.».

21 Νοεμβρίου 2016

ΣΥΒΧΨΑ: Ανακοίνωση με αφορμή τη “Black Friday” των Public


αναδημοσίευση από: ΑΤΤΑCK στην ανεργία και την επισφάλεια
Η «ΜΑΥΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ – ΕΙΝΑΙ ΚΑΦΡΙΛΑ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ
Με περίσσια περηφάνια η αλυσίδα πολυκαταστημάτων public μέσα από μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό ότι στις 25/11 φέρνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη “black Friday”. Πρόκειται για έναν προερχόμενο εξ Αμερικής θεσμό με «μοναδικές προσφορές για λίγες ώρες». Το νέο αναμεταδίδεται από ένα σωρό ενημερωτικά ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα σαν μια πρωτοποριακή κίνηση…
Ωστόσο, κανείς δε φαίνεται να το ψάχνει λίγο παραπάνω για το τί πραγματικά σημαίνει αυτή η “black Friday” τόσο σε σχέση με τις καταναλωτικές συνήθειες που διαμορφώνει, όσο και σε σχέση με τη δοκιμασία που συνιστά για τους εργαζόμενους στα καταστήματα. Ούτε και κάνει κάποιες αναφορές στις χαοτικές καταστάσεις που διαμορφώνονται μέσα στα καταστήματα (στο διαδίκτυο υπάρχουν άπειρα σχετικά videos) ή ακόμα και για τους θανάτους και τους τραυματισμούς που έχουν συντελεστεί και σχετίζονται με αυτή (7 και 98 αντίστοιχα τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ – βλ. http://blackfridaydeathcount.com/). Οι καταναλωτές, που μπορεί να περιμένουν και ώρες έξω από τα μαγαζιά για να προλάβουν τις προσφορές, καταλήγουν να ποδοπατιούνται και να πλακώνονται κυριολεκτικά μεταξύ τους. Και βέβαια η μανία τους παίρνει σβάρνα και τους εργαζόμενους, που πέρα από τον υψηλό και εντατικοποιημένο φόρτο εργασίας που τους επιβάλλεται στο πλαίσιο της “black Friday”, έχουν να εξυπηρετήσουν-αντιμετωπίσουν τους λυσσασμένους καταναλωτές. Αλλά ουσιαστικά και τις σωματικές επιθέσεις τους στο πέρασμα τους από τους διαδρόμους στην αναζήτηση των προσφορών. Μάλιστα, το 2008 ένας 34χρονος εργάτης της Wal-Mart έχασε τη ζωή του, όταν ποδοπατήθηκε κυριολεκτικά από 200 περίπου καταναλωτές.

18 Νοεμβρίου 2016

Αφίσα Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων & Καταλήψεων Θεσσαλονίκης // νοεμ2016


20 Νοέμβρη Εκλογές ΤΕΕ, Στηρίζουμε – Ψηφίζουμε #block_ΤΕΕ (video)


Ένας λευκός ελέφαντας στο Φάληρο

αναδημοσίευση από: K-lab
γράφει ο Δημήτρης Πούλιος, αρχιτέκτων μηχανικός




white elephant:
(NOUN) 
a possession that is useless or troublesome,
especially one that is expensive to maintain or difficult to dispose of
Φήμες λένε ότι μια μέρα πριν την γέννηση του Βούδα, ένας λευκός ελέφαντας κατέβηκε από τους ουρανούς και έδωσε ένα λουλούδι στη μητέρα του. Κάπως έτσι, αυτά τα ιδιαίτερα εντυπωσιακά ζώα έγιναν ιερά στο βασίλειο του Σιάμ, δεν χρησιμοποιούνταν στις εργασίες ενώ έπρεπε να τους φροντίσεις, κάτι το οποίο οφείλουμε να πούμε πως ήταν ιδιαίτερα δαπανηρό. Όταν οι βασιλείς του Σιάμ ήταν ευχαριστημένοι με έναν αυλικό τους, του κάνανε δώρο έναν λευκό ελέφαντα μαζί με χρήματα, γη και προσωπικό για να τον φροντίζει. Κάπου όμως στα 1850, ο Ράμα ο Πέμπτος της δυναστείας Τσάλκι είχε νευριάσει με έναν αυλικό του. Για να τον τιμωρήσει, του δώρισε ένα λευκό ελέφαντα, χωρίς όμως χρήματα, γη ή κάποια υποστήριξη για την συντήρησή του. Ο άτυχος αυλικός μη μπορώντας να αντέξει το κόστος πολύ σύντομα πτώχευσε, η οικογένειά του τον έδιωξε και πέθανε μόνος και φτωχός μετά από κάποια χρόνια ενώ ο λευκός ελέφαντας επέστρεψε στην αυλή του Ράμα του Πέμπτου. Κάπως έτσι ο λευκός ελέφαντας από κάτι ιερό και εντυπωσιακό έγινε ένα δώρο που δε το θέλει κανείς και καμιά, κάτι ακριβό να το συντηρήσεις και δύσκολο να απαλλαγείς από αυτό.

Κείμενο συμβολής του σχήματος για το συντονιστικό ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης 05/11/16

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Με το παρόν κείμενο θα επιχειρήσουμε να συμβάλλουμεστην προγραμματική εμβάθυνση της ΕΑΑΚ, εμπλουτίζοντας την εσωτερική κουβέντα και το πολιτικό περιεχόμενό της.Πρόκειται για μια συζήτηση που εδώ και καιρό πιστεύουμε ότι έπρεπε να είχε ανοίξει στο εσωτερικό της ΕΑΑΚ και με αφορμή το περιστατικό βιασμού στις 02_10 εντός του ΑΠΘ, παίρνουμε την πρωτοβουλία να την ανοίξουμε εμείς προκειμένου στο μέλλον τα ζητήματα του φύλου και της σεξουαλικότητας, καθώς και των συνεπακόλουθων αντιθέσεων που προκύπτουν από αυτά, να αποτελούν οργανικό κομμάτι του περιεχόμενου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς εντός των πανεπιστημίων, της ΕΑΑΚ.

Για το περιστατικό βιασμού εντός του ΑΠΘ

Όπως παρατηρήσαμε όλες/οι, η είδηση για το βιασμό της 23χρονης κοπέλας εντός του ΑΠΘ κυκλοφόρησε περισσότερο ως είδηση-ρατσιστική καταγγελία, βλέπε δημοσίευμα “ΣΟΚ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ βίασαν φοιτήτρια” (λες και η καταγωγή έχει κάποια σημασία) παρά ως είδηση για το βιασμό μιας κοπέλας. Αυτό φαίνεται και από τα σχόλια που ακολούθησαν, τα οποία συνήθως αναφέρονταν με περίσσιο ρατσιστικό μίσος στην “εγκληματική λαίλαπα” που υποτίθεται σπέρνουν πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ λίγο φαίνεται να ενδιαφέρονταν για την ίδια την κοπέλα. Άλλωστε (δυστυχώς) υπάρχουν πάρα πολλές ειδήσεις για βιασμούς που κυκλοφορούν καθημερινά με τη συντριπτική πλειοψηφία των βιαστών να είναι ελληνικής καταγωγής, κάτω από τις οποίες οι “σχολιαστές” τις περισσότερες φορές ξερνάνε σεξιστικό μίσος για την κοπέλα που “δεν ήταν αρκετά προσεκτική”, “φορούσε τα λάθος ρούχα”, “δεν αντιστάθηκε αρκετά” και συνεπώς “τα ΄θελε και τα πάθαινε”.

10 Νοεμβρίου 2016

#block_ΤΕΕ: οι μηχανικοί που ζούμε από τη δουλειά μας, ενάντια στο καθεστώς του ΤΕΕ!





αναδημοσίευση από: #block_ΤΕΕ
«Αν δεν μπορούμε να σώσουμε τη χώρα, τουλάχιστον ας σώσουμε τους μηχανικούς, αν δεν μπορούμε να σώσουμε όλους τους μηχανικούς, τουλάχιστον ας σώσουμε ορισμένους, αν δεν μπορούμε να σώσουμε ούτε ορισμένους, τουλάχιστον ας σώσουμε το ΤΕΕ και το πέριξ του σύστημα»
Αυτό ήταν το σύνθημα όλων των Διοικήσεων τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά που το κεφάλαιο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, προσέθεταν ένα ακόμα καρφί στο σταυρό των πληττόμενων μηχανικών:
  • Των μηχανικών του ιδιωτικού τομέα, των «μπλοκάκηδων», των vouchers κλπ, που βιώνουν την εργασιακή ανασφάλεια και την εργοδοτική τρομοκρατία

[χωρίς σχόλιο]


ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΣΑ


*Γενική Συνέλευση (ΓΣ): Είναι το ανώτερο όργανο του Συλλόγου, μια ανοιχτή διαδικασία στην οποία μπορούμε και είναι σημαντικό να συμμετέχουμε όλοι-ες και να αποφασίζουμε για τις κοινές μας ανάγκες, είτε αφορούν τη σχολή είτε την κοινωνία. Η ΓΣ βασίζεται στις αρχές της άμεσης δημοκρατίας, μακριά από λογικές ανάθεσης και αντιπροσώπευσης, όπου κάθε μέλος του συλλόγου έχει το δικαίωμα να εκφραστεί και να λάβει μέρος στη λήψη και την υλοποίηση της απόφασης. Η ίδια η ύπαρξη της ΓΣ δεν ήταν πάντα δεδομένη, αλλά αποτελεί κεκτημένο του φοιτητικού κινήματος, η ιστορία του οποίου την έχει αναδείξει ως το μαζικότερο και αποτελεσματικότερο μέσο διεκδίκησης των αιτημάτων του.

/Προτεινόμενα θέματα προς συζήτηση και απόφαση-ανάληψη δράσης/

_ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣ:
Από το κόστος των σπουδών μας (βλ εκτυπώσεις, μακέτες κλπ), τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό σε όλα τα τμήματα, όπως και στο δικό μας, μέχρι το περιεχόμενο των μαθημάτων μας και τους ρυθμούς σπουδών (βλ υπερεντατικά εργαστήρια, μαζικά κοψίματα, υπέρογκη ύλη για τις ιστορίες), η καθημερινότητα μέσα στη σχολή έχει γίνει αβάστακτη.

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Όλα αυτά τα συζητάμε μεταξύ μας πολύ συχνά χωρίς όμως να βρίσκουμε ένα τρόπο να απαντήσουμε και να διεκδικήσουμε όσα έχουμε ανάγκη, με αποτέλεσμα τίποτα ποτέ να μην αλλάζει και εμείς συνεχώς να παραπονιόμαστε.
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

Μόνο εμείς μπορούμε να επιβάλουμε τις ανάγκες μας και να δώσουμε στους εαυτούς μας το λόγο πάνω στις σπουδές μας. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε ριζοσπαστική κριτική στο περιεχόμενο των σπουδών μας και να διεκδικήσουμε ένα πρόγραμμα σπουδών που θα προσφέρει ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική παιδεία στραμμένη στις κοινωνικές ανάγκες (βλ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ)κι όχι αποσπασματικές “γνώσεις” (που ουσιαστικά αποτελούν απλά δεξιότητες) στην υπηρεσία μιας ελίτ. Ταυτόχρονα ένα τέτοιο πρόγραμμα σπουδών θα πρέπει να δίνει ένα πτυχίο που θα εμπεριέχει όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα εντός του, ώστε να αποτελεί ένα μικρό ανάχωμα στην επίθεση που δεχόμαστε και στα εργασιακά.