*Γενική Συνέλευση (ΓΣ): Είναι το ανώτερο
όργανο του Συλλόγου, μια ανοιχτή διαδικασία στην οποία μπορούμε και είναι
σημαντικό να συμμετέχουμε όλοι-ες και να αποφασίζουμε για τις κοινές μας
ανάγκες, είτε αφορούν τη σχολή είτε την κοινωνία. Η ΓΣ βασίζεται στις αρχές της
άμεσης δημοκρατίας, μακριά από λογικές ανάθεσης και αντιπροσώπευσης, όπου κάθε
μέλος του συλλόγου έχει το δικαίωμα να εκφραστεί και να λάβει μέρος στη λήψη
και την υλοποίηση της απόφασης. Η ίδια η ύπαρξη της ΓΣ δεν ήταν πάντα δεδομένη,
αλλά αποτελεί κεκτημένο του φοιτητικού κινήματος, η ιστορία του οποίου την έχει
αναδείξει ως το μαζικότερο και αποτελεσματικότερο μέσο διεκδίκησης των
αιτημάτων του.
/Προτεινόμενα θέματα
προς συζήτηση και απόφαση-ανάληψη δράσης/
_ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣ:
Από
το κόστος των σπουδών μας (βλ εκτυπώσεις, μακέτες κλπ), τις τεράστιες ελλείψεις
σε προσωπικό σε όλα τα τμήματα, όπως και στο δικό μας, μέχρι το περιεχόμενο των
μαθημάτων μας και τους ρυθμούς σπουδών (βλ υπερεντατικά εργαστήρια, μαζικά
κοψίματα, υπέρογκη ύλη για τις ιστορίες), η καθημερινότητα μέσα στη σχολή έχει
γίνει αβάστακτη.
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Όλα αυτά τα συζητάμε μεταξύ μας πολύ συχνά χωρίς όμως να
βρίσκουμε ένα τρόπο να απαντήσουμε και να διεκδικήσουμε όσα έχουμε ανάγκη, με
αποτέλεσμα τίποτα ποτέ να μην αλλάζει και εμείς συνεχώς να παραπονιόμαστε.
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Μόνο
εμείς μπορούμε να επιβάλουμε τις ανάγκες μας και να δώσουμε στους εαυτούς μας
το λόγο πάνω στις σπουδές μας. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε ριζοσπαστική
κριτική στο περιεχόμενο των σπουδών μας και να διεκδικήσουμε ένα πρόγραμμα
σπουδών που θα προσφέρει ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική παιδεία στραμμένη στις
κοινωνικές ανάγκες (βλ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ)κι όχι αποσπασματικές
“γνώσεις” (που ουσιαστικά αποτελούν απλά δεξιότητες) στην υπηρεσία μιας ελίτ.
Ταυτόχρονα ένα τέτοιο πρόγραμμα σπουδών θα πρέπει να δίνει ένα πτυχίο που θα
εμπεριέχει όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα εντός του, ώστε να αποτελεί ένα
μικρό ανάχωμα στην επίθεση που δεχόμαστε και στα εργασιακά.
_ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ:
Παράλληλα
βλέπουμε πως τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εντός σχολής, με τον ένα ή τον
άλλο τρόπο υπάρχουν σε όλες τις σχολές. Η υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων η
οποία όλα αυτά τα χρόνια έχει φτάσει το 83% (!), η διάλυση της φοιτητικής
μέριμνας (βλ ιδιωτικοποίηση φοιτητικής λέσχης με συνεχείς ελέγχους και αναμονή
αντιτίμου, εστίες και αποκλεισμοί κλπ), η πρόσφατη επιβολή διδάκτρων στα
μεταπτυχιακά, η όλο και συρρικνούμενη οικονομική δυνατότητα του να σπουδάσεις,
οι διαλυμένοι χώροι, τα ναρκωτικά εντός των πανεπιστημίων δείχνουν μια
κατάσταση στην οποία το κράτος στοχευμένα υποβαθμίζει τη δημόσια και δωρεάν
εκπαίδευση με στόχο την επιχειρηματικοποίησή της (βλ εταιρείες μέσα σε σχολές,
εργολαβίες, απλήρωτη εργασία σε ερευνητικά, φήμες για δίδακτρα κλπ).
Παράλληλα,
η αναγνώριση των πτυχίων του πολυτεχνείου και της γεωπονίας ως master με την
προϋπόθεση ύπαρξης εξειδίκευσης τουλάχιστον 2 εξαμήνων στο πρόγραμμα σπουδών,
έρχεται να σπάσει σταδιακά τα πτυχία σε bachelor (3 ή 4 χρόνια) και master (1 ή
2 χρόνια), με αποτέλεσμα την ακόμα χειρότερη θέση μας στην αγορά εργασίας.
Όλες
οι παραπάνω αλλαγές που μεθοδεύονται στο χώρο των πανεπιστημίων, έχουν και
παλαιότερα επιχειρηθεί να εφαρμοστούν, βρίσκοντας όμως σθεναρή και επίμονη
αντίσταση από την πλευρά του φοιτητικού κινήματος (βλ. ‘06-’07, ‘11, ’13).
Σήμερα έρχονται να επιβληθούν με πιο ολοκληρωτικό τρόπο από τις εκάστοτε
κυβερνήσεις και από την τωρινή, οι οποίες εναρμονίζονται πλήρως με τις επιταγές
της ΕΕ και των μνημονίων. Προκειμένου λοιπόν να ξεπεραστεί μια κρίση που δε
δημιουργήσαμε εμείς, αλλά είναι κρίση του υπάρχοντος οικονομικού συστήματος,
δηλαδή του καπιταλισμού, βλέπουμε να διαλύεται κάθε έννοια κοινωνικού αγαθού
όπως η παιδεία, η υγεία και άλλα δημόσια αγαθά, προκειμένου να δοθούν για
ιδιωτική εκμετάλλευση (βλ ιδιωτικοποιήσεις). Παράλληλα η βίαιη φτωχοποίηση
μεγάλης κοινωνικής μερίδας, η διάλυση των εργασιακών, η τεράστια ανεργία, ακόμη
και οι πόλεμοι είναι όψεις του ίδιου απάνθρωπου συστήματος που αυτή τη στιγμή
βρίσκεται σε κρίση. Έτσι ο νέος εργασιακός νόμος και οι συνεπακόλουθες αλλαγές
και στον κλάδο των μηχανικών έρχονται ως κομμάτι και των παραπάνω.
_ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ:
Τη
στιγμή που (όπως αναφέραμε ήδη) ιδιωτικοποιείται κάθε δημόσιο κοινωνικό αγαθό,
που αμφισβητείται ακόμη και το θεμελιώδες δικαίωμα στην κατοικία, προκειμένου
να δοθεί στα χέρια των τραπεζών και του κεφαλαίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε
πλήρη σύμπλευση με τα όσα επιβάλλουν μνημόνια και ΕΕ, ετοιμάζει νέο εργασιακό
νομοσχέδιο.
Γνωρίζουμε
πολύ καλά πως σήμερα το μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας εργάζεται με όρους
σκλαβιάς, με μαύρη και ελαστική εργασία ή ακόμα σε προγράμματα voucher, δηλαδή
στην επισφάλεια. Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να αφήσει τους εργαζόμενους έρμαια
της εργοδοσίας και των συμφερόντων της, χωρίς δικαίωμα στην απεργία, κατάργηση
των δώρων (Πάσχα και Χριστουγέννων), νέα μείωση του κατώτατου μισθού (κάτω από
500 Ε και κάτω από 300 Ε για νέες/ους εργαζόμενες/ους).
Παράλληλα,
θεσμοθετεί την επισφαλή και μαύρη εργασία, πράγμα που σημαίνει πως
νομιμοποιείται η εργασιακή περιπλάνηση και αβεβαιότητα, διευρύνοντάς τη
μάλιστα. Προφανώς αυτό το νομοσχέδιο έχει ισχύ και επηρεάζει άμεσα και τον
κλάδο μας, όπως κάθε άλλο. Μέσα σε όλα έρχεται και ο επαναπροσδιορισμός των
επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών! Φυσικά αυτή η διαδικασία θα περάσει
και μέσα από τα προγράματα σπουδών.
_ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ:
Κλείσιμο
συνόρων από ΕΕ και κυβερνήσεις, επαναπροωθήσεις προσφύγων σε εμπόλεμες ζώνες ή
χώρες με αυταρχικά καθεστώτα όπως αυτές από τις οποίες έτρεξαν να ξεφύγουν
(σύμφωνα με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας), στίβαγμα προσφύγων σε στρατόπεδα
συγκέντρωσης μακριά από τον κοινωνικό ιστό, ρατσιστική πολιτική κυβέρνησης που
γκετοποιεί πρόσφυγες και δεν εντάσσει τα προσφυγόπουλα στα δημόσια σχολεία,
πόλεμοι που οξύνονται αντί να τελειώνουν κλπ. Παράλληλα οι φασίστες
εκμεταλλευόμενοι και την παραπάνω ρατσιστική αντιμετώπιση των προσφύγων από ΕΕ
και κράτος, προσπαθούν να σπείρουν τη ξενοφοβία, ενώ συνεχίζουν να επιτίθενται
σε πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες. Μέσα σε όλα αυτά έρχεται και η περιβόητη επίσκεψη
Ομπάμα, ο οποίος αντιπροσωπεύει το ΝΑΤΟ και τους πολέμους που γεννούν την
προσφυγιά. Εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε με ένα μαχητικό
αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, που θα στρέφεται ενάντια σε όλη την
παραπάνω κατάσταση και θα προτάσσει μια άλλη πραγματικότητα για τους λαούς.
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
...ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!
Καθένας και καθεμιά μπορεί να προσθέσει επί της
θεματολογίας με τη δική του/της συμβολή!
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ακόμη
ενόψει και της 17ης Νοέμβρη και της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η
οποία ακόμη και σήμερα σημαδεύει τους αγώνες μας, μιας εξέγερσης που οι
κυρίαρχοι θέλουν να τη βάλουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, σα μια στιγμή που
δεν επαναλαμβάνεται, εμείς φωνάζουμε πως τα αιτήματα για ψωμί, παιδεία
ελευθερία ποτέ δε δικαιώθηκαν πραγματικά. Σήμερα σε μια εποχή ανάδυσης του
φασιστικού φαινομένου, του κοινωνικού κανιβαλισμού, του εκφασισμού και της
βίαιης επέλασης της πραγματικότητας των μνημονίων και της κρίσης στις ζωές μας,
κανείς άλλος πέρα από εμάς τις ίδιες/ους δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή την
κατάσταση.
Η
ελπίδα γεννιέται μέσα από το συλλογικό αγώνα για το χτίσιμο ενός άλλου κόσμου
και η γενική συνέλευση είναι ο τόπος να βρούμε τους τρόπους για να φτιάξουμε
αυτόν τον κόσμο! Να συμβάλουμε όλες και όλοι στη συζήτηση, να αποφασίσουμε και
να δράσουμε από κοινού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου