30 Απριλίου 2020

απεργία την πρωτομαγιά


[οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους]

// διεκδικούμε και υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας
// κανένα αντεργατικό μέτρο
// δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία _λεφτά για τις ανάγκες μας και όχι για τα κέρδη του κεφαλαίου

δεν θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση τους!

|| 1η Μάη στις 11.00 στην Καμάρα ||

καταγγελία από ΚΕΡΜΑ-ΕΑΑΚ

Αναδημοσιεύουμε καταγγελία από ΚΕΡΜΑ-ΕΑΑΚ
Καταγγελία για περιστατικά σεξιστικής συμπεριφοράς στη Φοιτητική Εστία Ιωαννίνων (Δόμπολη)
Το τελευταίο διάστημα, αρκετές οικοτρόφισσες αντιληφθήκαμε μια επαναλαμβανόμενη, προκλητική - σεξιστική συμπεριφορά ενός ατόμου που διέμενε στις εστίες. Με την γνώση αυτών των γεγονότων, κληθήκαμε να ανοίξουμε μέσα σε ένα συλλογικό και ασφαλές πλαίσιο τα περιστατικά με τα οποία ήρθαμε αντιμέτωπες.

29 Απριλίου 2020

την κρίση να τη πληρώσει το κεφάλαιο & όχι οι εργαζόμενες/οι

οι φοιτήτ[ρι]ες είμαστε οι μελλοντικοί εργαζόμενοι/ες!
γνωρίζουμε και προασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας, 
την κρίση να τη πληρώσει το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι/ες
περισσότερα στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών: http://somt.gr/





25 Απριλίου 2020

κείμενο σχετικά με τον covid19

[ όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν? ]

Μία πανδημία αργά η γρήγορα θα περάσει, ας δούμε όμως τι έχει αφήσει πίσω της μέχρι στιγμής, πώς τα αίτια αλλά και οι τρόποι αντιμετώπισής της συνδέονται άρρηκτα με το καπιταλιστικό σύστημα και τις αντιφάσεις του, πώς [και αν] η νέα καθημερινότητα που έχει επιβληθεί βιώνεται από διαφορετικά άτομα και τέλος ας δούμε αν αυτή η κατάσταση ‘έκτακτης ανάγκης’ ή κατάσταση ‘εξαίρεσης’ αποτελεί όντως εξαίρεση ή μήπως ήρθε για να μείνει?

Πολλές φορές σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, η ευθύνη για ό,τι μας συμβαίνει γίνεται ατομική, αφήνοντας απ’ έξω τις κυρίαρχες πολιτικές που ακολουθούνται. Για την εξάπλωση της πανδημίας λοιπόν, φταίω εγώ που περπάτησα στο πάρκο, φταις εσύ που επισκέφτηκες τον φίλο σου, φταίει η μετανάστρια που κόλλησε στο camp, φταίει ο εργάτης που δούλευε στην βιομηχανία και δεν έπλυνε για 20 δευτερόλεπτα τα χέρια του. Κάπως έτσι η ατομική ευθύνη γίνεται το κυρίαρχο πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί άμεσα και το κράτος πρόνοιας, αν υπήρχε, μετατρέπεται σε κράτος τάξης και ασφάλειας και η κρίση υγείας σε κρίση ασφάλειας που απειλείται από διάφορους ‘αόρατους εχθρούς’. Τα μέτρα που λαμβάνονται συνεπώς έχουν ως στόχο την εγκαθίδρυση αυτού το κράτους τάξης και ασφάλειας, την επιτήρηση και την ‘τιμωρία’ της ατομικής ευθύνης και στοχεύσουν πρωτίστως στην παύση -ή έστω επιβράδυνση- εξάπλωσης του ιού και όχι στην αντιμετώπισή του. Αντί λοιπόν να δοθεί βάση στα αιτήματα των υγειονομικών που από την πρώτη στιγμή απαιτούν αύξηση των ΜΕΘ, δωρεάν τεστ, επίταξη ιδιωτικών κλινικών κλπ, δίνεται βάση στην αύξηση των αστυνομικών οχημάτων, στο να παρθούν μέτρα για την απαγόρευση κυκλοφορίας, να κλείσουν δημόσιοι χώροι και πάει λέγοντας. Γιατί η δημόσια και δωρεάν υγεία για όλες και όλους ποτέ δεν ήταν και ούτε θα είναι στις προτεραιότητες αυτού του συστήματος. Εκτός βέβαια αν η υγεία στον καπιταλισμό σχετίζεται μόνο με ‘πατέντες’, με την κούρσα επιχειρήσεων για το ποια θα βρει πρώτη το εμβόλιο ώστε να θησαυρίσει πουλώντας το, ή με την προσανατολισμένη έρευνα φαρμάκων εκεί όπου υπάρχει περισσότερο κέρδος και όχι εκεί όπου υπάρχει περισσότερη ανάγκη.

24 Απριλίου 2020

σε απεργία πείνας ο κρατούμενος Βασίλης Δημάκης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΒΑΣΙΛΗ ΔΗΜΑΚΗ ΠΡΟΣ:
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ,ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ,ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Σ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ,ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΑΚΟΣΥΝΗΣ ,C.P.T.( ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ)
Την Παρασκευή 18/04 περί τις 21:30 μ.μ. εισέβαλλαν στο κελί μου πάνοπλοι άντρες των Ε.ΚΑ.Μ και φωνάζοντας ψηλά τα χέρια και ένα σωρό άλλα με έσυραν εκτός του κελιού , με κόλλησαν στον τοίχο, με έδεσαν πισθάγκωνα παρότι έβλεπαν ότι κούτσαινα εμφανώς και ότι το δεξί μου πόδι ήταν πρησμένο από έλλειψη μαγνησίου , απότοκο της προηγούμενης απεργίας πείνας και δίψας πριν δυο έτη ακριβώς . Τότε που προάσπιζα τα εκπαιδευτικά μου δικαιώματα ζητώντας την μη εξαίρεσή μου από το θεσμό της ηλεκτρονικής επιτήρησης τον οποίο μέχρι σήμερα απολαμβάνω και τηρώ μέχρι κεραίας. Παρεμπιπτόντως με βρήκαν να διαβάζω ένα από τα 5 μαθήματα του 6ου εξαμήνου (ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ).Με πήραν φορώντας παπούτσι στο πόδι το αριστερό και παντόφλα στο δεξί και ενώ εγώ σφάδαζα από τους πόνους στο δεξί μου πόδι οδηγήθηκα στη Π.Ράλλη όπου παρέμεινα για ένα βράδυ και το πρωί χαράματα με ειδική μεταγωγή και συνοδεία δύο περιπολικών οδηγήθηκα στη φυλακή Γρεβενών , ρίχνοντάς με σε ένα κελί των πειθαρχείων όπου δεν χρειάζεται περαιτέρω περιγραφή .

22 Απριλίου 2020

δημόσιοι χώροι στην εποχή της πανδημίας // από την απαγόρευση στην υπεράσπιση //

Από τη στιγμή που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτήρισε τον ιό του Covid-19 ως πανδημία, κυβερνητικοί εκπρόσωποι-media-συστημικοί διανοούμενοι μας διατρανώνουν ξανά και ξανά ότι, ‘’ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις’’ (αφήνοντάς μας να ελπίζουμε ότι θα είναι για μικρό διάστημα), αλλά και, πιο χαμηλόφωνα, ότι ‘’τίποτα δεν θα είναι το ίδιο με πριν’’. Φαίνεται ότι την ώρα που υπάρχει η πραγματική απειλή της πανδημίας για την κοινωνική βάση, οι κυρίαρχες τάξεις και οι κυβερνήσεις τους προσπαθούν μεν να διαχειριστούν την εξάπλωση του ιού στο σήμερα, αλλά με τρόπους και πολιτικές διαχείρισης που κοιτάνε κυρίως στο αύριο, στη διαιώνιση και επέκταση των σχέσεων εκμετάλλευσης και πειθάρχησης. Η εργασιακή επισφάλεια και τα ξεχειλωμένα ωράρια (με ή χωρίς τηλεργασία), η ηλεκτρονική παρακολούθηση και η αστυνομική καταστολή, οι περικοπές των δικαιωμάτων των φυλακισμένων και ο εγκλεισμός των μεταναστών-προσφύγων μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η μετατροπή μιας σειράς υπηρεσιών και δραστηριοτήτων (που διεξάγονταν με φυσική αλληλεπίδραση) σε ψηφιακές-διαδικτυακές είναι οι συνιστώσες της προϋπάρχουσας πολιτικής που με το άλλοθι της πανδημίας επιταχύνεται, με τις κοινωνικές αντιστάσεις σε βαριά ασθένεια...

15 Απριλίου 2020

// ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ //

Μπορεί να φαίνεται ότι τα πάντα έχουν σταματήσει, ωστόσο οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε κάθε πτυχή της ζωής μας, συνεχίζουν ακατάπαυστες.
Στην Ελλάδα αυτό μπορεί να σημαίνει αντιδραστικό πολυνομοσχέδιο για την εκπαίδευση (που κατατίθεται αύριο), αντιδραστικές διατάξεις σχετικά με την εργασία, απολύσεις, ποινικοποίηση πολιτικής δράσης και πάει λέγοντας..
Στην Πολωνία, η επίθεση αυτή μεταφράζεται στην αυριανή κατάθεση νομοσχεδίου που απαγορεύει περιπτώσεις αμβλώσεων -που επιτρέπονται ακόμη από τον νόμο- και αφορούν περιπτώσεις σοβαρών δυσμορφιών του εμβρύου αλλά και περιορισμό της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την πλήρη κατάργηση της έκτρωσης και συνεχίζοντας μια πολιτική ποινικοποίησής της.

Απέναντι σε αυτήν καταπιεστική και περιοριστική απόφαση χθες (Τρίτη 14/4/20) πολλές δεκάδες γυναίκες με αυτοκίνητα, ποδήλατα και πεζές, παραβίασαν την απαγόρευση των συναθροίσεων και έκλεισαν τους δρόμους σε κεντρική συνοικία της Βαρσοβίας για να διαδηλώσουν.
γιατί όσο η επίθεση συνεχίζεται, τόσο θα βγαίνουμε στους δρόμους, ενάντια σε κάθε απαγόρευση, ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης.
// ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ //
"𝙖𝙫𝙤𝙧𝙩𝙚𝙢𝙚𝙣𝙩 𝙡𝙚́𝙜𝙖𝙡 𝙜𝙧𝙖𝙩𝙪𝙞𝙩 𝙚𝙩 𝙨𝙪̂𝙧 𝙥𝙤𝙪𝙧 𝙩𝙤𝙪𝙩𝙚𝙨"
[φωτογραφία από την φετινή απεργία της 8ης Μάρτη στην Βαρσοβία]

Η εικόνα ίσως περιέχει: 9 άτομα, πλήθος και υπαίθριες δραστηριότητες

καραντίνα για τους εργαζόμενους σημαίνει...




τι σημαίνει το #menoumespiti για τους εργαζόμενους;

η καραντίνα για κάποιους ισοδυναμεί με:
_συνωστισμό στους χώρους εργασίας [συχνά χωρίς καν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας]
_αύξηση του όγκου δουλειάς
_ελαστικές μορφές απασχόλησης_εντατικοποίηση της εργασίας_απολύσεις


[ το κεφάλαιο να πληρώσει την κρίση ]δεν θα πέσει το βάρος των ευθυνών στην εργατική τάξη, τον λαό και τη νεολαία


// να σταματήσει η παραγωγή όταν δεν είναι απαραίτητη για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών// απαγόρευση απολύσεων

// έγκαιρη και πλήρης καταβολή του δώρου Πάσχα
// άμεση τήρηση όλων των μέτρων προστασίας στους χώρους εργασίας
// κανένας πλειστηριασμός ή κατάσχεση
καμία διακοπή ρεύματος η νερού
πάγωμα ενοικίων κατάργηση εξώσεων
// αναστολή πληρωμών προς το δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ για τους μισθωτούς τους ανέργους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους συνταξιούχους
// πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες
όχι στην απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης


τα δικαιώματά μας δεν μπαίνουν σε καραντίνα!

[ΑΘΗΝΑ] ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Granma Αν.αρ.πα ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΉ ΕΙΣΟΔΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΎΠΟΛΗ στις 14/4

Από την Κυριακή 29/03 γίνεται συχνά-πυκνά εισβολή αστυνομικών δυνάμεων (ΔΕΛΤΑ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ) στον χώρο της Πανεπιστημιούπολης, προτρέποντας τον κόσμο που ήταν εντός της για την καθημερινή του βόλτα να απομακρυνθεί. Σε αυτά τα πλαίσια κρίνεται απαραίτητη η απαγόρευση πρόσβασης στην Πανεπιστημιούπολη, την περίοδο της γενικότερης καραντίνας και των υγειονομικών μέτρων.
Σήμερα πάλι εισέβαλαν στην Πανεπιστημιούπολη και μάλιστα μπήκαν -και μάλιστα με τραμπούκικους όρους και με κράνη- μέχρι και μέσα στα γηπεδάκια πίσω από την ΦΕΠΑ για να διώξουν όσους και όσες έκαναν την σωματική τους άσκηση ή το καθημερινό τους περπάτημα. Γνωρίζουμε όλοι πόσο σημαντικά είναι αυτά στην προσπάθεια τους να την παλέψουν με τη δύσκολη καθημερινότητα εν μέσω κορονοϊού.
Δεν είναι απλά ζήτημα άθλησης, αλλά και ψυχικής υγείας η έξοδος από τα σπίτια μας (και ειδικά για εμάς τους οικότροφους η Πανεπιστημιούπολη είναι το σπίτι μας κυριολεκτικά, καθως η ΦΕΠΑ είναι εντός αυτής). Κλείνοντας τα πάρκα και τους χώρους πρασίνου, η κυβέρνηση μας αναγκάζει ούτε σε χώρους πρασίνου να μην μπορούμε να διαφύγουμε και να συνωστιστούμε εντός αστικού ιστού.
Το γεγονός λοιπόν ότι η απόφαση αυτή καθώς και οι καθημερινές παρεμβάσεις της αστυνομίας είναι υγειονομικά λανθασμένες καταδεικνύει την πολιτική σκοπιμότητα της κατάστασης. Και ειδικά στα πλαίσια της απαγόρευσης κυκλοφορίας που έχει θεσμοθετηθεί την ώρα που επιτρέπεται εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, επειδή ακριβώς παράγουν κέρδη, να συνωστίζονται σε χώρους εργασίας χωρίς την τήρηση υγειονομικών μέτρων.
Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει με τι όρους μπήκε η αστυνομία μέσα στην Πανεπιστημιούπολη.

Η εικόνα ίσως περιέχει: φυτό, δέντρο, γρασίδι, υπαίθριες δραστηριότητες και φύση

10 Απριλίου 2020

οι ιοί είναι αναπόφευκτοι, οι πανδημίες όχι


"η εμφάνιση των ιών είναι αναπόφευκτη, όχι όμως και οι πανδημίες"
-Larry Brilliant, επιδημιολόγος

οι πανδημίες οφείλονται:

 _στην καταστροφή του οικοσυστήματος [επιθετική εξάπλωση στο φυσικό περιβάλλον προς όφελος της βιομηχανικής ανάπτυξης / συνεχείς αποψιλώσεις δασών που αναγκάζουν άγρια ζώα, αν ζήσουν, να έρχονται πιο κοντά στα αστικά κέντρα και στους ανθρώπους μεταφέροντας έτσι ιούς που για τον άνθρωπο μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι]
_στις σύγχρονες συνθήκες ζωής και εργασίας [καθημερινή έκθεση σε χημικούς παράγοντες και ανθυγιεινές ουσίες, άγχος, εντατικοί ρυθμοί καθημερινότητας που αδυνατίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου κάνοντάς τον πιο ευάλωτο]
_στην επίθεση στη δημόσια και δωρεάν υγεία [εμπορευματοποίηση/ιδιωτικοποίηση υγείας, έλλειψη σε ΜΕΘ, σε στοιχειώδη μέτρα προστασίας για εργαζόμενους|ες, καμία μέριμνα και περίθαλψη προς τα άτομα που το έχουν περισσότερη ανάγκη]

..και όχι στα άγρια ζώα αλλά στην ανταγωνιστική σχέση ανθρώπου-φύσης που ο καπιταλισμός θρέφει.

οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους!
να γίνουμε η άμμος στα γρανάζια κάθε είδους εκμετάλλευσης!

7 Απριλίου 2020

διεκδικούμε τους δημόσιους χώρους της πόλης μας


[τι είναι πιο ασφαλές για την υγεία μας;]
_ένας περίπατος στους ανοιχτούς, δημόσιους, υπαίθριους χώρους της πόλης
ή
_εργοστάσια με εκατοντάδες συνωστισμένους εργαζόμενους χωρίς κανένα μέτρο προστασίας

τα δικαιώματά μας δεν μπαίνουν σε καραντίνα!
διεκδικούμε τους δημόσιους χώρους της πόλης

// δημόσια και δωρεάν υγεία για όλες και όλους //

6 Απριλίου 2020

σπάμε τον φόβο!


εργαζόμενοι/ες και νεολαία δε θα πληρώσουμε την κρίση τους!

απαντάμε με: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ για:
-ενίσχυση του ΕΣΥ: προσλήψεις, άνοιγμα ΜΕΘ, μέσα προστασίας, επίταξη ιδιωτικών κλινικών
-εργατικά δικαιώματα: καμία απόλυση εργαζομένου, πλήρεις μισθοί, πρόσθετες άδειες, κατάλληλα μέτρα προστασίας
παύση πληρωμών: ενοικίων, λογαριασμών, ΔΕΚΟ, δανείων, κατάργηση πλειστηριασμών.

τηλε-μαθήματα [?]


// δεν έχουν όλες/οι δυνατότητα πρόσβασης στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες! η παρουσία στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες διδασκαλίας να μην αποτελέσει προαπαιτούμενο για συμμετοχή στις εξετάσεις
// όλες οι σημειώσεις και οι διαλέξεις να ανεβαίνουν διαδικτυακά ώστε να είναι διαθέσιμες σε όλες/ους.
// καμίας μορφής παγίωση των ηλεκτρονικών μαθημάτων!
// προσαρμογή της εκπαιδευτικής διαδικασίας στις ειδικές συνθήκες, εξορθολογισμός της ύλης!

όχι στην εξατομίκευση της εκπαιδευτικής διαδικασίας!

5 Απριλίου 2020

Το σπίτι δεν είναι ασφαλές για όλες!

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Καμία μόνη απέναντι στην πατριαρχία.
Απαιτούμε:
*Ξενώνες για τη στέγαση των επιζωσών και λοατκι+ ατόμων
*παροχή δημόσιας και δωρεάν νομικής, συμβουλευτικής και ψυχοκοινωνικής περίθαλψης
*οικονομική στήριξη και αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης
*καμία αναστολή εκδίκασης υποθέσεων έμφυλης βίας
*λειτουργία γραμμής SOS 15900 και chat

Καμία απροστάτευτη!
// Αδερφή μου εγώ σε πιστεύω //
Δεν σιωπούμε, επεμβαίνουμε.

4 Απριλίου 2020

δεν σκοτώνει μόνο ο κορονοϊός, σκοτώνει κράτος και κεφάλαιο για τα κέρδη του

52χρονος εργάτης πέθανε από κορονοϊό καθώς εργαζόταν σε εργοστάσιο που λειτουργούσε παρότι υπήρχε κρούσμα στην βιομηχανική περιοχή της Σίνδου. Το εργοστάσιο δεν έκλεισε ούτε μετά την ανακοίνωση του θανάτου και θα συνεχίσει την λειτουργία όπως και το σύνολο της ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου.
Δεν σκοτώνει λοιπόν μόνο ο κορονοϊός, σκοτώνει κράτος και κεφάλαιο για τα κέρδη του, σκοτώνουν τα αφεντικά που δε λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, που δεν κλείνουν τώρα όλα τα εργοστάσια που μας βλέπουν φτηνούς και αναλώσιμους.
Δεν είναι άρα «ατομική ευθύνη» γιατί ατομική ευθύνη στην προκειμένη θα σήμαινε απόλυση, η ευθύνη είναι κρατική και εργοδοτική.
Και για αυτό ακριβώς δεν θα λογαριαστούμε μετά θα λογαριαστούμε εδώ και τώρα γιατί στον «αόρατο» αυτό πόλεμο -που μόνο αόρατος δεν είναι ξέρουμε καλά ποιος είναι ο εχθρός μας.
Το πανό είναι από τη βιομηχανική περιοχή του Μπέργκαμο:
«Αφεντικά δολοφόνοι κλείστε όλα τα εργοστάσια!»

Η εικόνα ίσως περιέχει: υπαίθριες δραστηριότητες

2 Απριλίου 2020

το δικαίωμα στη στέγαση και το ''μένουμε σπίτι''

το μένουμε σπίτι δε το βιώνουμε 
όλοι και όλες με τον ίδιο τρόπο.

το μένουμε σπίτι ηχεί κάπως ειρωνικά σε οικογένειες που δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα ή τη θέρμανση, σε οικογένειες που ζουν σε άθλιες υγειονομικά συνθήκες.

το μένουμε σπίτι δεν αποτελεί επιλογή για άστεγους ή για μετανάστ[ρι]ες που ζουν εγκλωβισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

το μένουμε σπίτι δεν αποτελεί επιλογή για φοιτητ[ρι]ές που πήγαν να διώξουν από τις εστίες ή που δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι.  

το μένουμε σπίτι είναι καταπιεστική και επικίνδυνη υποχρεωτική εντολή για γυναίκες που είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

-κανένας ηλεκτρονικός πληστειριασμός κατοικίας, απόλυτη προστασία του δικαιώματος στη στέγαση

-απεγκλωβισμός των προσφύγων και των μεταναστών, και στέγασή τους στα αστικά κέντρα

-μέτρα προστασίας και υγιεινής για όσους ζουν σε συλλογικούς χώρους [φοιτητικές εστίες, ιδρύματα παιδιών/ ηλικιωμένων/ασθενών, φυλακές]