Εκλογική διακήρυξη ΕΑΑΚ (από το πανελλαδικό διήμερο συντονιστικό)

Εκλογικό κείμενο της ΕΑΑΚ
Κάλεσμα προς τις δυνάμεις της ΑΡΕΝ και του ΑΡΔΙΝ

Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δέχονται διεθνώς την πιο σκληρή επίθεση από  το στρατόπεδο του κεφαλαίου, η οποία στην Ελλάδα έχει πάρει τα τελευταία χρόνια τη μορφή των μνημονίων και των αντεργατικών πολιτικών. Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές οι ζωές μιας ολόκληρης γενιάς βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση, στο φόντο της αδυναμίας υπέρβασης της βαθιάς δομικής καπιταλιστικής κρίσης. Τα όνειρά μας, οι προσδοκίες μας για ζωή, εργασία, τίθενται σε ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης μεταξύ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της ΕΕ και του ΔΝΤ, προκειμένου αυτοί να αποφασίσουν ποιοι έχουν δικαίωμα σε αυτά και ποιοι όχι.

Η καπιταλιστική κρίση έχει δημιουργήσει  δύο επιλογές στην κοινωνία: ή την συνέχιση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που θα τσακίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και της πληττόμενης νεολαίας ή αυτοί να καταφέρουν να ανατρέψουν την βάρβαρη αυτή αστική επίθεση. Αν έδειξε κάτι η προδοσία του μαζικού λαϊκού ΟΧΙ και η συνθηκολόγηση του καλοκαιριού είναι ότι οι ασκούμενες πολιτικές εντός του πλαισίου των μνημονίων και των κατευθύνσεων της ΕΕ οδηγούν στην όλο και μεγαλύτερη αφαίμαξη του εργαζόμενου λαού και της νέας γενιάς, καθώς και ότι δεν υπάρχει λύση για τους εργαζόμενους και την νεολαία χωρίς ρήξη με το σύστημα και τους μηχανισμούς του.

Μέσα από την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ότι οι θολές αντινεοφιλελεύθερες- αντιμνημονιακές πολιτικές επιλογές, ο κυβερνητισμός, η απουσία ρήξης με το εγχώριο αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του αλλά και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, η λογική ούτε ρήξη ούτε υποταγή οδήγησε στο τσάκισμα των εργαζομένων και της νεολαίας, μέσα από την υπογραφή του 3ου μνημονίου.  . Στο φόντο της ήττας του project ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύονται οι δυνατότητες αλλά και η αναγκαιότητα για την οργάνωση του λαού και της νεολαίας για έναν άλλο δρόμο χωρίς μνημόνια, χρέος, ευρώ, ΕΕ. Τη στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση, από κοινού με την ΕΕ προχωρούν σε όλο και πιο σκληρά μέτρα, με το πακέτο μέτρων των 5,4 δισ να αγγίζει εν τέλει τα 9 δις μέχρι το 2018, την ίδια στιγμή που υλοποιεί μια πολιτική ενάντια στους πρόσφυγες και προχωρά περεταίρω την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Το μέτωπο του ασφαλιστικού αποτελεί από τα πιο καυτά σημεία της διαπραγμάτευσης και συνάμα ένα ζήτημα που αφορά με άμεσο τρόπο την νέα γενιά. Ειδικά μετά την γνωστοποίηση της τελικής μορφής του είναι σαφές ότι μιλάμε για μια βαθιά αντιδραστική μεταρρύθμιση που δεν εμπεριέχει μόνο ονομαστικές μειώσεις συντάξεων, αλλά και συντριπτική αύξηση εισφορών, η οποία έρχεται σε μια σειρά επαγγελματικών κλάδων, που σε συνδυασμό με τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στη νεολαία έχει ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό μεγάλου αριθμού αποφοίτων από το αντίστοιχο επάγγελμα, ειδικά αυτών που έχουν χαμηλό έως και μηδενικό εισόδημα.

Το νέο ασφαλιστικό έρχεται να αλλάξει τους όρους ζωής και εργασίας της σύγχρονης νεολαίας, ενισχύοντας την προοπτική της ελαστικής – μαύρης εργασίας, της ανεργίας, των 5μηνων και των voucher, που στέλνει πολλούς νέους στη μετανάστευση. Αναγνωρίζουμε ότι η νεολαία δεν έχει στοιχηθεί γύρω από αυτόν τον αγώνα με τον τρόπο και την μαζικότητα που αντιστοιχεί στην επίθεση που δεχόμαστε, και άρα είναι στοίχημα το πώς θα καταφέρουμε το επόμενο διάστημα να αντιστρέψουμε αυτήν την εικόνα σε μια συγκυρία που το ασφαλιστικό κατατίθεται προς ψήφιση στη Βουλή, ενώ οι μεγάλες απεργίες και κινητοποιήσεις που ξεπήδησαν φαίνεται να αποκλιμακώνονται. 

Παρά την κάμψη που παρατηρείται στις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο, με μεγάλες ευθύνες των υποταγμένων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών των ΓΣEΕ-ΑΔΕΔΥ καθώς και της στάσης αποκλιμάκωσης και αναδίπλωσης του ΠΑΜΕ, αλλά και της ηγεμονίας της λογικής που εκφράζει συμφέροντα των πιο προνομιούχων κομματιών σε επιμέρους κλάδους που έβγαλαν κινητοποιήσεις (βλ. ΔΣΑ,ΤΕΕ) μιλάμε για έναν αγώνα που πρέπει να ιεραρχηθεί και για την σημασία του αυτή καθ' αυτή ως επίθεση στα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας άμεσα, αλλά και ως προς την κρισιμότητα του για να περάσει η κυβέρνηση το τεστ αξιολόγησης και επομένως για την εφαρμογή του 3ου μνημονίου. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι για να οργανώσουμε έναν αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης χρειάζεται ένα άλλο σχέδιο στο εργατικό κίνημα.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι δικές μας ζωές που βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση αυτή τη στιγμή. Οι ζωές χιλιάδων προσφύγων που ξεριζώνονται από τον τόπο τους, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στην Συρία και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων εκεί, τίθενται καθημερινά υπό αμφισβήτηση λόγω των πολιτικών μιας Ευρώπης - Φρούριο που υλοποιεί ρατσιστικές και δολοφονικές για τους πρόσφυγες κατευθύνσεις. Η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας, οι επαναπροωθήσεις των προσφύγων, οι φράχτες και τα κλειστά σύνορα, οι κλειστές στρατοκρατούμενες δομές μετρούν ήδη θανάτους και βάφουν τα χέρια των υπευθύνων, της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με το αίμα των προσφύγων. Σε αυτές τις συνθήκες, η πολιτική καταδίκη των υπευθύνων, η πολιτική διεκδίκηση αιτημάτων που καλύπτουν τις ανάγκες των προσφύγων σε διαμονή και διέλευση, καθώς και η διάχυση της αλληλεγγύης ως κοινωνικής πρακτικής είναι άμεσοι στόχοι της περιόδου στα πλαίσια ενός μαζικού αντιιμπεριαλιστικού, αντιπολεμικού κινήματος. Με κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών, με τα συμφέροντα των πληττόμενων μπροστά για ζωή και ελευθερία.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ

Όσον αφορά την εκπαίδευση και το πανεπιστήμιο η κυβέρνηση και μέσα από τον ψευδεπίγραφο και προδιαγεγραμμένο εθνικό διάλογο για την Παιδεία επεξεργάζεται το  νόμο Φίλη που θα υλοποιήσει τις κατευθύνσεις του 3ου μνημονίου και της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ με στόχο την εναρμόνιση του πανεπιστημίου με το εργασιακό τοπίο της ανεργίας, της ελαστικής και κακοπληρωμένης εργασίας αλλά και της μετανάστευσης, αλλά και την ευθυγράμμιση της εκπαίδευσης με τις αναδιαρθρώσεις στην παραγωγή και την ανάγκη εύρεσης νέου πεδίου κερδοφορίας.

Η παραπάνω κατεύθυνση υλοποιείται μέσα στα πλαίσια ενός οριζόντιου καθεστώτος υποχρηματοδότησης, μέσω της αναδιάρθρωσης των προγραμμάτων σπουδών και της αποστοίχισης επαγγελματικών δικαιωμάτων από τους τίτλους σπουδών, της μετακύλισης του κόστους σπουδών στις πλάτες των φοιτητών και της συνολικής αναδιάταξης του χάρτη της εκπαίδευσης με λουκέτα σε ΑΕΙ και ιδιαίτερα σε ΤΕΙ, αλλά και μέσω της αναβάθμισης του ρόλου της έρευνας και της ώσμωσης του πανεπιστημίου με τις επιχειρήσεις.  Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση είναι αναγκαία η ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος στη βάση των Γενικών τους Συνελεύσεων, προκειμένου αφενός να παλέψουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση ενώ αφετέρου να παλέψουν για τα δικαιώματα τους σε παιδεία-εργασία-κοινωνική ασφάλιση ψηλαφίζοντας μια θετική προοπτική για την γενιά μας.

Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο διεξάγονται φέτος οι φοιτητικές εκλογές.

Οι φοιτητικές εκλογές είναι κάθε χρόνο μια σφυγμομέτρηση για την πολιτική θέση της νεολαίας. Αποτυπώνουν αν η νεολαία βρίσκεται σε θέσεις μάχης στον αγώνα για την επιβολή των αναγκών της ή εάν ενισχύονται οι τάσεις υποταγής στα κυρίαρχα σχέδια. Στις φοιτητικές εκλογές αντιπαρατίθενται οι συνολικές πολιτικές λογικές για το φοιτητικό κίνημα και είναι στοίχημα η νεολαία μέσα από αυτές να στέλνει μήνυμα αγώνα και μαχητικής στράτευσης σε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης των συλλόγων και πάλης για την ανατροπή της επίθεσης.  Η στήριξη αυτή των δυνάμεων μας αλλά και ευρύτερων κομματιών του συλλόγου, οφείλουν να μετασχηματιστούν στην στράτευση σε ένα φοιτητικό κίνημα, που συμπορευόμενο με το εργατικό-λαϊκό κίνημα, θα ανατρέψει την αστική πολιτική μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο.

Ενόψει των φοιτητικών εκλογών πρέπει να δούμε ποιες είναι οι πολιτικές και τα ρεύματα που αυτές εκφράζουν. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά πρέπει να τσακιστούν οι δυνάμεις της ΔΑΠ (που είναι πόλος συσπείρωσης και ακροδεξιών στοιχείων) και της ΠΑΣΠ, που ως εκφραστές της αστικής πολιτικής μέσα στο πανεπιστήμιο σέρνουν τη γενιά μας ανάμεσα στην υποταγή στα κυβερνητικά σχέδια και τη συνδιαλλαγή (σύνδεση που πανεπιστημίου με τις ανάγκες της αγοράς, και συνδιαλλαγή με τους καθηγητές), αλλά και υπονομεύουν και μπλοκάρουν κάθε φοιτητική διεκδίκηση.

Μαζί με αυτούς πρέπει να περιθωριοποιούνται κάθε λογής ανεξάρτητο κατέβασμα που έρχεται να συμπληρώσει το κενό πολιτικής εκπροσώπησης αντιδραστικών ρευμάτων στο εσωτερικό των φοιτητικών συλλόγων, που με τον πιο κυνικό και κανιβαλικό τρόπο προτείνουν ως λύση τον ατομικό δρόμο της αλληλοεξόντωσης των φοιτητών. Το BLOCO από την άλλη φιλοδοξεί να αποτελέσει την νέα κυβερνητική παράταξη μέσα στα πανεπιστήμια φορέα σταθερότητας και συνδιαλλαγής εντός των σχολών.

Οι δυνάμεις της ΠΚΣ/ΚΝΕ/ΜΑΣ παρά τον βερμπαλισμό έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό τον διαχωρισμό οικονομικού και πολιτικού αγώνα. Δεν πιστεύουν στην δυνατότητα να πετυχαίνουμε νίκες στο σήμερα και γι’ αυτό έχουν στάση απομονωτισμού, περιχαράκωσης και λογικής αυτόκεντρης ανάπτυξης (όπως αποτυπώθηκε στην προδοτική στάση στο δημοψήφισμα) και καταλήγουν να υπονομεύουν την δυνατότητα ανάπτυξης κοινωνικών αγώνων και την κοινή δράση μαχόμενων δυνάμεων για την ανατροπή της αστικής πολιτικής.

Η αποχή, είτε εκφράζει καθαρά αντιδραστικά χαρακτηριστικά είτε εκφράζει την αδυναμία των συλλόγων να εγκολπώσουν αγωνιστικό δυναμικό, και αντικειμενικά καταλήγει να συμβάλει στην αποσυγκρότηση των συλλόγων και στην ενίσχυση των καθεστωτικών δυνάμεων.

Οι ζωές μας δεν χωρούν σε καμία διαπραγμάτευση! Κανένας μόνος του απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης στα δικαιώματά μας! Κανένα μνημόνιο σε παιδεία, εργασία, ασφάλιση! Οφείλουμε να πιάσουμε το νήμα της χαμένης προοπτικής της γενιάς μας, να τονίσουμε ότι μόνο όλοι μαζί και μόνο με αγώνα μπορούμε αυτή τη στιγμή να βγούμε από την απογοήτευση, να συναντήσουμε τις προσδοκίες μας για ζωή, φοίτηση και εργασία με αξιοπρέπεια. Στις μάχες της γενιάς μας δεν απέχουμε. Με τους αγώνες μια άλλης Αριστεράς μετωπικής, ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής για ζωή στο μπόι των ονείρων μας.

Αναγνωρίζουμε ότι το παραπάνω πολιτικό στίγμα πρέπει να εκφραστεί και στις μάχες στα μέτωπα της συγκυρίας, που πρέπει να δοθούν με την μέγιστη δυνατή κοινωνική και πολιτική συσπείρωση. Χρειάζεται, παράλληλα, μετωπική κινηματική και πολιτική συνεργασία όλων των δυνάμεων που μπορούν να εξυπηρετήσουν την αναγκαία πολιτική κατεύθυνση για την έκφραση ενός αριστερού ριζοσπαστικού ρεύματος αμφισβήτησης και αγώνα μέσα στην νεολαία.  Τα σχήματα της ΕΑΑΚ είχαν απευθύνει πρόταση μετωπικής, πολιτικής και κινηματικής συνεργασίας σε δυνάμεις που μπορούν να εξυπηρετούν την παραπάνω αναγκαία πολιτική κατεύθυνση για την έκφραση ενός ανατρεπτικού, ριζοσπαστικού ρεύματος αμφισβήτησης και αγώνα μέσα στις σχολές και την αναζωπύρωση του φοιτητικού κινήματος.

Η ΕΑΑΚ κάνει πρόταση πολιτικής συνεργασίας, η οποία θα πάρει και τη μορφή εκλογικής συνεργασίας ενιαία και πανελλαδικά στους φοιτητικούς συλλόγους όπου υπάρχει συμφωνία στα παρακάτω. Δηλαδή:

-για την δομική κρίση του καπιταλισμού και την παραδοχή ότι δεν υπάρχει λύση για την νεολαία και τους εργαζόμενους χωρίς ρήξη με το σύστημα και τους μηχανισμούς του.

-για την ήττα της πολιτικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνατότητες για συνολική ρήξη με ΕΕ-ευρώ-χρέος-μνημόνια

-για την πάλη, μέσα από και για ένα φοιτητικό κίνημα, συμπορευόμενο με το εργατικό και ευρύτερο λαϊκό κίνημα, για την απελευθέρωση από τα δεσμά ΕΕ-χρέους μνημονίων και για την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κάθε κυβέρνησης που υλοποιεί αστική πολιτική.

-για τον χαρακτήρα της επίθεσης στο πανεπιστήμιο όπως περιεγράφηκε παραπάνω και την συγκρότηση ενός φοιτητικού κινήματος με το αναγκαίο πολιτικό περιεχόμενο, αντισυνδιαχειριστικό, κόντρα σε κάθε διάλογο και συνδιαλλάγη με μέλη ΔΕΠ, υπουργείο, κυβέρνηση, που θα μπλοκάρει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και θα παλεύει την συνολική ανατροπή του ν. Διαμαντοπούλου, της συνθήκης της Μπολόνια και του ΚΕΧΑΕ, προτάσσοντας αιτήματα που θα συγκροτούν αντικειμενικά τον αντίποδα στις επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις και θα δίνουν όραμα στην γενιά μας.

-για την πάλη μαζί με όλα τα σωματεία και τους εργαζόμενους που απεργούν για την ανατροπή και μπλοκάρισμα του ασφαλιστικού περιθωριοποιώντας τις υποταγμένες συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Ως αποκρυστάλλωση της μέχρι τώρα πολιτικής συνεργασίας μεταξύ των σχημάτων της ΕΑΑΚ, της ΑΡΕΝ και του ΑΡΔΙΝ στην βάση της συμφωνίας στο παραπάνω πολιτικό στίγμα και κατεύθυνση και αναγνωρίζοντας τη διαφορετική ταχύτητα και τις ιδιαιτερότητες του κάθε κοινωνικού χώρου, ως ΕΑΑΚ προχωράμε σε εκλογική συνεργασία με τις δυνάμεις αυτές. Η πρόταση πολιτικής συνεργασίας της ΕΑΑΚ θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά τις φοιτητικές εκλογές, ενώ είναι συνέχεια της τακτικής μας που εκφράστηκε το προηγούμενο διάστημα, με συγκεκριμένα στοιχεία πολιτικής και κινηματικής συμπόρευσης. Θεωρούμε ότι με έναν τέτοιο τρόπο όπως τον περιγράψαμε παραπάνω μπορούμε να μετρήσουμε βήματα στην ανασυγκρότηση των Συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος το επόμενο διάστημα, με πίστη στους αγώνες του σήμερα που μπορούν να νικάνε.