"Απαγόρευση όλων των δημόσιων συναθροίσεων άνω των τριών ατόμων από 15/11/20 μέχρι 18/11/20” [και κατά συνέπεια, απαγόρευση της πορείας της 17 Νοέμβρη].
Αυτή είναι η “προσωρινή” τροποποίηση που ανακοινώθηκε χθες στο παρακάτω ΦΕΚ.
Μια τροποποίηση που έρχεται ως συνέχεια της απαγόρευσης κυκλοφορίας, του λοκ-αουτ του πολυτεχνείου, των συλλήψεων ατόμων που σπάγανε το λοκ-αουτ ή ατόμων που μοίραζαν πολιτικά κείμενα, της στοχοποίησης αγωνιστών και της κλήσης τους σε απολογία, των επιθέσεων στις πλατείες και στις δράσεις αλληλεγγύης στις γειτονιές. Μια τροποποίηση που μεταφράζεται ως καθολική απαγόρευση όλων των συναθροίσεων σε όλη την επικράτεια, δηλαδή καθολική αναστολή του άρθρου 11 του Συντάγματος, και η οποία έχει συμβεί άλλες δύο φορές στο παρελθόν: στις 21/04/1967 και στις 17/11/1973.
“Όταν η κατάσταση εξαίρεσης τείνει να γίνει ο κανόνας, οι θεσμοί και οι ισορροπίες των δημοκρατικών συνταγμάτων δεν μπορούν να λειτουργήσουν και το ίδιο το όριο ανάμεσα στη δημοκρατία και τον απολυταρχισμό μοιάζει να καταλύεται”, σύμφωνα με τον Αγκάμπεν. Στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, το σύνταγμα μπορεί και να αναθεωρηθεί “προσωρινά”, μπορεί να αναιρεθούν συνταγματικά δικαιώματα στην πράξη, μπορεί να περάσουν Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου σε έκτακτες νομοθετικά διαδικασίες κάτω από την πίεση του κεφαλαίου και των αναδιαρθρώσεών του, εις βάρος της πληττόμενης πλειοψηφίας. Έτσι η καθημερινότητα προσαρμόζεται στην κατάσταση ανάγκης, για απεριόριστο και αδιευκρίνιστο χρόνο.
Εν μέσω μιας “κατάστασης ανάγκης” ταυτόχρονα, το κράτος αναβαθμίζει τον σκληρό του πυρήνα, τους μηχανισμούς καταστολής δηλαδή, πολύ πιο απότομα σε σχέση με τους υπόλοιπους μηχανισμούς του. Από τα πρόσφατα παραδείγματα αγοράς αστυνομικών οχημάτων, πρόσληψης αστυνομικών και ειδικών δυνάμεων μέχρι την συνολική αναβάθμιση των σωμάτων ασφαλείας και του πολεμικού εξοπλισμού, της στρατιωτικοποιήσης των κατασταλτικών δυνάμεων αστικών ταραχών και την αυταρχικοποίηση της αντιμετώπισης των διαδηλώσεων. Στο στόχαστρο μπαίνουν λοιπόν ως “εσωτερικός εχθρός”, όχι κάποιοι ακραίοι, αλλά η ίδια η κοινωνική πλειοψηφία, ενώ ταυτόχρονα παρότι ως “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” στην τωρινή φάση χαρακτηρίζεται μια πανδημία, τα μέτρα που παίρνονται δεν έχουν καμία σχέση με την ουσιαστική της αντιμετώπιση [πχ. αναγκαία ενίσχυση δημοσίου συστήματος υγείας έναντι των μηχανισμών καταστολής].
Ποια είναι η απάντησή μας;
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση όλοι/ες εμείς, φοιτητ[ρι]ές, εργαζόμενοι πρέπει να μιλήσουμε για μια πραγματική “κατάσταση έκτακτης ανάγκης”, όχι σαν κατάσταση “εξαίρεσης” από τον νόμο, αλλά για αυτήν που θα προκαλέσουμε από κοινού, δημιουργώντας “από τα κάτω” ρωγμές στο υπάρχον σύστημα, αμφισβητώντας την υπάρχουσα κανονικότητα που κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να επιβάλλουν, με στόχο μας την συνολική ανατροπή. Το αίτημα για Ψωμί – Παιδεία – Υγεία – Ελευθερία να ακουστεί μεθαύριο σε όλες τις πόλεις όπου θα βγούμε σπάζοντας τις υποκριτικές απαγορεύσεις, προσέχοντας η μία τον άλλον για μια ζωή των αναγκών και των ονείρων μας.
ΟΛΕΣ|ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΊΑ ΤΗΣ 17ΝΟΕΜΒΡΗ | 15:30 | ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου