Η δημόσια και
δωρεάν φοιτητική μεριμνα ήταν μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις του
φοιτητικού κινήματος η όποια διασφάλιζε σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής
πλειοψηφίας το δικαίωμα στις σπουδές ανεξάρτητα από τη δύσκολη οικονομική
κατάσταση των οικογενειών τους. Και αυτή όπως και δεκάδες άλλα λαϊκά κεκτημένα
καταργήθηκαν εν μια νυκτεί. Από τη μια τα κουρέματα των αποθεματικών των
πανεπιστήμιων, από την άλλη οι πετσοκομμένοι προϋπολογισμοί έδειξαν το δρόμο της εγκατάλειψης των σπουδών σε
χιλιάδες φοιτητές οι όποιοι
δυσκολεύονταν να ανταπεξέλθουν στο συνεχώς
αυξανόμενο κόστος φοίτησης. Η φοιτητική
μέριμνα είναι ίσως από τα πρώτα κομμάτια του εκπαιδευτικού συστήματος που
πλήττει ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και η γενικότερη πολιτική
συρρίκνωσης του κράτους πρόνοιας και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και
βασικών κοινωνικών μας αγαθών στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Διάφορες κρατικές
παροχές που συνοψίζονταν κάτω από τον γενικό τίτλο «φοιτητική μέριμνα», όπως οι
εστίες, η δωρεάν σίτιση, τα δωρεάν συγγράμματα και οι εκπτώσεις στις
μετακινήσεις (πάσο) κατοχύρωναν ουσιαστικά αυτό το δικαίωμα των κατώτερων
τάξεων στη μόρφωση. Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται να αποτελεί παρελθόν.
Ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου
θεσμοθετεί πλήρως την ιδιωτικοποίηση της φοιτητικής μέριμνας, καθώς προβλέπει
τη δημιουργία ενός ν.π.ι.δ. (νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου) που θα
διαχειρίζεται την περιουσία των ιδρυμάτων και το ποιες φοιτητικές παροχές θα
δίνονται και με ποια κριτήρια. Επίσης, βάσει
νόμου η διαχείριση των εστιών σε οικονομικό και διοικητικό επίπεδο περνά
εξολοκλήρου στα αντίστοιχα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ μέχρι
πρότινος τις συν-διαχειρίζονταν με το πρώην ΕΙΝ (Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας) – νυν
ΙΝΕΔΙΒΙΜ (Ινστιτούτο Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης) και τα οικονομικά κονδύλια
προέρχονταν κυρίως από κρατικές δαπάνες μέσω του ΕΙΝ. Αναγκάζουν τα
πανεπιστημιακά ιδρύματα να αναλάβουν όλα τα έξοδα των εστιών τη στιγμή που όχι
μόνο δεν τους δίνουν επιπλέον κονδύλια γι αυτό το νέο έργο, αλλά τους μειώνουν
στο ελάχιστο την κρατική χρηματοδότηση και επιλέγουν να τους κόψουν 70% στο
περιβόητο κούρεμα του χρέους το Μάρτη
του 2012.
Αυτή η κατάσταση άνοιξε την πόρτα στο ιδιωτικό
κεφάλαιο το οποίο δεν έχασε ευκαιρία να λειανθεί τη δημόσια περιουσία και να
βγάλει κέρδος από αυτή, και μια μετά την άλλη δεκάδες πανεπιστημιακές υποδομές
ανά την Ελλάδα (είτε φοιτητικές λέσχες είτε εστίες) πέρασαν σε χέρια ιδιωτών
και έκαναν τη δωρεάν μέριμνα παρελθόν. Όπου αυτό δε συνέβη οι εγκαταστάσεις γνώρισαν
και γνωρίζουν απίστευτη εγκατάλειψη και παρακμή με μόνα θύματα τους φοιτητές
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα αποτελούν οι φοιτητικές εστίες του Α.Τ.Ε.Ι.Θ. Σίνδου το οποίο εδώ
και 2 χρόνια παραμένει χωρίς θέρμανση. Με αφορμή αυτή την κατάσταση, το
Συμβούλιο του ΤΕΙ αποφάσισε αναστολή της λειτουργίας των Εστιών και ανακοίνωσε
στους 210 φοιτητές που διαμένουν εκεί ότι θα πρέπει να τις εγκαταλείψουν μέχρι
την 1η Μάρτη, καθώς υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς από τα θερμαντικά σώματα που
χρησιμοποιούν. Κανένα ενδιαφέρον που θα εγκατασταθούν αυτοί οι φοιτητές μέχρι
να αποκατασταθεί το πρόβλημα, τι θα γίνει με την παρακολούθηση των σπουδών τους
και μια σειρά ερωτημάτων που προκύπτουν μένουν αναπάντητα. Προφανώς σε μια
κατάσταση που τείνει να επικρατήσει στο πανεπιστήμιο τα τελευταία χρόνια όπου
τα πάντα εξαργυρώνονται σε χρήμα είναι λογικό να μην απασχολεί κανέναν τι θα γίνει
με αυτούς τους φοιτητές.
· Απαιτούμε επαρκή στελέχωση των εστιών με δημόσιο και
μόνιμο προσωπικό και όχι με επενοικιαζόμενο προσωπικό σε εργολάβους.
· Δεν αποδεχόμαστε σε καμία περίπτωση παρακράτηση
δωματίων και χώρων από κανένα πανεπιστήμιο με μόνο σκοπό το κέρδος και
αγωνιζόμαστε για την παραχώρηση όλων των κοινόχρηστων χώρων στους οικοτρόφους.
· Παλεύουμε για Δημόσια και Δωρεάν Σίτιση-Στέγαση για
όλους τους φοιτητές χωρίς διακρίσεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, την άμεση
ανέγερση νέων εστιών, τη συντήρηση και την αναβάθμιση των ήδη υπαρχουσών.
· Όλες υπάρχουσες εστίες να χρησιμοποιούνται για
φοιτητές από όλα τα ιδρύματα με ενιαίες λίστες, δηλαδή όλοι οι φοιτητές που
έχουν ανάγκη στέγασης να κάνουν αίτηση σε έναν φορέα και να εξετάζονται από μία
εφορεία.
Οι φοιτητικοί
σύλλογοι καλούνται για άλλη μια φορά να πάρουν θέση και να υπερασπιστούν το
στοιχειώδες δικαίωμα στη δωρεάν στέγαση.
Είναι καθήκον όλου του φοιτητικού κινήματος να βγει μπροστά και να
διασφαλίσει ότι κανένας από αυτούς τους
φοιτητές δε θα αναγκαστεί να παρατήσει τις σπουδές του και να γίνει άμεσα η
μετεγκατάσταση τους σε ασφαλές κτήριο που να πληρεί τις προϋποθέσεις για
φοιτητική εστία.
ΣΙΤΙΣΗ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου