Κυριακή 11 Δεκέμβρη 2016
:: Απεργία στον κλάδο του βιβλίου και στα καταστήματα public του Νομού Αττικής ::
Ως Σύλλογός Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικήςκηρύσσουμε εικοσιτετράωρη Απεργία για την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016 στον κλάδο του βιβλίου, σε βιβλιοπωλεία, εκδοτικούς οίκους, αποθήκες εκδοτικών οίκων, στα τμήματα βιβλίου πολυκαταστημάτων και στα πολυκαταστήματα public του Νομού Αττικής στο πλαίσιο του αγώνα μας για την προάσπιση της Κυριακάτικης αργίας και με κύριο αίτημα την κατάργηση όλων των νόμων που θεσμοθετούν τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές.
Παράλληλα συνεχίζουμε και τις σχετικές δράσεις μας μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας.
Δεν δουλεύουμε – Δεν ψωνίζουμε
Αυξήσεις στους μισθούς – Λιγότερη δουλειά.
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.
Άμεση νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.
Συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου των ταξικών αγώνων μας για την υπεράσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειας μας. Ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια από όποιους κι αν σχεδιάζονται και ψηφίζονται. Ενάντια σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ενάντια στην ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ενάντια στις κυβερνήσεις και τους εκάστοτε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.
Σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, που εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ («8 Κυριακές»), μπροστά μας έχουμε ακόμα μια Κυριακή, στις 11 Δεκέμβρη, με τα εμπορικά καταστήματα να είναι και πάλι ανοιχτά. Πίσω μας έχουμε τους αγώνες όλης της προηγούμενης περιόδου, την καταστολή και τις διώξεις-καταδίκες που έχουμε δεχθεί και όλη την πολυμέτωπη επίθεση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε.Μπροστά λοιπόν σε όλη αυτή τη δυσχερή κατάσταση δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω!
Πρόκειται για ένα μέτρο που επιφέρει την ακόμα μεγαλύτερη εξόντωσή μας και την υφαρπαγή του όποιου ελεύθερου χρόνου μας. Που έρχεται να επιδεινώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε, με την υπερεντατικοποίηση, αλλά και τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την μη καταβολή των δεδουλευμένων, τις απολύσεις και τα τόσα άλλα κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας. Παράλληλα, στο ίδιο πλαίσιο μεθοδεύεται κυρίως από κάποιες μεγάλες αλυσίδες [όμιλος inditex (Zara, Pull & Bear, Stradivarius, Massimo Dutti, Bershka, Oysho), H&M, MediaMarkt κ.α] ακόμα και η υφαρπαγή της 2ας Γενάρη κατά την οποία τα μαγαζιά ήταν κλειστά, ως αντάλλαγμα για την απασχόληση εργαζομένων μια Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα (την Κυριακή 18/12 για φέτος).
Ο αγώνας μας λοιπόν συνεχίζεται, καθώς η τωρινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη της θητεία και παρά τις όποιες προεκλογικές εξαγγελίες και τις προγραμματικές δηλώσεις που είχε κάνει, διατήρησε το σχετικό νόμο. Και όχι μόνο δεν είχε φανεί τελικά διατεθειμένη να κάνει βήματα προς την ουσιαστική νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας, αλλά με το 3ο μνημόνιο που έφερε άφησε ανοιχτό το πεδίο και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά. Βέβαια, την ίδια ώρα με περίσσιο θράσος προς τους εργαζόμενους, παρουσιάζοντας τα «θετικά σημεία» του μνημονίου της, διακήρυττε ανάμεσα σε άλλα ότι πέτυχε την επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας! Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες ενημερωθήκαμε από τον τύπο ότι το ΔΝΤ ζητά και νομοθέτηση για «52 Κυριακές», προκειμένου να ολοκληρωθεί η περιβόητη 2η αξιολόγηση. Από την πλευρά της η Κυβέρνηση, που δήθεν αντιστέκεται σε αυτό, ήδη μιλά για νομοθετικές ρυθμίσεις για τουριστικές περιοχές (δηλαδή σχεδόν και για το σύνολο του κέντρου της Αθήνας) και δικαιοδοσία στις ανά τόπους Περιφέρειες να αυξάνουν τον αριθμό των εργάσιμων Κυριακών.
Για μια ακόμα Κυριακή λοιπόν προχωράμε σε απεργία στον κλάδο μας. Από την αρχή, θεωρώντας ότι ο αγώνας αυτός, για να έχει προοπτική, θα πρέπει να δοθεί πανελλαδικά για το σύνολο των εμπορικών καταστημάτων, απαιτούμε κάθε φορά από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος την έγκαιρη κήρυξη πανελλαδικής απεργίας σε όλο τον κλάδο του εμπορίου. Κάτι που τελικά έγινε σε κάποιες περιπτώσεις, αν και σχεδόν πάντοτε την τελευταία στιγμή. Κάτι που όμως δεν έγινε για την προσεχή Κυριακή (11/12), όπως και σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, όπως και για επί δυο συνεχόμενες χρονιές στην «8η Κυριακή» (τελευταία Κυριακή του χρόνου) που επιβλήθηκε το 2014 με ξεχωριστή υπουργική απόφαση σε άσχετο νόμο. Πρόκειται για μια τραγική εξέλιξη σε μια φάση μάλιστα που προμηνύεται -όπως φαίνεται- και επιπλέον αύξηση στις Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά. Ωστόσο, από μια σκοπιά η άρνηση της ΟΙΥΕ να κηρύξει απεργία συνιστά κι ένα κλείσιμο του ματιού σε μεγάλη μερίδα των εμπόρων που βάσει των συμφερόντων τους δεν εναντιώνονται συνολικά στο εν λόγω μέτρο. Βέβαια, όσο αυστηρή κριτική κι αν ασκούμε στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αντιλαμβανόμαστε ότι ο πλέον καθοριστικός ρόλος για την όποια θετική έκβαση του αγώνα αυτού, όπως και για κάθε άλλο ζήτημα, παίζεται στη βάση των εργαζομένων. Παράλληλα, σε κάθε περίπτωση καλούμε και τα υπόλοιπα επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία στο εμπόριο ανά την ελληνική επικράτεια να αντιληφθούμε τις ευθύνες μας και να κινηθούμε σε μια τέτοια αγωνιστική -και απεργιακή- κατεύθυνση και να συντονίσουμε τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε.
Άλλωστε, από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι’ αυτό και στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθήσαμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα και μέσα από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.
Μπροστά μας έχουμε μια σειρά από ανοιχτά πεδία μάχης, όπως τον αγώνα για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με τους δικούς μας όρους, για να δώσουμε επιτέλους ένα τέλος στο καθεστώς της απλήρωτης εργασίας και για να βάλουμε ένα φρένο στους αντεργατικούς νόμους που ψηφίζονται, στην εφαρμογή των μνημονίων καθώς και στην εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία.
Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες και με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, με τη συσπείρωσή στο Σύλλογό μας να συνεχίζουμε ολοένα και πιο δυναμικά να οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικά μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας. Επίσης αναγκαίος είναι και ο συντονισμός των εργατικών σωματείων στη βάση των κοινών συμφερόντων της τάξης μας. Όπως άλλωστε και η συστράτευση του συνόλου των αντιστεκόμενων και καταπιεζόμενων κομματιών της κοινωνίας στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες καθώς και η σύνδεση των αγώνων αυτών.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ – ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου