Απόφαση του ΔΣ του Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής
[23-09-2019]
Ήδη από τον πρώτο
καιρό η κυβέρνηση Ν.Δ. έχει εξαπολύσει μια επίθεση σε όλα στα στρώματα της
κοινωνίας. Η κυβέρνηση της
ΝΔ έχει κάνει
τις πρώτες εξαγγελίες
της πολιτικής της
ατζέντας, ετοιμάζοντας "νέο
κύμα" αντεργατικών
μέτρων που έρχονται
να πλήξουν τις
εργασιακές σχέσεις και
τα εργατικά και
συνδικαλιστικά δικαιώματα
των εργαζομένων. Πιο
συγκεκριμένα, το λεγόμενο
"αναπτυξιακό"
πολυνομοσχέδιο που δόθηκε
για δημόσια διαβούλευση περιέχει,
μεταξύ άλλων, σαρωτικές
αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο,
αλλά και πολλές αντεργατικές μεταρρυθμίσεις που
έρχονται να προστεθούν
και να εντείνουν
την εργασιακή ζούγκλα
και τον μεσαίωνα της ανεργίας,
της επισφάλειας, των πενιχρών μισθών και της απουσίας ΣΣΕ. Η κυβέρνηση του
Μητσοτάκη, υπηρετώντας στο έπακρο τις επιταγές κεφαλαίου-ΕΕ και συνεχίζοντας
από εκεί που σταμάτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να διαλύσει χρόνια κεκτημένα
του εργατικού κινήματος, μέσα από τη θέσπιση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στα
σωματεία, ένα μέτρο που αν μη τι άλλο στοχεύει στο ηλεκτρονικό φακέλωμα των
συνδικαλιστών. Κάτι τέτοιο, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση κάτι πιο
«δημοκρατικό» όπως θέλει να ευαγγελίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά δεν είναι
τίποτα παραπάνω από
μία κατά μέτωπο
επίθεση στα δικαιώματα
και τους αγώνες
του λαού και
της νεολαίας. Η επίθεση δε σταματάει εκεί. Πιο συγκεκριμένα υπάρχει
ξεκάθαρος στόχος από την μεριά της κυβέρνησης να διαλύσει
το δικαίωμα του
εργαζόμενου κόσμου στην
απεργία βάζοντας περαιτέρω
φίλτρα για να πραγματοποιηθεί (κάλυψη από τα
δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια όργανα), συνεχίζοντας το έργο του ΣΥΡΙΖΑ με τον
αντισυνδικαλιστικό (50+1%) θέλοντας να απονομιμοποιήσει στα μάτια της κοινωνίας
την δύναμη της απεργίας και των αγώνων λαού και νεολαίας. Με άλλη διάταξη
ορίζεται ότι «η εθνική κλαδική ή ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση δεν
υπερισχύει αντίστοιχης τοπικής», που σημαίνει ότι μια κλαδική θα μπορεί να
εξαφανίζεται με βάση τα
«θέλω « του εργοδότη
και να μετατρέπεται σε τοπική. Πάνω σ' αυτό το έδαφος πατάει σήμερα η κυβέρνηση
για να πάει ένα βήμα παραπέρα την αντεργατική επίθεση, παρουσιάζοντας ως
«κανονικότητα» για την ανάπτυξη και τα κέρδη του κεφαλαίου την απάλειψη ακόμα
και των ελάχιστων περιορισμών στην τήρηση των κλαδικών συμβάσεων, οδηγώντας
βήμα βήμα στην πλήρη κατάργησή τους
