«Μαύρη Τετάρτη» για τις γυναίκες όλου του κόσμου

Ο φρικτός θάνατος της 16χρονης Lucia στην Αργεντινή υπενθύμισε ότι η βία κατά των γυναικών είναι καθημερινότητα

αναδημοσίευση από: το Περιοδικό

Από γυναίκες ντυμένες στα μαύρα αλλά και άνδρες κατακλύστηκαν, την Τετάρτη, οι δρόμοι τηςΑργεντινής στο πλαίσιο ευρείας διαμαρτυρίας κατά της βίας σε βάρος των γυναικών. Γυναίκες σταμάτησαν τη δουλειά τους για τουλάχιστον μία ώρα για να συμμετάσχουν στη διαμαρτυρία η οποία πραγματοποιήθηκε σε 80 πόλεις της χώρας αλλά και σε άλλες 58 πόλεις ανά τον κόσμο ενώ το tweet#NiUnaMenos έκανε το γύρο του κόσμου, αναπαράγοντας το σύνθημα του ομώνυμου κινήματος που γεννήθηκε το 2015 στην Αργεντινή κατά της βίας σε βάρος των γυναικών.

Αφορμή για τις διαδηλώσεις ο ανείπωτα φρικτός θάνατος της 16χρονης, Lucia Perez, η οποία απήχθη από νεαρούς έξω από το σχολείο της, οι οποίοι την βίασαν κατ’ επανάληψη, υποχρεώνοντάς την να καταναλώνει διαρκώς κοκαΐνη και μαριχουάνα, και την βασάνισαν σε σημείο τέτοιο που δεν άντεξε η καρδιά της τον πόνο, όπως είπαν οι ιατροδικαστές, και πέθανε από καρδιακή προσβολή. Δύο νεαροί μετέφεραν το σώμα της στο νοσοκομείο της πόλης Μαρ ντελ Πλάτα στις 8 Οκτωβρίου (λίγες ώρες δηλαδή μετά την απαγωγή) και την άφησαν εκεί ισχυριζόμενοι ότι πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Οι γιατροί, παρά το γεγονός ότι της είχαν αλλάξει ρούχα και την είχαν πλύνει, διαπίστωσαν αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά και προχώρησαν σε ενδελεχή έλεγχο από τα αποτελέσματα του οποίου έμειναν εμβρόντητοι καθώς όπως δήλωναν, χαρακτηριστικά στη συνέχεια, έχουν δει πολλές φορές θύματα βίας και βιασμών αλλά το μυαλό του ανθρώπου δεν μπορεί να χωρέσει το τι υπέστη η έφηβη Lucia.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι γιατροί προσπάθησαν επισταμένα να αποτρέψουν τον αδελφό της να δει τη σορό, λόγω ακριβώς του εύρους και της βιαιότητας των τραυμάτων που έφερε. Αν και έχουν, ήδη, γίνει τρεις συλλήψεις για την υπόθεση αυτή και παρά το ότι οι έρευνες της αστυνομίας συνεχίζονται για τη σύλληψη και άλλων νεαρών, η οργή για το νέο κρούσμα ωμής βίας σε βάρος μιας νεαρής κοπέλας ξεχείλισε.

Η οικογένεια της Perez καθώς και αρκετοί πολιτικοί, όχι μόνο από την Αργεντινή αλλά και από άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής που αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα, συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες αν και γυναικείες οργανώσεις και το κίνημα NiUnaMenos τους κατηγορούν ότι δεν έχουν κάνει και πολλάπροκειμένου η βία κατά των γυναικών να τερματιστεί.

Το κίνημα NiUnaMenos, που δραστηριοποιείται επίσης σε Χιλή και Ουρουγουάη, γεννήθηκε τον Ιούνιο του2015 μετά από άλλη μια αποτρόπαια δολοφονία γυναίκας πάλι στην Αργεντινή. Ένας άνδρας σκότωσε ένα14χρονο(!) κορίτσι που είχε μείνει έγκυος από τον ίδιο και μετά την έθαψε στον κήπο του. Έναν μήνα νωρίτερα, ένας σύζυγος εκτός ελέγχου εισέβαλε στο νηπιαγωγείο που εργαζόταν ως νηπιαγωγός η γυναίκα του που του είχε ζητήσει διαζύγιο και της έκοψε το λαιμό μπροστά στα μάτια των τρομοκρατημένων μαθητών της.

Σύμφωνα με το NiUnaMenos, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε 30 ώρες στην Αργεντινή, μόνο και μόνο «επειδή είναι γυναίκα». Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας κατέγραψε 286 δολοφονίες γυναικών ως αποτέλεσμα «βίας από άνδρες» μόνο το 2015. Από τα θύματα, το 18% ήταν κοπέλες μικρότερες των 20 ετών, το 43% μεταξύ 21 – 40 ετών.

Το φαινόμενο δεν είναι «τοπικό», ούτε στην Λατινική Αμερική, ούτε σε κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη, ούτε θέμα «κουλτούρας» προφανώς. Είναι παγκόσμιο. Με βάση στοιχεία του ΟΗΕ, η «άσκηση σωματικής βίας από το σύντροφο» σε βάρος γυναικών είναι η πιο κοινή μορφή βίας που οι γυναίκες αντιμετωπίζουν παγκοσμίως. Ακόμη και η Παγκόσμια Τράπεζα έχει ασχοληθεί με το θέμα και με βάση τα δικά της στοιχεία, οι γυναίκες μεταξύ 15 – 44 ετών αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από την βία σε βάρος τους από τους «συντρόφους τους» παρά από τον καρκίνο, τα τροχαία, τον πόλεμο ή ακόμη και την ελονοσία.

Σε έναν κόσμο όπου εξουσία σημαίνει βία όλων των μορφών και ειδών και θεωρείται «φυσικό φαινόμενο», σε ένα σύστημα που ο «δυνατός» επιβιώνει ακόμη και αυτό σημαίνει το θάνατο άλλων ανθρώπων ή τη διάλυση ολόκληρων χωρών ή την μετατροπή της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων σε κόλαση χωρίς καμία συνέπεια, σε έναν κόσμο όπου η εκμετάλλευση κάθε είδους είναι «τρόπος επιβίωσης» και «μαγκιά», το άλλο μισό του φεγγαριού θα το πληρώνει, ως «πιο αδύναμος κρίκος», ακόμη και με τη ζωή του. Μέχρι να πάρει πραγματικά τη ζωή του στα χέρια του.