εικόνες από το εσωτερικό των ‘κέντρων κράτησης’, όπως θέλουν να ονομάζουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων και τα ΜΜΕ.
το πιο φρικαλέο είναι οι ασαφείς αναφορές που γίνονται για το ποιο θα είναι το μέλλον αυτού του μέτρου κράτησης, αναφορές που έρχονται ως προσπάθεια απάντησης σε αυτό που βλέπουμε.
έτσι, ακούγεται από κομμάτι της νέας κυβέρνησης πως το πρόβλημα είναι οι συνθήκες κράτησης, κι όχι η ίδια η κράτηση.
αναμένουμε με φρίκη λοιπόν τα νέα όμορφα κελιά με τους βαμένους τοίχους. αναμένουμε για να σταθούμε απέναντί τους, όπως και σε κάθε μορφή κράτησης.
Ένα μικρό ιστορικό:
Η Ελλάδα αποτελούσε
ανέκαθεν, λόγω της θέσης της (συνδέει τη δυτική Ευρώπη με την ανατολή), την
πρώτη στάση σε ένα ταξίδι με προορισμό και ελπίδα ένα καλύτερο μέλλον. Οι
πόλεμοι, η ανεργία, η εξαθλίωση αποτελούσαν κι αποτελούν τις βασικές αιτίες της
μετανάστευσης. Οι αιτίες πίσω από την ανεργία και τους πολέμους είναι τα
εκάστοτε συμφέροντα και οι ανάγκες του κεφαλαίου. Φυσικά σε αυτό το παιχνίδι
χαμένος είναι πάντα ο πλέον πληττόμενος. Έτσι, σε αυτή την περίπτωση οι
μετάναστριες και οι μετανάστες εργάτριες και εργάτες φεύγουν με τον ένα ή με
τον άλλο τρόπο κατατρεγμένες-οι από τη χώρα τους και καταλήγουν να γίνονται το
φθηνό και πιο εύκολα εκμετταλεύσιμο εργατικό δυναμικό της χώρας ‘υποδοχής’
τους. Αυτό φυσικά για όσες και όσους καταφέρουν να γλυτώσουν από
θαλασσοπνιγμούς(π.χ.Φαρμακονήσι) και ναρκοπέδια (πχ Έβρος). Εδώ και 2 χρόνια
σχεδόν τους ‘τυχερούς παράνομους’ μετανάστες που επιζούν τους στέλνουν στα
στρατόπεδα συγκέντρωσης (πολλές φορές με τη βοήθεια του παρακράτους που
πρωτοστατεί σε δολοφονίες και βασανισμούς μεταναστών), όπου κρατούνται, ακόμη
και για μεγαλύτερο από το νομικά προβλεπόμενο διάστημα, σε άθλιες συνθήκες. Τον
προηγούμενο μήνα υπήρξαν 2 αυτοκτονίες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κι ένας
θάνατος από λοίμωξη στο αναπνευστικό. 3 θάνατοι. 3 δολοφονίες. Που δε
σταματούν. Και δε θα σταματήσουν αν δε ξεσηκωθούμε.
οι μετανάστες είναι
αδέρφια ταξικά
στρατόπεδα συγκέντρωσης
ποτέ και πουθενά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου