26 Μαρτίου 2015

Το "ΠΕΡΙΟΔΙΚΑΚΙ" του σχήματος ξαναχτυπά!


συντάσσουμε το δικό μας 
“ΠΕΡΙΟΔΙΚΑΚΙ”:
μπορεί η κοινωνική πραγματικότητα 
που περιβάλλει τη ζωές μας να μας πνίγει καθημερινά, 
την ίδια στιγμή όμως μας προκαλεί να την κατανοήσουμε & να τη σχολιάσουμε.
Μπαίνουμε λοιπόν στην πρόκληση, αυτή τη φορά 
συντάσσοντας το δικό μας...”περιοδικάκι”. 
Ένα προϊόν συλλογικής σκέψης & δράσης που ο τρόπος με τον οποίο δημιουργείται 
δε θυμίζει σε τίποτα τα γυαλιστερά & άψυχα επίσημα αστικά περιοδικά.
Θα επιχειρήσει να είναι ένα ακόμη “μικρόβιο” 
που γεννιέται από μια ανοιχτή συλλογικότητα 
ανθρώπων-φοιτητών-αυριανών εργαζόμενων ή ανέργων
που έχουν μάθει να συζητούν & να παράγουν ιδέες και πολιτική “από τα κάτω”.
Θα επιχειρήσει να κάτσει πάνω σε σχεδιαστήρια &
ανάμεσα σε σχέδια & τελικά να “μολύνει” τις ήσυχες μέρες μας 
με τις ανατρεπτικές & καυστικές του σκέψεις.

Θα προσπαθήσει όμως και να εμπλέξει στη δημιουργία του 
όσες & όσους προβληματίζονται 
& δεν έχουν βρει ακόμη τον τρόπο να το εκφράσουν.

//// 1η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ////
συζητάμε για το “περιοδικάκι” & τη θεματολογία του
/// ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27/3 στις 14.00 ///
στο ΚΑΜΑΡΑΚΙ του συλλόγου στην είσοδο της πτέρυγας

Ο αγώνας των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης δικαιώθηκε!

Από την έναρξη του εαρινού εξαμήνου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης έχασαν το δικαίωμα να σιτίζονται δωρεάν 203 φοιτητές ξαφνικά(153 στο Ρέθυμνο και 50 στο Ηράκλειο) Σε αίτημα του το πανεπιστήμιο να λάβει το αποθεματικό ποσό  τόσο στο  υπουργείο Οικονομικών όσο και  στο υπουργείο Παιδείας για να το αξιοποιήσει για την κάλυψη των βασικών αναγκών των φοιτητών πήρε την εξής απάντηση: “ Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διατεθεί ποσό ταμειακού υπολοίπου το οποίο θα καλύψει ανάγκες πάνω από τα όρια του εγκεκριμένου προϋπολογισμού, αφού αποφάσεις για χρήση ταμειακών διαθεσίμων πάνω από τα όρια αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την δημιουργία ελλειμμάτων του φορέα και κατ επέκταση την επίπτωση τους στο αποτέλεσμα της Γενικής Κυβέρνησης.”  Όπως φαίνεται λοιπόν ,η δέσμευση μας από την το χρέος και την Ευρωπαϊκή Ένωση  δεν μας αφήνει περιθώριο για να καλυφτούν στοιχειώδης φοιτητικές ανάγκες. Η υπακοή σε αυτές της κατευθύνσεις είναι μια συνειδητή επιλογή αυτή την στιγμή, που μέσα στα στενά όρια που αυτή θέτει, δεν μας επιτρέπει να καλύπτουμε ακόμα και τις βασικές μας ανάγκες. Με λίγα λόγια στο όνομα της επιτυχίας ενός ισοσκελισμένου προϋπολογισμού η κυβέρνηση επιλέγει να μείνουν χωρίς δωρεάν σίτιση πολλοί φοιτητές του πανεπιστημίου. Για να μπορέσει δηλαδή να αποπληρώνει ένα χρέος, που κανένας από εμάς δεν το δημιούργησε διαλέγει να θυσιάσει τις βασικές ανάγκες για την επιβίωση μας.

Μια σύντομη αφήγηση των γεγονότων της συνέλευσης καθηγητών του τμήματός μας και της συγκλήτου του ΑΠΘ


Το χρονικό του παραλογισμού
(ή αλλιώς μια σύντομη αφήγηση των γεγονότων της συνέλευσης καθηγητών του τμήματός μας στις 17_03)

Αρχικά να δώσουμε μια συμβουλή: να αποφεύγεται η παρακολούθηση της συνέλευσης του τμήματος καθηγητών στους έχοντες προβλήματα τριχόπτωσης, διότι ένα είναι σίγουρο, θα σας πέσουν όλα τα μαλλιά.

Το μόνο που αξίζει να σημειωθεί από την εντός ημερήσιας διάταξης συζήτηση του τμήματος, είναι η αναφορά, με αφορμή τις καταστροφές στην πτέρυγα, στους χώρους της σχολής και την ανάγκη (σύμφωνα με τους καθηγητές μας) να κλειδώνονται, όποτε δε χρησιμοποιούνται για μάθημα. Αυτό εγείρει φυσικά το προφανές ερώτημα: πού θα δουλεύουμε, θα συζητάμε, θα υπάρχουμε αν οι αίθουσες είναι κλειδαμπαρωμένες, προκειμένου να μένουν άθικτες; Στον παραπάνω προβληματισμό, ήρθε να δώσει απάντηση η φαϊνή ιδέα ενός εκ των καθηγητών, που πρότεινε ως λύση το να μπουν κάποιοι πάγκοι στους διαδρόμους (!), ώστε να δουλεύουμε εκεί, όταν οι αίθουσες πρέπει να κλειδώνουν.

Μεγάλη πορεία ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Θεσσαλονίκη_Σάββατο 28/3


SOS Χαλκιδική
Η Eldorado Gold συνεχίζει την καταστροφική της εξόρυξη στις Σκουριές στη Χαλκιδική.
Είναι απόλυτη ανάγκη να τους σταματήσουμε πριν η καταστροφή γίνει ανεπανόρθωτη.
Απαιτούμε να φύγει άμεσα η Eldorado από τον Κάκκαβο.
Ζητάμε την άμεση απαλλαγή των 350 διωκόμενων αγωνιστών.
Αγωνιζόμαστε για να μην χαθούν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που κινδυνεύουν από την εξόρυξη χρυσού.
Καλούμε όλους τους πολίτες σε πορεία,
το Σάββατο 28 Μαρτίου
στις 11:30 στην Πλατεία ΧΑΝΘ
Να μην αφήσουμε την Βόρεια Ελλάδα να καταστραφεί από τους χρυσοθήρες
Να μην αφήσουμε τον καρκίνο να έρθει στα σπίτια μας.

Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

22 Μαρτίου 2015

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΑΑΚ για την προκλητική ανακοίνωση της Πρυτανείας του ΑΠΘ

Την Πέμπτη 19/03, ήταν προγραμματισμένη η συνεδρίαση της συγκλήτου του ΑΠΘ, στην οποία οι φοιτητικοί σύλλογοι, μετά από απόφαση των γενικών τους συνελεύσεων, παρευρέθηκαν μαζικά ώστε να καταθέσουν τις αποφάσεις τους και να παρέμβουν στη διαδικασία. Ωστόσο η διοίκηση του πανεπιστημίου αρνούμενη να έρθει αντιμέτωπη με τα συλλογικά όργανα των φοιτητών επιστράτευσε για ακόμη μια φορά τις αυταρχικές πρακτικές της, κλειδώνοντας την πόρτα και φυλάσσοντας με μπράβους τον 7ο όροφο του κτιρίου διοίκησης όπου πραγματοποιούνταν η σύγκλητος. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης η μαζική παρουσία των φοιτητικών συλλόγων αγνοούνταν επιδεικτικά.
Η πεισματική άρνηση της συγκλήτου και οι αυταρχικές πρακτικές που μεταχειρίζεται υποσκελίστηκαν μέσα από την συνήθη τακτική παραποίησης των γεγονότων και αντικατάστασής τους από εξόφθαλμα ψέματα που απασχόλησαν τον δημόσιο λόγο σε ψευδή ρεπορτάζ και λασπολογίες των ΜΜΕ, τη ρητορική των οποίων υιοθέτησε και το Υπουργείο Παιδείας, που έκανε λόγο για  πράξεις βαρβαρότητας και τυφλής βίας. Όλα αυτά τροφοδοτούνται προφανώς και από την ανακοίνωση της πρυτανείας στις 20/3, που αναφέρονταν σε μαυροφορεμένες ομάδες εξωπανεπιστημιακών που επιχείρησαν να βάλουν φωτιά στην πόρτα του 7ου ορόφου χωρίς να επικαλούνται συγκεκριμένα φοιτητικά αιτήματα. Χαρακτηριστικό της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας είναι η προκλητική και απαράδεκτη επίκληση της πρυτανείας στην υπεράσπιση του ασύλου και την ελευθερία έκφρασης, την ίδια στιγμή που αποκλείει με μπράβους τους φοιτητές και ζητάει κατ’ εξακολούθηση την παρέμβαση του εισαγγελέα και της αστυνομίας. 
Οι πρυτανικές αρχές καταδικάζουν τις πρακτικές των φοιτητικών συλλόγων μιλώντας εξ ονόματος ολόκληρης της πανεπιστημιακής κοινότητας ξεχνώντας όμως ότι κανένα σωματείο εργαζομένων του πανεπιστημίου (είτε διοικητικών, είτε εργολαβικών) αλλά και κανένας φοιτητικός σύλλογος δεν έχει σταθεί απέναντι σε αυτές τις κινητοποιήσεις ούτε τις έχει καταγγείλει. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που η πρυτανεία του ΑΠΘ έχει επιχειρήσει να φέρει αντιμέτωπους τους φοιτητές με τους εργαζόμενους του πανεπιστημίου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκβιασμό για την επαναπρόσληψη των διαθέσιμων διοικητικών μέσα από την συγκρότηση του Οργανισμού του Ιδρύματος, ενώ είχε προχωρήσει σε εκδικητικές απολύσεις στοχοποιώντας την μερίδα των εργολαβικών εργαζομένων που πρωτοστατούσαν στην μεγαλειώδη απεργία του 2012. Οι πρυτανικές αρχές αυτή τη στιγμή με τον πιο βρώμικο και απεχθή τρόπο μεταλλάσσουν κατά το δοκούν τα καθήκοντα των εργαζομένων στην φύλαξη-θυρωρών, μετατρέποντας τους σε επίλεκτη ομάδα μπράβων, που καλείται να παίξει ρόλο πρυτανικής φρουράς και «αστυνομικής αρχής» στο εσωτερικό του πανεπιστημίου. Η πρυτανεία του ΑΠΘ, που επικαλείται το άσυλο και την ελευθερία έκφρασης, με τον ίδιο τρόπο που τοποθετεί μπράβους για να περιφρουρήσουν την διαδικασία της συγκλήτου, αφήνει την εκάστοτε εργολαβική εταιρία (πρώτα την οικολογική και την ΑΣΠΙΣ, τώρα την ISS) να περιφρουρεί με μπράβους στο υπόγειο του κτιρίου διοίκησης την ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων συγκαλύπτοντας τον εργοδοτικό δεσποτισμό εις βάρος πάντα των εργαζομένων. Τελικά απ’ ό, τι φαίνεται αυτοί που χαρακτηρίζουν με θρασύτητα «φασιστικού τύπου βιαιότητες» τις συλλογικές διεκδικήσεις και πρακτικές των φοιτητικών συλλόγων, που αποφασίζονται μέσα από τις γενικές συνελεύσεις είναι οι ίδιοι που με τις πρακτικές τους επιβεβαιώνουν τον φασιστικό πυρήνα της λογικής που διέπει την πρυτανική αρχή και εφάπτεται στα λόγια του έκπτωτου αντιπρύτανη Τζιφόπουλου περί ανάγκης φασιστοποίησης όσων κατέχουν θέσεις εξουσίας.

19 Μαρτίου 2015

Δελτίο Τύπου Φοιτητικών Συλλόγων / Αθήνα / 19/3/15



Σήμερα, Πέμπτη 19/3, μια σειρά φοιτητικών συλλόγων, μετά από αποφάσεις των Γενικών μας Συνελεύσεων, πραγματοποιήσαμε μαχητική κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι, παρά την κυβερνητική εναλλαγή και τις προεκλογικές δεσμεύσεις, τα προβλήματα στα πανεπιστήμια και τις σχολές μας, όχι μόνο δεν έχουν λυθεί, αλλά συνεχώς οξύνονται. Η ίδια δυσχερής κατάσταση επικρατεί σε ολόκληρη την κοινωνία, και όσο η κυβέρνηση ιεραρχεί ψηλότερα την αποπληρωμή του χρέους και την τήρηση των συμφωνιών με την ΕΕ και το ΔΝΤ από τις ανάγκες της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, δε φαίνεται να αλλάζει.
Υπό αυτό το πρίσμα, απαιτήσαμε και επιβάλαμε τη μαζική παρουσία στο εσωτερικό του υπουργείου όλων των φοιτητών που βρέθηκαν στη σημερινή κινητοποίηση, για να καταθέσουμε τα αιτήματά μας ενώπιον του υπουργού. Με τοποθετήσεις από το σύνολο των φοιτητικών συλλόγων, κάναμε σαφές πως το φοιτητικό κίνημα έχει πάγια αιτήματα για τα οποία δεν συνδιαλέγεται και δεν κάνει βήμα πίσω.
Συγκεκριμένα, απαιτήσαμε την άμεση αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία, την κατάργηση των διαγραφών και των ορίων φοίτησης, την επιστροφή των ήδη διαγραφέντων, την κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος και την επαναπρόσληψη μόνιμου προσωπικού από τα ιδρύματα με συλλογικές συμβάσεις εργασίας για τις διοικητικές λειτουργίες, τη φύλαξη και την καθαριότητα των τμημάτων. Επίσης, κάναμε ξεκάθαρο ότι ο κατακερματισμός της εργασιακής μας προοπτικής μέσα από τις αντιδραστικές αλλαγές των προγραμμάτων σπουδών, τη διάσπαση των πτυχίων, την εισαγωγή πιστωτικών μονάδων και το νέο σχέδιο συγχωνεύσεων και καταργήσεων τμημάτων και σχολών, βρίσκεται απέναντι στις ανάγκες μας, γι’ αυτό και θα μπλοκάρουμε κάθε προσπάθεια εφαρμογής τους.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ EAAK για τα γεγονότα της συγκλήτου στις 19/03

Σήμερα, 19/03, θα πραγματοποιούνταν η σύγκλητος του ΑΠΘ, στην οποία φοιτητικοί σύλλογοι, μετά από απόφαση των γενικών τους συνελεύσεων, θα παρευρίσκονταν
ώστε να καταθέσουν τις αποφάσεις τους και να παρέμβουν στη διαδικασία.
Παρ' όλα αυτά, για ακόμα μια φορά γίναμε μάρτυρες του ακραίου αυταρχισμού της διοίκησης του πανεπιστημίου. Για ακόμα μία φορά η πόρτα της συγκλήτου ήταν κλειδωμένη και φυλάγονταν από μπράβους. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης η μαζική παρουσία των φοιτητικών συλλόγων αγνοούνταν επιδεικτικά.
Το σημερινό αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας κατάστασης που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια στο πανεπιστήμιο, που θέλει τις αποφάσεις των διοικήσεων να μην λογαριάζουν τις ανάγκες των φοιτητών.
Το φοιτητικό κίνημα συνεχίζει να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα εντός του πανεπιστημίου και συνεχίζει να παλεύει για τα δικαιώματά του, ασχέτως από τις αλλαγές στην κυβέρνηση. Θα συνεχίσει να αντιτάσσεται και να παλεύει για την κατάργηση του νόμου-πλαίσιο που φέρνει αυτές τις διοικήσεις, μέσω των συμβουλίων ιδρύματος, που επιβεβαιώνει το μαύρο εργασιακό μέλλον μας , μέσω της διάσπασης των πτυχίων από τις αλλαγές των προγραμμάτων σπουδών, που καταργεί το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου, ενισχύοντας τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Απέναντι στη λασπολογία των συστημικών ΜΜΕ που αναπαράγουν τη θυματοποίηση και τα παιχνίδια των πρυτανικών αρχών, απαντάμε ότι το φοιτητικό κίνημα δεν καταστέλλεται και δεν συκοφαντείται. Θα συνεχίζει να αγωνίζεται για την επιβολή των αναγκών και των δικαιωμάτων του, χωρίς να περιμένει τίποτα από κανένα υπουργείο, το οποίο μάλιστα συναινεί στην υπάρχουσα κατάσταση.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

ΕΑΑΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

16 Μαρτίου 2015

Ένα αντίο και μια υπόσχεση στο συμφοιτητή μας Βαγγέλη Γιακουμάκη

από Πρωτοβουλία Αριστερών Φοιτητών / ΕΑΑΚ


Δε θα σιωπήσουμε ποτέ!

Ένας συμφοιτητής μας είναι νεκρός. Για όποιον αξιώνει να λέγεται άνθρωπος η δολοφονία αυτή δεν μπορεί να είναι μία ακόμα στατιστική, και ας είναι αυτοί οι νεκροί πολλοί. Καθένας απο αυτούς με τη μοναδικότητα του και όλοι μαζί είναι εδώ παρόν σανυπενθύμιση της σήψης και της ανελευθερίας αυτής της κοινωνίας. Δεν αρκεί η οργή πόσο μάλλον μια συγκαταβατική θλίψη, είναι χρέος μας προς το Bαγγέλη να σταματήσουμε να σωπαίνουμε, ειναι χρέος προς τον εαυτό μας να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο. Να διαλέξουμε την ζωή και όχι την επιβίωση της άλλης μιας μέρας φορτωμένοι με σιωπή ,αφήνοντας πίσω μας οτιδήποτε ανθρώπινο !

Παράλληλα με την κοινωνική εξαθλίωση των μνημονίων και της ανελευθερίας, του ακήρυχτου πολέμου των λίγων πάνω στους πολλούς ανθεί ο επιβιωτισμός και η περιθωριοποίηση σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον που εξοντώνει βιολογικά (αυτοκτονίες , δολοφονίες κτλ ) και ψυχολογικά η κυρίαρχη στάση λέει "κοίτα την δουλειά σου, εσένα τι σε νοιάζει; " αλλά και " εσύ μπορείς να τα καταφέρεις αρκεί να γίνεις καλύτερος και ανταγωνιστικότερος απο τους άλλους " .Απαραίτητη προϋπόθεση η κοινωνική αποδοχή και η εναρμόνιση με τα κυρίαρχα πρότυπα συμπεριφοράς .Καμία διαφορετικότητα δεν είναι αποδεκτή έξω απο τα στενά αυτά όρια .Έχεις να κάνεις έτσι μια επιλογή ή να προσποιηθείς οτι ζεις μια ζωή που δεν διάλεξες να σιωπήσεις καταπιέζοντας τον εαυτό σου ή να τιμωρηθείς -περιθωριοποιηθείς φτάνοντας όπως φαίνεται μέχρι και στην βιολογική σου εξόντωση. Αυτην την επιλογή αντιμετώπιζε ο Βαγγέλης κάθε μέρα , αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.

Ψήφισμα αλληλεγγύης στον αγώνα της αρχιτεκτονικής σχολής της Ξάνθης

Το τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ξάνθης ταλαιπωρείται τα τελευταία χρόνια από την κακή κατάσταση των κτιριακών εγκαταστάσεων στις οποίες φιλοξενείται “προσωρινά” από την ίδρυση του. Για μία ακόμα φορά, το γεγονός αυτό έγινε αισθητό μετά από τις τελευταίες βροχοπτώσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα να στάζει αδιάκοπα μέσα στις αίθουσες των ετών και στο κεντρικό αίθριο, να περνάνε τα νερά από τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις των ψευδοροφών και μεγάλα κομμάτια οροφής να υποχωρούν, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν οι αίθουσες διδασκαλίας.

Επειδή το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται τα τελευταία χρόνια, θέτοντας σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των φοιτητών και των εργαζομένων, οι φοιτητές αρχιτεκτονικής προέβησαν σε μία σειρά κινητοποιήσεων κατόπιν συνεχόμενων συνελεύσεων και συζητήσεων. 

14 Μαρτίου 2015

Περί εθνικής ενότητας...


Όταν η ελπίδα έχασε το δρόμο...

Καιρός για συνέλευση...

9 Μαρτίου 2015

Λιωμένη στρατσιατέλα ή δημιουργική ασάφεια, βανδαλισμός ή έργο τέχνης? [ ...για το γκράφιτι στο Πολυτεχνείο στα Εξάρχεια]


της Ελένης Βαφειάδου

Το τεράστιο γωνιακό γκράφιτι στο κτίριο του Πολυτεχνείου στην Στουρνάρη και Πατησίων, την πύλη της γειτονιάς των Εξαρχείων, έγινε θέμα προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις. Αντιδράσεις, που σε ένταση και όγκο δείχνουν μικρότερες από αυτές που εκδηλώνονταν κατά τις καταστροφές που έγιναν σε νεοκλασικά κτίρια στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού το 2012. Είχε σπεύσει να βγάλει ανακοίνωση και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων τότε, με αντανακλαστικά που δεν επέδειξε σε άλλες περιστάσεις πολύ πιο έκτακτες. Είχε μιλήσει μόνο για τα κτίρια και όχι για τις πολιτικές που εξώθησαν στις καταστροφές. Οι σημερινές αντιδράσεις είναι ωστόσο μεγαλύτερες από τις ανύπαρκτες αντιδράσεις για τη σταθερή καταστροφή, είτε διά της εγκατάλειψης και αδιαφορίας, είτε δια της απουσίας της ουσιαστικής προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, κτιρίων –δημόσιων και ιδιωτικών- που είτε εγκαταλείπονται –ειδικά εν μέσω κρίσης-είτε ισοπεδώνονται χωρίς να στάξει σταγόνα μελάνης για αυτά.


Στρατόπεδα συγκέντρωσης: αν μοιάζουν με φυλακή, είναι μοναχά γιατί περί φυλακής πρόκειται.


εικόνες από το εσωτερικό των ‘κέντρων κράτησης’, όπως θέλουν να ονομάζουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων και τα ΜΜΕ.
το πιο φρικαλέο είναι οι ασαφείς αναφορές που γίνονται για το ποιο θα είναι το μέλλον αυτού του μέτρου κράτησης, αναφορές που έρχονται ως προσπάθεια απάντησης σε αυτό που βλέπουμε.
έτσι, ακούγεται από κομμάτι της νέας κυβέρνησης πως το πρόβλημα είναι οι συνθήκες κράτησης, κι όχι η ίδια η κράτηση.

αναμένουμε με φρίκη λοιπόν τα νέα όμορφα κελιά με τους βαμένους τοίχους. αναμένουμε για να σταθούμε απέναντί τους, όπως και σε κάθε μορφή κράτησης.

8 Μαρτίου 2015

SAAL Process (1974-1976): Δικαίωμα στη Στέγη και αρχιτεκτονική από «τα κάτω». / Ριζοσπαστικές λύσεις στο πρόβλημα της Κατοικίας

03
αναδημοσίευση από: το Περιοδικό
γράφει: Δημήτρης Πούλιος

Μια πρόσφατη έκθεση του Ινστιτούτο Serralves στην Πορτογαλία, μας υπενθυμίζει πως στην πρόσφατη ιστορία του Ευρωπαϊκού Νότου υπήρξαν και ριζοσπαστικές λύσεις στο πρόβλημα της Κατοικίας.
Η έκθεση με τίτλο «H διαδικασία του SAAL: Αρχιτεκτονική και Συμμετοχή 1974-1976» που ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο στο Πόρτο της Πορτογαλίας στο Ινστιτούτο Serralves, είναι η πρώτη μεγάλη έκθεση για το SAAL(Serviço Ambulatório de Apoio Local) ενός από τα πιο ριζοσπαστικά πειράματα στον τομέα της κοινωνικής κατοικίας στην Ευρώπη.
01
Banner της έκθεσης «H διαδικασία του SAAL: Αρχιτεκτονική και Συμμετοχή 1974-1976»
Γέννημα του ριζοσπαστισμού και της έκρηξης λαϊκής συμμετοχής που έφερε η Επανάσταση των «Γαρυφάλλων» που ανέτρεψε τον δικτάτορα Σαλαζάρ (Απρίλης 1974), το SAAL προσπάθησε να δώσει απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα στέγης που αντιμετώπιζε η Πορτογαλική κοινωνία.

Ψήφισμα του ΣΣΑ για τις εστίες στη Σίνδο

Η δημόσια και δωρεάν φοιτητική μεριμνα ήταν μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος η όποια διασφάλιζε σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής πλειοψηφίας το δικαίωμα στις σπουδές ανεξάρτητα από τη δύσκολη οικονομική κατάσταση των οικογενειών τους. Και αυτή όπως και δεκάδες άλλα λαϊκά κεκτημένα καταργήθηκαν εν μια νυκτεί. Από τη μια τα κουρέματα των αποθεματικών των πανεπιστήμιων, από την άλλη οι πετσοκομμένοι προϋπολογισμοί έδειξαν  το δρόμο της εγκατάλειψης των σπουδών σε χιλιάδες φοιτητές  οι όποιοι δυσκολεύονταν να ανταπεξέλθουν στο συνεχώς  αυξανόμενο κόστος φοίτησης. Η φοιτητική μέριμνα είναι ίσως από τα πρώτα κομμάτια του εκπαιδευτικού συστήματος που πλήττει ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και η γενικότερη πολιτική συρρίκνωσης του κράτους πρόνοιας και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και βασικών κοινωνικών μας αγαθών στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Διάφορες κρατικές παροχές που συνοψίζονταν κάτω από τον γενικό τίτλο «φοιτητική μέριμνα», όπως οι εστίες, η δωρεάν σίτιση, τα δωρεάν συγγράμματα και οι εκπτώσεις στις μετακινήσεις (πάσο) κατοχύρωναν ουσιαστικά αυτό το δικαίωμα των κατώτερων τάξεων στη μόρφωση. Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται να αποτελεί παρελθόν.

2 Μαρτίου 2015

Να ξανα-καταλάβουμε το χώρο μας…! [ κείμενο με αφορμή τα γεγονότα στην πτέρυγα της αρχιτεκτονικής ]



Είναι περίεργο να βλέπεις το χώρο στον οποίο ζεις και εργάζεσαι, το χώρο στον οποίο περνάς ένα τεράστιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου, να καταστρέφεται. Είναι όμως και περίεργο να μην το βλέπεις… όταν αυτό συμβαίνει κάθε μέρα.

Αναφερόμαστε φυσικά στο περιστατικό που σημειώθηκε την περασμένη εβδομάδα στην πτέρυγά μας και πυροδότησε μπαράζ φωτογραφιών, σχολίων, άρθρων, ρεπορτάζ και δηλώσεων που αναδείκνυαν και έσπευδαν να καταδικάσουν το θέμα  με τρόπο που ξεφεύγει από την απλή καταγγελία του γεγονότος και παίρνει χαρακτηριστικά πολιτικών σκοπιμοτήτων που εγείρουν ερωτήματα. Σε μια προσπάθεια λοιπόν, να πάρουμε θέση απέναντι στο γεγονός θα επιχειρήσουμε να καταγράψουμε σύντομα ορισμένες σκέψεις με αφορμή το ίδιο, αλλά και όσα ειπώθηκαν γύρω από αυτό.

Σίγουρα δεν είμαστε εδώ για να  εξιχνιάσουμε κάποιο έγκλημα ή να ανιχνεύσουμε αυτούς που το υλοποίησαν. Η οποιαδήποτε κριτική στη συγκεκριμένη περίπτωση έγκειται αρχικά και σαν μια πρώτη σκέψη στο αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα που είτε προέκυψε με προβοκατόρικο είτε τελικά με τυχαίο τρόπο, αποτυπώνει εν τέλει μια κουλτούρα ατομισμού με την οποία ο συλλογικός τρόπος δράσης που έχουμε επιλέξει να ζούμε και να αγωνιζόμαστε δεν ταιριάζει.  Μία τέτοια ενέργεια και το αποτέλεσμα αυτής, το μόνο σίγουρο είναι ότι δε σέβεται, αλλά υποβιβάζει το χώρο, συγκεκριμένα ένα χώρο κοινών, χώρο μέσα στον οποίο άνθρωποι συνεργάζονται και συνυπάρχουν. Πρόκειται τελικά για μια επιλογή που δε διαμορφώνεται μαγικά από μόνη της, αλλά γεννάται και προάγεται από ένα σύστημα που επιλέγει να φτύσει με όποιον τρόπο μπορεί κάθε προσπάθεια ή κατάκτηση συλλογική. Που εν τέλει είναι ο ηθικός αυτουργός όλων αυτών των «βανδαλισμών» που σπεύδει να καταδικάσει!

[χωρίς σχόλια]







Στήνουν σκηνικό ολοκληρωτικού πολέμου στην Ουκρανία

original_big
Αγγλοσαξωνικά τύμπανα πολέμου ακούγονται τις τελευταίες ημέρες στα σύνορα της Ουκρανίας και της Ρωσίας καθώς Ουάσιγκτον και Λονδίνο κλιμακώνουν τις απειλές εναντίον της Μόσχας. Σε μια κίνηση μικρής στρατιωτικής σημασίας αλλά με τεράστιο συμβολικό χαρακτήρα, μια ίλη αμερικανικών αρμάτων μάχης παρέλασε την περασμένη Τρίτη, κυματίζοντας την αστερόεσσα, στην πόλη Νάρβα της Εσθονίας – μερικές εκατοντάδες μέτρα από τα ρωσικά σύνορα.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα την αποστολή στρατιωτικών «συμβούλων» αλλά και εξοπλισμού στην ουκρανική κυβέρνηση. Τουλάχιστον 75 στελέχη του βρετανικού στρατού θα αναπτυχθούν τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες σε ουκρανικό έδαφος για να συνδράμουν σε επίπεδο τεχνογνωσίας και διαχείρισης πληροφοριών τις ουκρανικές δυνάμεις. Ουσιαστικά οι αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις προσφέρουν το σύνολο της βοήθειας που μπορούν να παράσχουν σε μια πολεμική αναμέτρηση, πριν διατάξουν και άμεση επέμβαση από αέρος.