σχετικά με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών

Λίγες σκέψεις σχετικά με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών...

Παίρνοντας τα γεγονότα από την αρχή, το πρώτο πράγμα στο οποίο θα θέλαμε να σταθούμε είναι η απόφαση που πάρθηκε στην τελευταία γενική συνέλευση του συλλόγου, δηλαδή η  “κοινή πρόταση των 79 φοιτητικών συλλόγων” ή αλλιώς το πλαίσιο «των εκλεγμένων με την ΠΚΣ». Εδώ και περίπου ένα μήνα στο σύλλογό μας, έχουν γίνει αρκετές συζητήσεις, καταλήψεις και συνελεύσεις σχετικά με την πρακτική  που έχει περάσει στην σχολή από την αρχή της χρονιάς, αλλά και σχετικά με τις διάφορες εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις,  που έρχεται να περάσει  η κυβέρνηση της  ΝΔ το επόμενο διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, αξίζει να σημειώσουμε το γεγονός  ότι το πλαίσιο των εκλεγμένων με την ΠΚΣ, ενώ από την μία μιλά για το ζήτημα της πρακτικής άσκησης ,από την άλλη δεν ασκεί καμία κριτική στο γεγονός πως η πρακτική που έρχεται να περάσει στην σχολή μας, είναι πρακτική μέσω προγράμματος ΕΣΠΑ Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς), πράγμα το οποίο καθιστά προβληματικό ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο εντάσσεται αυτή η πρακτική στο πρόγραμμα σπουδών.

Ο προβληματισμός αυτός, αναφέρεται και στους όρους με τους οποίους θα εργαζόμαστε κατά τη διάρκεια αυτής. Τα χρήματα που δίνονται από το ΕΣΠΑ, δίνονται με συγκεκριμένη στόχευση και κατεύθυνση. Αυτή είναι εμφανής και στις σχολές μας μέσω της έρευνας και της καινοτομίας σε σύνδεση πολλές φορές με επιχειρήσεις, που προωθείται συνολικά, αλλά και πιο συγκεκριμένα μέσω της πρακτικής. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι και η δημιουργία ευέλικτων εργαζομένων πολλών ταχυτήτων, οι οποίοι επιπλέον δεν θα κοστίζουν τίποτα στον εργοδότη τους, μιας που η αμοιβή τους θα καλύπτεται από τα παραπάνω κονδύλια(!). Έτσι, οι εργαζόμενοι θα ευθυγραμμίζονται στα ευρωπαϊκά πρότυπα εργασίας που περιστέλουν τα εργασιακά δικαιώματα και τις συλλογικές κατοχυρώσεις.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως μια απόφαση η οποία μιλά για την πρακτική, χωρίς να κατακρίνει και να αναδεικνύει την πρακτική ΕΣΠΑ, την πρακτική των 40 ατόμων, με αποζημίωση 250ε και με μια ελάχιστη ασφάλιση δεν θα μπορέσει να καταφέρει μια ουσιαστική νίκη και διεκδίκηση του συλλόγου. Άλλωστε, ας μην έχουμε αυταπάτες, το να ζητάμε η πρακτική του ΕΣΠΑ να αλλάξει ώστε να καλύψει τις ανάγκες μας,  είναι κάτι ανέφικτο όπως μας ενημερώσανε και οι υπεύθυνοι του ΕΣΠΑ στο προηγούμενο τμήμα των καθηγητών.

Για εμάς το ζήτημα της πρακτικής στη σχολή μας δεν είναι ξεκομμένο με τις συνολικές αλλαγές που επιχειρούνται αυτήν την περίοδο στον κλάδο της εκπαίδευσης, ακριβώς γιατί η κυβέρνηση ΝΔ ανοίγει κεντρικά το ζήτημα της πρακτικής στις σχολές σε συνδυασμό με όλα αυτά που, είτε έχει ήδη περάσει[κατάργηση του ασύλου, ισοτίμηση πτυχίων ΑΕΙ με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων], είτε ετοιμάζεται να περάσει το επόμενο διάστημα. Όλα αυτά μας δείχνουν με τον πιο έντονο τρόπο ότι το δικαίωμα για μόρφωση, δουλειά και το δικαίωμα για δημοκρατικές ελευθερίες εντός και εκτός των σχολών είναι ακόμα πιο αναγκαίο από πότε, ειδικά εν’όψη και της 17 Νοέμβρη.

Όλες αυτές οι ανάγκες των φοιτητών/τριών και οι διεκδικήσεις τους, θεωρούμε πως πρώτα και κύρια πρέπει να είναι κομμάτι της κουβέντας εντός των φοιτητικών συλλόγων μέσα στις συλλογικές τους διαδικασίες και κυρίαρχα στις γενικές συνελεύσεις[!].Ακριβώς γι’αυτό το λόγο, και σαν σχήμα, θεωρούμε πως από την στιγμή που ο σύλλογός μας συνεδρίασε την Τετάρτη 6/11,  ο ορισμός μιας νέας γενικής συνέλευσης  μία μέρα μετά εκφυλίζει από την μία τις ίδιες τις διαδικασίες του συλλόγου και από την άλλη τον τρόπο με τον οποίο οι σύλλογοι αποφασίζουν και υλοποιούν τις αποφάσεις τους. Σύμφωνα και με όσα αναφέραμε παραπάνω σχετικά με την απόφαση που πάρθηκε, προφανώς και μία τέτοια απόφαση δεν θεωρούμε πως απαντά στα αναβαθμισμένα ερωτήματα που τίθενται εντός των συλλόγων ούτε συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, παρ’ όλα αυτά δεν θεωρούμε ότι η αναίρεση των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων από την μία μέρα στην άλλη λειτουργεί προωθητικά τόσο για τον σύλλογό μας όσο και για τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους. Άλλωστε, οι αποφάσεις των συλλόγων χρειάζεται να απαντούν στα ερωτήματα και τους προβληματισμούς, να αναδεικνύουν και να διεκδικούν με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, βάζοντας  τον σύλλογο σε μία αγωνιστική κατεύθυνση. Φυσικά, όλο αυτό δεν αποτελεί μία στιγμή, αλλά πρόκειται για μία δυναμική διαδικασία στην οποία οι σύλλογοι συζητούν, αποφασίζουν, διεκδικούν!