13 Νοεμβρίου 2017

Λεφτά για τις ανάγκες μας! [ή μήπως όχι…]


Πολλές φορές όταν βλέπουμε το σύνθημα «λεφτά για τις ανάγκες μας και όχι για το χρέος, τους πολεμικούς εξοπλισμούς κλπ» μπορεί είτε να μας περάσει απαρατήρητο είτε να μας φανεί τόσο αυτονόητο που να μην δώσουμε καν σημασία, ωστόσο ας το σκεφτούμε καλύτερα…  είναι όντως τόσο μικρής σημασίας; Είναι τόσο αυτονόητο;
Βρισκόμαστε σε μία περίοδο που πολύ εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί από ανεργία, επισφάλεια, καταπάτηση δικαιωμάτων και ελευθεριών, μετανάστευση, πολέμους, κατάσταση που λίγοι και λίγες είναι αυτοί- ες που μπορούν να την παλέψουν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετά από ότι φέρει μέχρι στιγμής (περικοπές μισθών, κουτσούρεμα συντάξεων, μείωση του αφορολόγητου, μείωση κοινωνικών δαπανών, συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, κ.ά.), έρχεται για ακόμα μία φορά να στρώσει το έδαφος για ένα 4ο μνημόνιο που θα φέρει περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών και του δικαιώματος στην απεργία, νέα επίθεση στα εργασιακά και όχι μόνο.


Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι προς όφελος των αναγκών μας και γενικά προς όφελος της πληττομενης πλειοψηφίας, αλλά σίγουρα εξυπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου. Παρόλο αυτά η δικιά μας παθητική στάση σίγουρα δεν αντιστοιχεί στην σκληρή αυτή πραγματικότητα με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι-ες ενώ πολλές φορές μπορεί να πηγάζει από την αντίληψη  ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική» (TINA), αντίληψη η οποία μας καθηλώνει στην αδράνειά μας ακόμα και μπροστά σε γεγονότα πολύ μεγάλης σημασίας, όπως μπορεί να είναι η συμφωνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τον Trump για την ενίσχυση του οπλοστασίου της χώρας με αναβάθμιση του ελληνικού πολεμικού εξοπλισμού δαπανώντας 2,4 δισ. δολαρίων, γεγονός που αποτελεί εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη μετατρέποντας τη χώρα σε μια εκτεταμένη βάση ορμητήριο για τις πολεμικές επιχειρήσεις και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ή όπως μπορεί να είναι η έδρα του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας στο ΠΑΜΑΚ, καθώς και το πιο πρόσφατο μνημόνιο ΑΠΘ-Στρατού με τον Πρύτανη του ΑΠΘ [Π. Μήτκας] δρώντας πλήρη συμφωνία με τις κατευθύνσεις κυβέρνησης και ΕΕ έχει εξαγγείλει πως "“το δημόσιο Πανεπιστήμιο οφείλει να είναι στην υπηρεσία της κοινωνίας, να συνεργάζεται με όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς". Σίγουρα όλα αυτά τα παραδείγματα μας δείχνουν πως «λεφτά υπάρχουν!!¨ μόνο που προορίζονται για τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι για τις ανάγκες της κοινωνίας.

Προσπαθώντας όμως πιο συγκεκριμένα, να ψηλαφίσουμε το πανεπιστήμιο είναι βέβαιο πως θα εντοπίσουμε πολύ έντονα το πώς σίγουρα τα χρήματα δεν προορίζονται για τις ανάγκες των φοιτητών αλλά για τις ανάγκες του κεφαλαίου και της αγοράς. Είναι πραγματικότητα άλλωστε πως το πανεπιστήμιο το  ιδιαίτερα υποχρημαδοτημένο και κατά συνέπεια γενικότερα υποβαθμισμένο, είναι παράλληλα εκείνο το πανεπιστήμιο των επιχειρήσεων, της καινοτομίας και της έρευνας. Είναι δηλαδή εκείνο το πανεπιστήμιο, το οποίο μπορεί στη μία αίθουσα να μην έχει επαρκή έδρανα για να καλυφτούν οι ανάγκες των φοιτητών και στη διπλανή αίθουσα ορισμένοι φοιτητές να παράγουν έρευνα για την οποιαδήποτε επιχείρηση, με αυτό το έργο να λειτουργεί προς όφελος της εκάστοτε επιχείρησης και όχι της κοινωνίας, προφανώς χωρίς οι ίδιοι οι φοιτητές να πληρώνονται γι ΄ αυτό. Αντιλαμβανόμαστε έτσι, πως σίγουρα οι κοινωνικές ανάγκες παραμερίζονται και συνεπώς και οι ανάγκες των φοιτητών.

Όλη αυτή η εξαθλίωση πρέπει να μας πεισμώσει ξανά! Απέναντι σε αυτούς που μας λένε ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, να διεκδικήσουμε όλα αυτά που μας αξίζουν. Όταν λοιπόν, βλέπουμε την πραγματικότητα να εξελίσσεται όπως περιγράψαμε παραπάνω δηλαδή να εξελίσσεται με βάση αυτά που θέλει και χρειάζεται αυτή την στιγμή το κεφάλαιο και όχι προς όφελος της πληττόμενης πλειοψηφίας η δική μας απάντηση πρέπει να είναι; Φτάνει πια! Καιρός για τις δικές μας ανάγκες!
[από το μικρό μέχρι το μεγάλο…]
Από τη διεκδίκηση δωρεάν εκτυπώσεων για όλες/ους την περίοδο της εξεταστικής ως όρο ύπαρξής μας μέσα στη σχολή, μέχρι τη σύνδεση αυτής της διεκδίκησης με το συνολικότερο αγώνα για δημόσια, δωρεάν παιδεία, για εργασία για όλες-ους, για αξιοπρεπή ζωή, χωρίς φτώχεια, φασισμό, σεξισμό, σύνορα, καταστολή και φράχτες ας μην ξεχνάμε πως όχημα για διεκδίκηση είναι οι γενικές μας συνελεύσεις.

Γιατί ξανά γενική συνέλευση;

Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν γιατί να ξανακάνουμε γενική συνέλευση. Όντως είδαμε το προηγούμενο διάστημα να πραγματοποιούνται δεκάδες γενικές συνελεύσεις φοιτητικών συλλόγων σε διάφορες πόλεις και να παίρνονται  αποφάσεις ενάντια στην ζωή που βιώνουμε με αφορμή και την ανακοίνωση για περιστολή των συγγραμμάτων. Οι κινητοποιήσεις και δράσεις που έγιναν μπορεί να πέτυχαν την διανομή των συγγραμμάτων κανονικά παρόλα αυτά, η ρίζα του προβλήματος είναι πολύ βαθύτερη και ακριβώς γι' αυτό το λόγο οι αγώνες αυτοί πρέπει να σημάνουν μόλις την αρχή μιας συνολικότερης και μεγάλης μάχης.

Ας ξαναγεμίσουμε τα αμφιθέατρα μας, όχι για τα μαθήματα τώρα αλλά για τις γενικές μας συνελεύσεις. 44 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η φλόγα της ακόμη δείχνει το δρόμο για τις σύγχρονες μάχες που δίνουμε και πρέπει να δώσουμε. Με γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις λαϊκές γειτονιές, με επιτροπές ανέργων και με το συντονισμό όλων αυτών, οφείλουμε να δράσουμε ως η κινητήρια δύναμη της ιστορίας, ως αυτοί και αυτές που θα σχεδιάσουμε τις ζωές και το μέλλον μας χωρίς σωτήρες, αλλά παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας. Με ένα συνολικό αγώνα που δε θα διστάζει να θέτει στο στόχαστρο την κυβέρνηση, την ΕΕ, το κεφάλαιο και να αντιπαραθέτει στη μαυρίλα που μας περιγράφουν, την προοπτική μιας άλλης ζωής βασισμένης στις σύγχρονες δυνατότητες της εποχής μας.Για να μην μείνει ποτέ ξανά  καμιά λαϊκή οικογένεια χωρίς σπίτι, χωρίς νερό και ρεύμα, για να έχουμε δωρεάν υγεία για όλους-ες, για να έχουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία, για να ζούμε αξιοπρεπώς…Αυτός είναι ένας δρόμος δύσκολος, όμως ο μόνος πραγματικά ρεαλιστικός για τις σύγχρονες ανάγκες μας! Ένας δρόμος που ανοίγεται μέσα από τον συλλογικό και ανυποχώρητο αγώνα για μόρφωση, δουλειά, ειρήνη, ελευθερίες! Για μια ζωή αλλιώτικη.

Και για να μην ξεχνιόμαστε..
Επόμενη στάση η γενική συνέλευση του συλλόγου μας την Τρίτη 14/11 στη 1:30 στην 301!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου