Ο «εναλλακτισμός» των cafe «Babylon» και «γέφυρα» δεν διαφέρει σε τίποτα από όλα τα εργασιακά κάτεργα του 21ου αιώνα. Το προηγούμενο διάστημα στα δύο αυτά cafe η εργοδοσία (που είναι κοινή και στα δύο) προχώρησε σε απολύσεις 8 εργαζομένων συνολικά. Σα να μην έφτανε αυτό, το αφεντικό αρνήθηκε πεισματικά να δώσει τα δεδουλευμένα στους/στις εργαζόμενους/ες. Τους εκβίασε να υπογράψουν ότι δεν διεκδικούν τίποτα άλλο προκειμένου να τους δώσει τα χρήματα απο τα δεδουλευμένα των τελευταίων 20 ημερών του Νοέμβρη, χρήματα φυσικά που δεν έχουν δωθεί ακόμη. Την ίδια στιγμή στη «γέφυρα» τα χρωστούμενα σε ένσημα, κυριακάτικα, δώρα κλπ είναι τόσα που επέτρεψαν στο αφεντικό να ανοίξει το δεύτερο μαγαζί του…
Τα πορτραίτα του Τσε στον τοίχο των μαγαζιών δε μας λένε τίποτα όταν η πραγματικότητα είναι απολύσεις, μαφιόζικη εργοδοτική συμπεριφορά και τρομοκρατία. Γενικότερα τα σύμβολα και τα λόγια μας είναι παντελώς αδιάφορα όταν η πράξη είναι ίδια και απαράλλαχτη με τη φύση και το χαρακτήρα του καπιταλισμού. Πόσο μάλλον στη σημερινή συγκυρία που μια ολόκληρη κυβέρνηση στο όνομα της Αριστεράς διαχειρίζεται την κοινωνική τραγωδία του 3ου μνημονίου που υπέγραψε η ίδια.
Βέβαια η κωμικοτραγωδία δε σταματά εκεί: το αφεντικό έχει δηλώσει τη «γέφυρα» σαν 'Αστικη Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία (ΑΜΚΕ)''και τους/τις εργαζόμενους/ες σαν εθελοντές!! Την ίδια στιγμή θησαυρίζει πάνω στον κόπο και την εκμετάλλευση τους…
…με αγώνα ταξικό μπορείς να τους νικήσεις!
Σήμερα η κατάσταση με τα εργασιακά κάτεργα και την εργοδοτική αυθαιρεσία έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Όλα βέβαια έχουν τη σφραγίδα του εργασιακού μεσαίωνα που επιβάλλει το κεφάλαιο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους που διαλύουν κάθε εργασιακό δικαίωμα. Έτσι σε αυτό πατάνε και οι (δήθεν) μικροί επιχειρηματίες βγάζοντας κέρδη πάνω στη βαριά εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Ιδιαίτερα στη σπουδάζουσα νεολαία η κατάσταση είναι ακόμη πιο περίπλοκη: Πολλοί από μας εργαζόμαστε για να καταφέρουμε να βγάλουμε πέρα τις σπουδές μας. Σε αυτήν την συνθήκη που ολοένα και περισσότεροι εξωθούνται (και θα συνεχίσουν να εξωθούνται όσο υποβαθμίζονται οι σπουδές, όσο εντείνονται οι ταξικοί φραγμοί και υποτιμούνται οι ζωές μας) κανείς δεν πρέπει να μένει μόνος απέναντι στην εργοδοσία. Πρέπει να σκεφτόμαστε σαν εργαζόμενοι. Στην πράξη, με την αλληλέγγυα στάση μας, να βάλουμε τα ταξικά μας συμφέροντα μπροστά, είτε δουλεύουμε σήμερα σαν σερβιτόροι είτε αύριο σαν μισθωτοί τεχνικοί. Εξ’ άλλου, οι συλλογικές μας διεκδικήσεις είναι οι μόνες που μπορούν να μας εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ζωή.
Μέσα από τα ταξικά σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους μπορούμε και πρέπει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας ως μελλοντικοί ή σημερινοί εργαζόμενοι. Αν σήμερα η εργοδοσία, η κυβέρνηση και το κεφάλαιο μας θέλει σύγχρονους σκλάβους στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα, εμείς να είμαστε αυτοί που θα χτίσουμε το αντίπαλο δέος. Ένα αντίπαλο δέος που όχι απλά θα αναμετρηθεί με τα λαμόγια της γειτονιάς όπως στο Babylon και θα γίνει ο τρόμος κάθε εργοδοσίας, αλλά θα θέσει το όραμα μιας ολόκληρης γενιάς για μια κοινωνία αντάξια των απαιτήσεων και των δυνατοτήτων της εποχής.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΗ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ BABYLON ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΛΥΘΗΚΑΝ
ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ
ΤΑΞΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ – ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΣΧΗΜΑΤΑ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΓΓΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου