Τις δήθεν ‘μικρές κι αθώες’ επιχειρήσεις να φοβάσαι
Εδώ και δύο μήνες, εργαζόμενοι και απολυμένοι απ’ το φούρνο του Λάμπρου στην Αγ. Δημητρίου, έχουμε ξεκινήσει έναν αγώνα για την καταβολή των δεδουλευμένων μας και ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που επικρατούσε εκεί χρόνια τώρα. Η εργοδοσία σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αμβλύνει τις εντυπώσεις, παρουσιάζει τις συνθήκες που επικρατούσαν ως παραδεισένιες και την επιχείρηση ως μικρή κι αθώα! Για να δούμε λοιπόν πόσο ‘μικρή κι αθώα’ είναι....
Είναι όντως μικρή?
Με έσοδα που ανέρχονταν σε χιλιάδες ευρώ κάθε μέρα μόνο μικρή δεν τη λες απασχολώντας δεκάδες εργαζόμενους
στο συγκεκριμένο κατάστημα καθώς και στα άλλα τρία που διέθετε ο εργοδότης (συν άλλα δύο μέχρι πρότινος), συν ένα κυροποιείο στη Χαλκιδική, όπως έλεγε, και στο οποίο επαίρονταν ότι δεν πήγαινε σχεδόν ποτέ γιατί είχε κάμερες και παρακολουθούσε τους εργαζόμενους απ’ το σπίτι του! Μέχρι και πάγκο με κουλούρια προσπάθησε να στήσει στην Εγνατία με ψεύτικη άδεια μικροπωλητή. Ο ίδιος άλλωστε περηφανεύονταν δημοσίως ότι δήλωνε έσοδα στην εφορία άνω του 1,5 εκατομμυρίου ετησίως. Αν αναλογιστούμε τα έσοδα που έμπαιναν σ’ ένα μόνο 8ωρο στις βάρδιές μας και μόνο στο κεντρικό κατάστημα, οι τεράστιοι αριθμοί που επικαλούνταν δημοσίως επιβεβαιώνονται και μάλιστα με το παραπάνω.
Πως λοιπόν ένας και καλά μικρός επιχειρηματίας πλούτισε στην περίοδο της κρίσης και με ποιανών τον ιδρώτα? Όσοι εργαστήκαμε εκεί όλα αυτά τα χρόνια (και όχι το συγγενολόι του που βάφτισε σε μια νύχτα ως ‘οι εργαζόμενοι στο φούρνο’ για να αντιστρέψει το κλίμα υπέρ του), ξέρουμε πολύ καλά το τι συνέβαινε και πως μας αντιμετώπιζε, παρά τους τεράστιους τζίρους που έβγαζε στις πλάτες μας. Τόσα χρόνια σχεδόν το σύνολο των εργαζομένων ήταν πλήρως ανασφάλιστο ενώ κάποιοι ‘τυχεροί’ δηλώνονταν ένα τετράωρο τη βδομάδα μόνο και μόνο για να φαίνονται στα χαρτιά. Αυτή την τακτική, υπό το φόβο του προστίμου που επιβάλλεται πλέον, την εφάρμοσε απ΄ το Σεπτέμβρη σε όλους τους εργαζόμενους ασφαλίζοντάς τους ένα ή δύο τετράωρα τη βδομάδα. Προφανώς ούτε λόγος για καταβολή δώρων, επιδομάτων και πρασαυξήσεων ενώ τα ωράρια εργασίας έφταναν πολλές φορές το δουλεύω ‘ήλιο με ήλιο’! Μετά τις κινητοποιήσεις που έγιναν εξαναγκάστηκε να κάνει παραχωρήσεις όπως το να ασφαλίσει τους εργαζόμενους.Το αυτονόητο δηλαδή!
Όταν σπανίως έρχονταν έλεγχοι μας έκρυβε στις τουαλέτες, μας έλεγε ότι σε περίπτωση ελέγχου να δηλώνουμε ότι είμαστε άλλο άτομο και καθημερινά μας έβαζε να υπογράφουμε το χαρτί έκτακτης αλλαγής προγράμματος ώστε να είναι καλυμμένος σε περίπτωση ελέγχου. Δηλαδή δουλεύαμε δεκάδες εργαζόμενοι κάθε μέρα εκτάκτως! Και όλα αυτά συνέβαιναν υπό το καθεστώς τρομοκρατίας καθώς οι ύβρεις και οι χυδαίοι χαρακτηρισμοί ξεστομίζονταν απ’ τον εργοδότη συνέχεια. Κυριολεκτικά μας έβριζε τα ιερά και τα όσια μ’ ένα μαστίγιο στο χέρι μετατρέποντας τις συνθήκες σε καθεστώς δουλείας. Τα ‘κωλοαλβανέ’, ‘θα σας σπάσω τα πόδια’, ‘θα σας πετάξω με τις κλωτσιές’, ’είστε άχρηστοι’, ‘και για κατούρημα να πάτε σας βλέπω με τις κάμερες απ’ το σπίτι μου’ και πολλά άλλα ακούγονταν σε καθημερινή βάση.
Πόσο αθώα είναι άραγε?
Στην κινητοποίηση που οργανώθηκε από την Επιτροπή Αλληλεγγύης που συστάθηκε υπέρ του αγώνα μας, ο εργοδότης έφερε για πάρτη του τέσσερις διμοιρίες ΜΑΤ ήδη από νωρίς το μεσημέρι και χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό λειτουργώντας στην ουσία κυριολεκτικά ως προσωπική του φρουρά! Ούτε στο Αρης Πάοκ τέτοια κινητοποίηση της αστυνομίας. Αν διαρρήξουν το σπίτι κάποιου, θα έρθει ένα περιπολικό μία ώρα μετά. Κι όμως! Τέσσερις διμοιρίες για ένα μικρό κι αθώο φουρνάκι! Μάλλον τα ‘έχω άκρες’ και ‘ξέρω μπατσους και μπράβους’ που μας έλεγε τόσα χρόνια έχουν κάποια βάση τελικά. Λέει ότι δήθεν θέλουμε να του κάψουμε το μαγαζί. Εμείς δεν λειτουργούμε με όρους νύχτας. Αυτά τα αφήνουμε σ’ αυτόν. Άλλωστε απ’ την αρχή του αγώνα που ξεκινήσαμε δεχόμαστε απειλές μέσω ανώνυμων τηλεφωνημάτων, οι οποίοι μας δηλώνουν ότι προέρχονται απ’ την ασφάλεια και από μπράβους του που δηλώνουν ότι αν δεν σταματήσουμε θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα. Διαρρέει ότι δε θα βρούμε δουλειά ποτέ και ότι τα σπίτια μας παρακολουθούνται. Απειλεί με ψεύτικα εξώδικα, για να μας αποθαρρύνει να συνεχίσουμε, απειλώντας ότι θα μας κατηγορήσει μέχρι και για σεξουαλική κακοποίηση της κόρης του!!!! Τι είδους άκρες είναι αυτές που επικαλείται? Γιατί τόσα χρόνια δεν τον έχει ψάξει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός του κράτους ενώ σε άλλες επιχειρήσεις πηγαίνουν κάθε μέρα? Πώς γίνεται να μαθαίνουμε ότι θα έρθει το υγειονομικό μια βδομάδα πρίν έρθει? Με ποιανών την κάλυψη θησαύριζε τόσα χρόνια ο εν λόγω επιχειρηματίας? Λέει ότι τα δεδουλευμένα μας είναι πολλά και δεν τα αναγνωρίζει. Επικαλείται τους νόμους της Μέρκελ, του Σαμαρά και των μνημονίων που του κάνουν αβάντα, για να μας πετάξει πάλι ένα ξεροκόμματο....όπως συνήθιζε τόσα χρόνια. Στην πραγματικότητα χρωστάει πολλά περισσότερα στο σύνολο των εργαζομένων. Ποτέ δε νοιάστηκε για μας. Μας αποκαλεί σπείρα εκβιαστών επειδή ζητάμε τα νόμιμα δεδουλευμένα μας, όταν ο ίδιος μας εκβίαζε τόσα χρόνια ότι ‘σαν εσάς υπάρχουν άλλοι δέκα με 40% ανεργία’.
Διεκδικούμε την αξιοπρέπεια μας που τσάκισε και διέλυσε όλ’αυτά τα χρόνια. Απαιτούμε την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων μας καθώς και των δεδουλευμένων όλων των υπολοίπων εργαζομένων αναδρομικά!
Δηλώνουμε ότι δε θα σταματήσουμε αν δεν δικαιωθούμε.
Σ’αυτό τον κόσμο κάποιοι πάντα την γλίτωναν φθηνά και την έβγαζαν καθαρή ό,τι κι αν έκαναν.
Αυτοί οι καιροί παρήλθαν!
Σπάμε τις αλυσίδες μας!
Venceremos!
Εργαζόμενοι – Απολυμένοι από το Φούρνο του Λάμπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου