23 Δεκεμβρίου 2019

δώρο χριστουγέννων

Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο

//το δώρο χριστουγέννων δεν είναι προαιρετικό
καμία και κανένας εργαζόμενη/ος χωρίς δώρο!
//οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς
καταγγέλουμε_δημοσιοποιούμε κάθε αυθαιρεσία

http://www.attack.org.gr/δεν-τουσ-κανουμε-δωρο-το-δωρο-μασ-οργ-3/?fbclid=IwAR2rXlY5rkLS_-q_4cbEIA2eRmiQO6hFcXVjBg0T_kydZwXg2f92Womjw6E

αφισάκι σχήματος



 Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, κείμενο
Απ' την Ελλάδα μέχρι την Χιλή, θα παλέψουμε ενάντια στην κουλτούρα του βιασμού, στην πατριαρχία, τον σεξισμό, ενάντια σε κάθε είδους καταπίεση [ταξική, έμφυλη, φυλετική].

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου στις 11.00 π.μ. | Αριστοτέλους

αφίσα ΑΚΑ ΕΑΑΚ

Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και κείμενο

"Σηκωθείτε αδερφές κι ας μετρηθούμε. 1 στις 3 έφαγε ξύλο, μαχαιρώθηκε, βιάστηκε, έπεσε θύμα τραφικινγκ, δολοφονήθηκε την χρονιά που μας πέρασε. Οι υπόλοιπες στιγματιστήκαμε ως τσούλες, ως χοντρές, ως μεγάλες, υποστήκαμε παρενόχληση και οι άντρες πάντα ήξεραν καλύτερα από εμάς για μας.

Κάποιες από εμάς εξαφανίστηκαν, χάθηκαν. Οι περισσότερες από εμάς κουβαλούν ένα τραύμα. Ας στηρίξουμε η μία την άλλη. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος."

Από την Αθήνα μέχρι τη Χιλή
τα τραγούδια μας γράφονται στους δρόμους!

κάλεσμα σε πανελλαδικό συντονιστικό ΕΑΑΚ

Καλούμε σε πανελλαδικό διήμερο συντονιστικό της ΕΑΑΚ στις 18 και 19/12 στο αμφ. ΜΑΧ στο Κάτω Πολυτεχνείο.
"Ενόψει των παραπάνω, θεωρούμε απαραίτητο η ΕΑΑΚ να συνεδριάσει σε πανελλαδικό επίπεδο. Αν αναγνωρίζουμε ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα στους συλλόγους, ότι τα σχήματα και η ΕΑΑΚ παρότι έχουν παίξει κομβικό και καθοριστικό ρόλο στην αναζωπύρωση του ΦΚ εντούτοις αντιμετωπίζουν συγκεκριμένες αδυναμίες αν τελικά βάζουμε στόχο να αναμετρηθούμε στα ίσια με τις κινήσεις του υπουργείου που ήδη κατέθεσε Ν/Σ προς διαβούλευση και ετοιμάζει για το πρώτο τρίμηνο του νέου έτους τον νόμο πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση –και όχι μόνο- τότε δεν μπορούμε παρά να προχωρήσουμε τώρα σε πανελλαδική συντονιστική διαδικασία . Η αδυναμία διεξαγωγής διαδικασιών και συγκεκριμένα πανελλαδικών διαδικασιών της ΕΑΑΚ τα τελευταία χρόνια είναι μια κατάσταση που μας πάει πίσω, αδυνατίζει την ενιαία δράση και την συμφωνία σε ένα κοινό βηματισμό στο κίνημα, υποβαθμίζει την πολιτική συζήτηση και διαπάλη στο εσωτερικό μας και για αυτό πρέπει άμεσα να την υπερβούμε! Αντιλαμβανόμαστε πλήρως τα προβλήματα που συνοδεύουν την επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας παρόλα αυτά το ερώτημα που τίθεται μπροστά σε όλους μας είναι αν η συσσωρευμένη εμπειρία του τελευταίου διαστήματος, η συζήτηση για τον ρόλο της ΕΑΑΚ στο ξέσπασμα των τελευταίων μηνών και κυρίως η χάραξη ενός προωθητικού σχεδίου για την ανάπτυξη ενός νικηφόρου φοιτητικού κινήματος από εδώ και πέρα θα γίνουν κτήμα κάθε εαακίτη και κυρίως των νέων αγωνιστών που προσεγγίζουν τα σχήματα μας από την αρχή της χρονιάς. Μπροστά σε αυτήν την αναγκαιότητα καλούμε όλα τα σχήματα να συνεδριάσουν, να συζητήσουν και να βάλουμε όλοι πλάτη ώστε να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη διαδικασία. Να συζητήσουμε για την αναγκαία αντικαπιταλιστική αριστερά στα πανεπιστήμια, τα εργαλεία και τη μεθοδολογία μας στο φοιτητικό κίνημα και τις διεργασίες εντός του, να πάρουμε θέσεις μάχης απέναντι στο προς κατάθεση ν/σ για την παιδεία και συνολικά απέναντι στην κυβέρνηση και την εντεινόμενη επίθεση στις σπουδές και τη ζωή μας."
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενοΗ εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενοΗ εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο

4 Δεκεμβρίου 2019

απόφαση ΓΣ [4|12|19]


ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ του ΣΣΑ στις 4/12/2019


Οι 10.000 λαού και νεολαίας που συμμετείχαν στην μεγάλη αντικυβερνητική-αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη, αλλά και οι 45.000 στην Αθήνα, απέδειξαν στην πράξη ότι δεν τρομοκρατούνται, δεν υποτάσσονται στα επιθετικά σχέδια της κυβέρνησης ΝΔ. Μετά και από τα γεγονότα της ΑΣΟΕΕ με το λοκ άουτ από πλευράς πρυτανείας της ΑΣΟΕΕ, τη στιγμή που ήταν προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση εν όψει του τριημέρου του Πολυτεχνείου, φάνηκε ξεκάθαρα ποιο είναι το άσυλο ελεύθερης διακίνησης ιδεών που ονειρεύεται η κυβέρνηση ΝΔ. Η εικόνα από τα ΜΑΤ να περικυκλώνουν τους φοιτητές που επεδίωξαν να σπάσουν το λοκ άουτ, να ρίχνουν βροχή τα δακρυγόνα μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο, να ανοίγουν τα κεφάλια των συμφοιτητών μας και να μην αφήνουν τους τραυματίες να βγουν έξω, μιλούν από μόνες τους. Από μόνες τους όμως μιλούν και οι εικόνες της αλληλεγγύης. Μέσα σε ένα απόγευμα οι 200 αποκλεισμένοι της ΑΣΟΕΕ, έγιναν ένα ποτάμι 5.000 που κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας, υπερασπιζόμενοι το Άσυλο και τους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Εξίσου ξεκάθαρα τόσο από τη μαζικότητα του τριημέρου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και από την ίδια την πορεία που κατέληξε στο Άσυλο και το υπερασπίστηκε στην πράξη, φάνηκε ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία δε θα αποδεχτούν το μέλλον που τους περιγράφει η κυβέρνηση.

2 Δεκεμβρίου 2019

συνέλευση | αν όχι τώρα, πότε ?





Μπορεί οι κουβέντες σχετικά με ζητήματα όπως η πρακτική, η κατάληψη, οι αλλαγές στην εκπαίδευση κλπ να έχουν μειωθεί στους διαδρόμους και στις αίθουσες της σχολής, ωστόσο αυτο δε σημαίνει ότι τα προβλήματα λύθηκαν και ότι τώρα συνεχίζουμε την καθημερινότητά μας σαν να μην έγινε τίποτα.

τα γεγονότα τρέχουν και κανένα περιθώριο δεν αφήνουν σε εμάς να καθόμαστε αμέτοχες/οι και να τα παρακολουθούμε ‘από μακριά’.

_συγκεκριμένα την προηγούμενη βδομάδα πραγματοποιήθηκε Σύνοδος Πρυτάνεων στην οποία συζητήθηκε η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης με βασικό στόχο την σύνδεση του παν/μίου με την αγορά και τις ανάγκες του κεφαλαίου [διαγραφές φοιτητών / αξιολόγηση / ΣΔΙΤ / καθορισμός εισακτέων και βάσης του 10]

_την προηγούμενη βδομάδα επίσης ανακοινώθηκε η ‘προθεσμία’ εκκένωσης όλων των καταλήψεων που ‘λήγει’ στις 5/12, εντείνοντας την τρομοκρατία και την κρατική καταστολή που κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα [με συνεχόμενες αναίτιες συλλήψεις αγωνιστών / ξυλοδαρμούς / εκκενώσεις κλπ.]

Και αυτά είναι πολύ λίγα από ό,τι συμβαίνει  καθημερινά εντός και εκτός πανμ/μίου.

Δεν μπορούμε να βλέπουμε όλη αυτή τη κατάσταση και να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια. Είναι σημαντικό να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για όλα αυτά. Ο μόνος δρόμος που μπορεί να είναι νικηφόρος και να επιβάλλει κατακτήσεις στο τώρα είναι ο συλλογικός.

Κόντρα στις ατομικές λύσεις, μέσα από γενικές συνελεύσεις, μπορούμε να διεκδικήσουμε το παρόν και το μέλλον που μας στερούν. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα «προβλήματα» δεν αφορούν μόνο τη σχολή μας, είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε σε κάθε πτυχή της ζωής μας για αυτό δεν αρκεί μόνο μια κλειστή  συζήτηση, είναι ανάγκη να συνδεθούμε τόσο με συμφοιτητές μας από άλλες σχολές, με εργαζόμενους/ες αλλά και ευρύτερα τον κόσμο που αγωνίζεται και διεκδικεί για να ανατρέψει τη φτώχεια, το φασισμό και την εκμετάλλευση και να επιβάλει τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας.


[ αφισάκι για την καταστολή ]


'08-'19 _ η ώρα για τη δική μας απάντηση



11 χρόνια πριν, τη νύχτα της 6ης Δεκέμβρη 2008, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα του μπάτσου Κορκονέα. Τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση μιλούν για «μεμονωμένο περιστατικό», ενώ τα πρώτα δελτία τύπου μιλούν για συμπλοκές και επεισόδια στα Εξάρχεια και για σφαίρα που εξοστρακίστηκε. Αυτόπτες μάρτυρες όμως τους διαψεύδουν. Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία ξεσπά κύμα εξέγερσης στην ελληνική νεολαία που έμελλε να δει το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς στο πρόσωπο του Αλέξη. Τα σχολεία βρίσκονται υπό κατάληψη τα ένα μετά το άλλο, όπως και τα πανεπιστήμια, ενώ μαθητές-φοιτητές κατεβαίνουν στο δρόμο. Η κυβέρνηση ΝΔ είναι πλήρως ανίκανη να αντιμετωπίσει το πρωτοφανές σε διάρκεια και μαζικότητα κύμα οργής και χρησιμοποιεί ωμή βία και σκληρή καταστολή.

“Πλανιέται σήμερα στην Ευρώπη, μετά τις βιαιότητες των Αθηνών, ένα άρωμα άνοιξης των λαών, ένα φάντασμα γενικευμένης εξέγερσης της ευρωπαϊκής νεολαίας ενάντια στην κρίση, ενάντια στους συντηρητισμούς, ενάντια στο καπάκι της τάξης, που αποβαίνει όλο και πιο καταπιεστικό, ενάντια στις παχύσαρκες αστικές τάξεις, που έχουν οδηγήσει τις δυτικές κοινωνίες στο χείλος της αβύσσου και δεν αφήνουν στις νέες γενιές παρά το αβέβαιο μέλλον του άλματος στο κενό. Η γενιά των 700ευρώ, υπερπτυχιούχος και υποπληρωνόμενη, αυτή που πιστεύει ότι χάνει τη ζωή της προσπαθώντας να την κερδίσει, δε θα δεχτεί να θυσιαστεί χωρίς επαναληπτικές εξεγέρσεις.”

[Κριστόφ Μπαρμπιέ, διευθυντής του συντηρητικού εβδομαδιαίου γαλλικού “Εξπρές”, εκδόθηκε το Δεκέμβρη του 2008.]

26 Νοεμβρίου 2019

κείμενο [και] για τη σύνοδο πρυτάνεων




Έχει περάσει ήδη το πρώτο εξάμηνο από την εκλογή της ΝΔ και έχουμε δει διάφορες πτυχές της αντιλαϊκής πολιτικής της νέας κυβέρνησης να εκφράζονται με αρκετά ξεκάθαρο τρόπο καθώς από τη μία επιτίθεται στα πιο πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας και από την άλλη ακολουθεί μια αστική πολιτική που δεν ευνοεί κανέναν άλλο παρά το ίδιο το κεφάλαιο και τους εκφραστές του. Από τις αναίτιες πρόσφατες συλλήψεις φοιτητών και την προστασία των πραγματικών εγκληματιών [βλ. αποφυλάκιση Κορκονέα] …μέχρι την διαχείριση του προσφυγικού, που επαναφέρει στον δημόσιο διάλογο απόψεις περί «κλειστών δομών σε ξερονήσια» ή ακόμα και μέχρι την λεηλασία του περιβάλλοντος, με μόνο σκοπό το κέρδος εις βάρος τόσο της φύσης όσο και των ίδιων των ανθρώπων [δημιουργία αιολικών πάρκων σε διάφορες περιοχές]. Από όλα τα παραπάνω -και από πολλά ακόμα- βλέπουμε ακριβώς αυτήν την αντιδραστική πολιτική η οποία βέβαια δεν είναι κάτι καινούριο αλλά αποτελεί συνέχεια και κάθε προηγούμενης κυβέρνησης και φανερώνει τη συνέχεια του ίδιου του κράτους που πάντα θα λειτουργεί με βάση τέτοιες πολιτικές για να επιβάλλει την σταθερότητά του.

24 Νοεμβρίου 2019

Στην Κίνα η πρώτη ψηφιακή δικτατορία..


Της Μαρίας Δεναξά

Την πρώτη ψηφιακή δικτατορία ετοιμάζεται να θέσει σε εφαρμογή η Κίνα από το 2020. Με τη βοήθεια της βιντεοεπιτήρησης και τους σαρωτές αναγνώρισης προσώπων, θα επιτηρεί λεπτό προς λεπτό, κάθε έναν από τα 1,5 δισεκατομμύρια πολίτες της. Το πρόγραμμα ονομάζεται «κοινωνική πίστωση» και εφαρμόζεται ήδη πιλοτικά σε 40 πόλεις της αχανούς χώρας. Επί της ουσίας είναι ένας μαζικός έλεγχος των πολιτών, σε πραγματικό χρόνο, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.

Ο κάθε πολίτης, ανά πάσα στιγμή, φακελώνεται όπως οι κινήσεις και η συμπεριφορά του. Οι αρχές μπορούν να αναγνωρίζουν πρόσωπα, να σαρώνουν το σώμα, να παρακολουθούν όλους τους πολίτες σε οποιοδήποτε σημείο της κινεζικής επικράτειας κι αν βρίσκονται. Παράλληλα οι κάμερες τροφοδοτούν το σύστημα «κοινωνικής βαθμολόγησης», το οποίο βασίζεται στην επιβράβευση, την τιμωρία και τη δημόσια ταπείνωση. Το σύστημα βαθμολογεί τους πολίτες ανάλογα με την συμπεριφορά που καταγράφουν οι κάμερες. Στη συνέχεια λογισμικά τεχνητής νοημοσύνης, διαχωρίζουν τους πολίτες σε καλούς – που δεν δημιουργούν πρόβλημα στην κοινωνία- και σε κακούς.

14 Νοεμβρίου 2019

κείμενο σχετικά με το τριήμερο του πλτχν






Λίγες μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου βλέπουμε τα ΜΑΤ να καταπατούν το άσυλο και να εισβάλλουν στην ΑΣΟΕΕ προσπαθώντας να καταστείλουν με κάθε τρόπο τους φοιτητές που εναντιώθηκαν στο lock-out που ανακοίνωσε η πρυτανεία. Την Δευτέρα 11/11 οι φοιτητές/τριες άνοιξαν την κλειδωμένη τους σχολή με σκοπό να υπερασπιστούν το άσυλο και να συνεδριάσει ο σύλλογος εν όψη 17 Νοέμβρη. Μέσα σε λίγη ώρα οι δυνάμεις καταστολής έφτασαν εκεί, μπήκαν στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ και επιτέθηκαν στους φοιτητές με χημικά, κρότου λάμψης κ.ά. τραυματίζοντάς τους και απαγορεύοντας στο ΕΚΑΒ να παρέχει ιατρική περίθαλψη σε όσους/ες την χρειάζονταν. Ωστόσο μετά από λίγο, οι δυνάμεις καταστολής αποχώρησαν απ’ το προαύλιο λόγω των φοιτητ[ρι]ών, οι οποίοι/ες συντονίστηκαν με τον κόσμο απ’ έξω και συνέχισαν σε πορεία. Το απόγευμα της ίδιας μέρας και σε λιγότερο από τρεις ώρες συγκροτήθηκαν παντού μαζικές πορείες, οι οποίες έδωσαν μια ηχηρή απάντηση κάνοντας ξεκάθαρο ότι οι φοιτητές δεν υποτάσσονται, αλλά συνεχίζουν να παλεύουν για ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό για όλο το λαό, για αξιοπρεπή δημόσια και δωρεάν παιδεία. Η κυβέρνηση ΝΔ έδειξε για ακόμα μια φορά ότι η κατάργηση του ασύλου [απ’ τα πρώτα μέτρα που πέρασε] δεν ήταν για να δώσει τέλος στο άσυλο “ανομίας”, αλλά για να ποινικοποιήσει τις συλλογικές δράσεις των φοιτητών και να καταστείλει βίαια του αγώνες τους.
Στην ίδια κατεύθυνση η πρυτανεία του ΑΠΘ, μετά από όλα αυτά, ανακοίνωσε lock-out για το τριήμερο του Πολυτεχνείου χωρίς να καταδικάζει την κρατική βία στην ΑΣΟΕΕ. Μέσα από τα παραπάνω επεισόδια στην ΑΣΟΕΕ και τα lock-out που ανακοινώθηκαν, εφαρμόζεται στην πράξη και καθίσταται ως μία πραγματικότητα η κατάργηση του ασύλου, κάτι που είχε ξεκινήσει και από το Πόρισμα Παρασκευόπουλου, κατά την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

9 Νοεμβρίου 2019

σχετικά με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών


Λίγες σκέψεις σχετικά με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών...

Παίρνοντας τα γεγονότα από την αρχή, το πρώτο πράγμα στο οποίο θα θέλαμε να σταθούμε είναι η απόφαση που πάρθηκε στην τελευταία γενική συνέλευση του συλλόγου, δηλαδή η  “κοινή πρόταση των 79 φοιτητικών συλλόγων” ή αλλιώς το πλαίσιο «των εκλεγμένων με την ΠΚΣ». Εδώ και περίπου ένα μήνα στο σύλλογό μας, έχουν γίνει αρκετές συζητήσεις, καταλήψεις και συνελεύσεις σχετικά με την πρακτική  που έχει περάσει στην σχολή από την αρχή της χρονιάς, αλλά και σχετικά με τις διάφορες εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις,  που έρχεται να περάσει  η κυβέρνηση της  ΝΔ το επόμενο διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, αξίζει να σημειώσουμε το γεγονός  ότι το πλαίσιο των εκλεγμένων με την ΠΚΣ, ενώ από την μία μιλά για το ζήτημα της πρακτικής άσκησης ,από την άλλη δεν ασκεί καμία κριτική στο γεγονός πως η πρακτική που έρχεται να περάσει στην σχολή μας, είναι πρακτική μέσω προγράμματος ΕΣΠΑ Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς), πράγμα το οποίο καθιστά προβληματικό ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο εντάσσεται αυτή η πρακτική στο πρόγραμμα σπουδών.

20 Οκτωβρίου 2019

αφισάκι για την αξιολόγηση



Στο σύγχρονο πανεπιστήμιο, δεν υπάρχει χώρος για αμφισβήτηση της γνώσης και έρευνας, για πολιτική και πολιτιστική δράση, παρά μόνο χώρος για την όλο και πιο άμεση σύνδεση του παν/μίου με την αγορά, παρά μόνο για την προσπάθεια του κεφαλαίου να εισχωρήσει στον τομέα της παιδείας με στόχο την εμπορευματοποίηση της γνώσης και έρευνας και την παραγωγή όλο και περισσότερου κέρδους.
Απέναντι στα επιχειρηματικά κριτήρια της αξιολόγησης, εμείς θέτουμε τα δικά μας κριτήρια. Τα κριτήρια για ένα πανεπιστήμιο που θα λαμβάνει υπόψη την ποιότητα των σπουδών, τις συνθήκες εργασίας για τους εργαζομένους του, το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας με τα μάτια πάντα στραμμένα στις ανάγκες της κοινωνίας. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με εργατικό και φοιτητικό έλεγχο, με αποφάσεις που θα παίρνονται από τους ίδιους τους φοιτητές και τους εργαζομένους μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις και το μεταξύ τους συντονισμό.


15 Οκτωβρίου 2019

απόφαση συλλόγου σπουδαστών αρχ..κής


ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
για τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής στις 14/10/19

Γυρνώντας από το καλοκαίρι και με την νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εδώ και λίγους μόνο μήνες ερχόμαστε αντιμέτωποι με γεγονότα και αλλαγές, στον δρόμο που και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ χάραξε τα προηγούμενα χρόνια συνεχίζοντας τις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές. Πολιτικές που στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, καταστρέφουν και ξεπουλούν το φυσικό πλούτο, στο όνομα της “ανάπτυξης” ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία, και στο όνομα της “υγιούς επιχειρηματικότητας” καταπατούν το δημόσιο χώρο. Ο σύλλογος μας έρχεται να συζητήσει σε μια περίοδο όπου η επίθεση στα κομμάτια της εργασίας και της νεολαίας εντείνεται. Ο πρωθυπουργός, έπειτα και από τις εξαγγελίες του στο πλαίσιο της ΔΕΘ για νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, έρχεται να πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και με μια σειρά νέων νομοσχεδίων να χτυπήσει και θεσμικά ακόμα περισσότερο τα πληττόμενα στρώματα. Μερικά, αλλά πολύ σημαντικά σημεία είναι η απελευθέρωση των απολύσεων, όπου ο εκάστοτε εργοδότης δεν θα λογοδοτεί για την όποια απόλυση των εργαζομένων και το χτύπημα στην απεργία, που έρχεται και παίρνει σάρκα και οστά ήδη από ένα προηγούμενο διάστημα, με ενδεικτικό παράδειγμα αυτό της κήρυξης της 24/9 απεργίας στο λιμάνι του Πειραιά, παράνομη. Η επιτομή αυτής της κατεύθυνσης είναι το Αναπτυξιακό νομοσχέδιο που περιγράφει τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και το τσάκισμα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς. Για να περάσει όλα αυτά τα μέτρα η ΝΔ, αξιοποιεί το δόγμα “νόμος και τάξη”, για να τρομοκρατήσει το λαό και τη νεολαία και να καταστείλει τους αγώνες τους , μέσα από την αστυνομοκρατία. Στην εκπαίδευση αυτή η κατεύθυνση εξειδικεύεται μέσα από το πρώτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την κατάργηση του Ασύλου αλλά και από τις εξαγγελίες για διαγραφές φοιτητών. Όλα τα παραπάνω μέτρα έχουν εγείρει μαζικές και δυναμικές αντιστάσεις από δεκάδες Φοιτητικούς Συλλόγους σε όλη τη χώρα. Κυβέρνηση και Υπουργείο προσπαθούν να λυγίσουν το φοιτητικό κίνημα. Στην πορεία  στις 11/10 στην Αθήνα, οι δυνάμεις καταστολής με εκτεταμένη χρήση χημικών τραυμάτισαν συναδέλφους μας που αγωνίζονταν στο δρόμο, επιχειρώντας να μας τρομοκρατήσουν. Ούτε βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις μας. Συνεχίζουμε με ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ σε τροχιά κλιμάκωσης του αγώνα μας.

10 Οκτωβρίου 2019

[ σχετικά με την πρακτική άσκηση ]




Συζητήσεις...προβληματισμοί...γενική συνέλευση...συντονιστική επιτροπή...κατάληψη. 
Γιατί; Γιατί όλος αυτός ο πανικός;

// Γιατί... το ακαδημαϊκό έτος ξεκίνησε με την ενημέρωση του ζητήματος σχετικά με τις αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών και την εισαγωγή της πρακτικής άσκησης, χωρίς όμως οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του τμήματος να έχουν συμβάλλει και εν τέλη να έχουν λόγο πάνω σε αυτές τις αλλαγές και προσθήκες! Δυστυχώς, επανειλημμένα παίρνονται αποφάσεις  που αφορούν πρωτίστως τους φοιτητές/-τριες χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να παρακολουθήσουν ανοιχτά τις διαδικασίες του τμήματος των καθηγητών, και εν τέλη να καθορίσουν τις αποφάσεις που θα παίρνονται όσον αφορά τα διάφορα ζητήματα που αποσχολούν την σχολή μας!

8 Οκτωβρίου 2019

άρθρο: O tempora, o Mor... ia!

Της Αιμιλίας Καραλή // 

Ένας πομπώδης και υποκριτικός λόγος σφραγισμένος από κυνισμό και σκληρότητα που χλευάζει ανθρωπιστικές αξίες και παραβιάζει αν­θρώπινα δικαιώματα, μεταμφιέζεται στον ευφημισμό «προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής».

Είναι γνωστή σε πολλούς η περίφημη φράση του Κικέρωνα «Ο tempora, o mores!» («Ω καιροί, ω ήθη!»). Ο ρή­τορας και εκλεγμένος ύπατος την απηύθυνε στον Κατιλίνα ο οποίος προσπάθησε, το 63 π.Χ., να καταλύσει τη ρωμαϊκή δη­μοκρατία. Οργίστηκε από το θράσος του συνωμότη, ο οποίος, ενώ γνώριζε ότι οι δολοπλοκίες του είχαν μαθευτεί, εμφανί­στηκε στη σύγκλητο και αντί να απολογηθεί επιτέθηκε στον Κικέρωνα για την απειρία του στο αξίωμα.

Οι καιροί μας -όπως και παλιότεροι καιροί- εμφανίζουν ανάλογα υποκριτικά ήθη. Οι υπεύθυνοι -με τις πράξεις ή την απάθειά τους- για τον θάνατο, τη δυστυ­χία και τα δεινά εκατομμυρίων ανθρώπων γίνονται τιμητές των θυμάτων τους. Όσοι προκάλεσαν και προκαλούν τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα δεν αποποιούνται απλώς, αλλά μεταθέτουν τις ευθύνες τους σε όσους είναι όμηροι της πολιτικής τους· δηλαδή στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Τα πρόσφατα γεγονό­τα στη δική μας Μόρια και σε άλλα «hot spot» (αυτή η προσβλητική και προκλητι­κή νέα ορολογία) της Ελλάδας και άλλων ευρωπαϊκών κρατών το αποδεικνύουν καθημερινά.

Γνωστά αυτά και χιλιοειπωμένα, αλλά ποτέ συνειδητοποιημένα από τους άλλους ομήρους του συστήματος, που αδυνατούν να εκλογικεύσουν τις αιτίες των δικών τους προβλημάτων και πρωτοστατούν σε βιαιότητες κατά των εξορισμένων από τη γη τους. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Ας θυμηθούμε την αντίδραση ντόπιων πληθυσμών εναντίον των Μικρασιατών προσφύγων το 1922: πρόσφυγες, γιαουρτοβαφτισμένοι, τουρκόσποροι ήταν οι πιο ήπιοι χαρακτηρισμοί με τους οποίους τους αποκαλούσαν. Όσο για τις γυναίκες, αυτές ήταν οι «παστρικές». Δεν μπορούσαν οι γηγενείς να δεχτούν ότι η σωματική κα­θαριότητα, η πάστρα, δεν αφορούσε μόνο τις εκδιδόμενες γυναίκες. Η βία εναντίον τους ήταν για μεγάλο διάστημα καθημε­ρινή πρακτική «γνήσιων Ελλήνων» που προστάτευαν τα «χρηστά ήθη» από όσους τα «απειλούσαν».

Είναι όμως και πρακτική πολλών σύγχρονων πολιτών και πολιτικών εκ­προσώπων τους. Μόνο που η εξέλιξη του «μοντέλου» έχει απομακρυνθεί από την ταύτισή του με τη μορφή του νεοναζιστικού μορφώματος. Ένας πομπώδης και υποκριτικός λόγος σφραγισμένος από κυνισμό και σκληρότητα που χλευάζει ανθρωπιστικές αξίες και παραβιάζει αν­θρώπινα δικαιώματα, μεταμφιέζεται στον ευφημισμό «προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής». Γίνεται, μάλιστα, και χαρ­τοφυλάκιο στην Κομισιόν. Όσοι γνωρί­ζουν στοιχειώδη ιστορία ξέρουν ότι αυτό το νεφέλωμα έχει στοιχίσει σε λαούς την ελευθερία, τη γλώσσα, τη θρησκεία τους. Έχει πυροδοτήσει πολέμους και έχει στε­γάσει θηριωδίες. Έχει καταστείλει δικαι­ώματα και έχει εξαφανίσει άλλα. Τα περί παραδόσεων διαφωτισμού που διατείνε­ται ότι υπερασπίζει η ΕΕ, ελέγχονται για την ακρίβειά τους.

Αυτός ο «τρόπος ζωής» έχει δημιουρ­γήσει έναν τεράστιο τόπο στρατοπέδων συγκέντρωσης. Και δεν είναι μόνο τα προ­φανή καυτά -πολύ καυτά και συχνά καμέ­να- σημεία (hot spot) που είναι σπαρμένα στην Ευρώπη. Είναι και εκείνα στα οποία είναι κλεισμένοι οι έξω από αυτά. Είναι όσοι τα βλέπουν σαν θέαμα και όχι σαν θέμα, όσοι δεν κατανοούν ότι τόσο η βία όσο και η απάθεια χτίζουν νέες φυλακές, ένα είδος στρατοπέδων συγκέντρωσης. Εί­ναι τα σκυμμένα κεφάλια μπροστά στους ισχυρούς, στους αριθμητικούς δείκτες των χρηματιστηρίων, στην υποταγή στις νόρ­μες παραγωγής του κέρδους, στην εξόντωση του διπλανού τους για την ατομική επιβίωση. Είναι τα εκούσια σύνορα μέσα στα επιβεβλημένα κρατικά σύνορα.

Στην ταινία του Το μετέωρο βήμα του πελαργού, πριν από 18 χρόνια, ο Θόδω­ρος Αγγελόπουλος είχε βάλει στο στόμα του αμφίσημου (πολιτικού ή πρόσφυγα;) πρωταγωνιστή του τα εξής λόγια: «Περά­σαμε τα σύνορα κι ακόμα είμαστε εδώ [...]. Πόσα σύνορα πρέπει να περάσουμε για να πάμε σπίτι μας;». Έτσι σχολίαζε την εξαθλι­ωμένη και γεμάτη απόγνωση ζωή σε ένα χωριό στα βόρεια σύνορα, μια τεράστια «αίθουσα αναμονής» για πρόσφυγες που ήλπιζαν να ζήσουν ελεύθεροι σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Αναπάντητο ακόμη το ερώτημα τόσα χρόνια μετά, γιατί τα σπίτια γίνονται σύνορα και το «μας», το όνειρο για το συλλογικό ανθρώπινο «σπίτι» είτε σβήνει είτε μετατίθεται σε ένα ασαφές και μακρινό μέλλον. Νέοι καιροί, νέα ήθη.

2 Οκτωβρίου 2019

γενική συνέλευση ΣΣΑ


ένας διαφορετικός... οδηγός επιβίωσης



Μην αγχώνεσαι, με το κείμενο αυτό δεν έχουμε σκοπό να σε βάλουμε σε κάποια παράταξη, θέλουμε απλά να σου πούμε  κάποια πράγματα για τη σύγχρονη πραγματικότητα και για τη σχολή, έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς.

Είτε είσαι πρώτο έτος είτε όχι, μπορεί αυτό το κείμενο να σου φαίνεται αδιάφορο.
Σκέψου όμως λίγο... είναι αδιάφορο ότι:

// βρισκόμαστε στην μοναδική σχολή που πρέπει να δώσεις τόσα χρήματα για να την τελειώσεις;
// η σχολή και ολόκληρο το πανεπιστήμιο «κλειδώνει» όλο και περισσότερο;
// μέσα στο καλοκαίρι καταργήθηκε το άσυλο;
// υπάρχουν τόσο μεγάλα ποσοστά ανεργίας;
// κάηκε ο Αμαζόνιος;
// πνίγονται άνθρωποι στα σύνορά μας, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τον πόλεμο;

Αν όλα αυτά σε προβληματίζουν έστω και λίγο, μάλλον πρέπει να συνεχίσεις να διαβάζεις αυτό το κείμενο!

25 Σεπτεμβρίου 2019

οι ιδέες δεν εκκενώνονται!


Όσο η αλληλεγγύη αντιμετωπίζεται ως ανομία
τόσο οι κοινωνικοί αγώνες θα γίνονται άμμος στα γρανάζια τους!

Μια σειρά από εκκενώσεις και επιθέσεις σε καταλήψεις - κοινωνικούς χώρους, με την απομάκρυνση μεταναστ[ρι]ών και την μεταφορά τους στις επίσημες δομές ή αλλιώς στα σύγχρονα κολαστήρια, δείχνει το πώς υλοποιεί η ΝΔ τον επικοινωνιακό της στόχο, δηλ. να καθαρίσει το “άβατο” και να επιβάλλει την ασφάλεια. Όταν όμως λίγο πιο δίπλα κυκλοφορούν ανενόχλητοι έμποροι ναρκωτικών και βιαστές για ποια ακριβώς ασφάλεια τολμούν να μιλούν;

_αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στις καταλήψεις.
_καμία εκκένωση | παραχώρηση των άδειων κτηρίων σε όσες-ους το έχουν ανάγκη.
_αντιπολεμικό-διεθνιστικό κίνημα ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης [ταξική | φυλετική | έμφυλη].

23 Σεπτεμβρίου 2019

συμμετοχή στην απεργία 24|9|19



Απόφαση του ΔΣ του Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής [23-09-2019]


Ήδη από τον πρώτο καιρό η κυβέρνηση Ν.Δ. έχει εξαπολύσει μια επίθεση σε όλα στα στρώματα της κοινωνίας.  Η κυβέρνηση   της   ΝΔ   έχει  κάνει   τις  πρώτες  εξαγγελίες  της  πολιτικής  της  ατζέντας,   ετοιμάζοντας   "νέο   κύμα" αντεργατικών  μέτρων  που  έρχονται  να  πλήξουν  τις  εργασιακές  σχέσεις  και  τα  εργατικά  και  συνδικαλιστικά δικαιώματα  των  εργαζομένων.  Πιο  συγκεκριμένα,  το  λεγόμενο  "αναπτυξιακό"  πολυνομοσχέδιο  που  δόθηκε  για δημόσια  διαβούλευση  περιέχει,  μεταξύ  άλλων,  σαρωτικές  αλλαγές  στο  συνδικαλιστικό  νόμο,  αλλά  και  πολλές αντεργατικές  μεταρρυθμίσεις  που  έρχονται  να  προστεθούν  και  να  εντείνουν  την  εργασιακή  ζούγκλα  και  τον μεσαίωνα της ανεργίας, της επισφάλειας, των πενιχρών μισθών και της απουσίας ΣΣΕ. Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη, υπηρετώντας στο έπακρο τις επιταγές κεφαλαίου-ΕΕ και συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να διαλύσει χρόνια κεκτημένα του εργατικού κινήματος, μέσα από τη θέσπιση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στα σωματεία, ένα μέτρο που αν μη τι άλλο στοχεύει στο ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικαλιστών. Κάτι τέτοιο, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση κάτι πιο «δημοκρατικό» όπως θέλει να ευαγγελίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά δεν  είναι  τίποτα  παραπάνω  από  μία  κατά  μέτωπο  επίθεση  στα  δικαιώματα  και  τους  αγώνες  του  λαού  και  της νεολαίας. Η επίθεση δε σταματάει εκεί. Πιο συγκεκριμένα υπάρχει ξεκάθαρος στόχος από την μεριά της κυβέρνησης να   διαλύσει   το   δικαίωμα   του   εργαζόμενου   κόσμου   στην   απεργία   βάζοντας   περαιτέρω   φίλτρα   για   να πραγματοποιηθεί (κάλυψη από τα δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια όργανα), συνεχίζοντας το έργο του ΣΥΡΙΖΑ με τον αντισυνδικαλιστικό (50+1%) θέλοντας να απονομιμοποιήσει στα μάτια της κοινωνίας την δύναμη της απεργίας και των αγώνων λαού και νεολαίας. Με άλλη διάταξη ορίζεται ότι «η εθνική κλαδική ή ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση δεν υπερισχύει αντίστοιχης τοπικής», που σημαίνει ότι μια κλαδική θα μπορεί να εξαφανίζεται με βάση τα
«θέλω « του εργοδότη και να μετατρέπεται σε τοπική. Πάνω σ' αυτό το έδαφος πατάει σήμερα η κυβέρνηση για να πάει ένα βήμα παραπέρα την αντεργατική επίθεση, παρουσιάζοντας ως «κανονικότητα» για την ανάπτυξη και τα κέρδη του κεφαλαίου την απάλειψη ακόμα και των ελάχιστων περιορισμών στην τήρηση των κλαδικών συμβάσεων, οδηγώντας βήμα βήμα στην πλήρη κατάργησή τους

21 Σεπτεμβρίου 2019

[ Η zackie ζει τσακίστε τους ναζί ]



Στηρίζουμε την πορεία για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία της Zackie | 18:00 στο άγ. Βενιζέλου.

// ενάντια σε κάθε καταπίεση και περιθωριοποίηση της πατριαρχικής και καπιταλιστικής κοινωνίας, προτάσσουμε την αλληλεγγύη και την απελευθέρωση.


15 Ιουλίου 2019

κάτω τα χέρια από το άσυλο!


Με αφορμή και τις νέες δηλώσεις της κυβέρνησης περί κατάργησης του ασύλου μέσα στο καλοκαίρι (και τη σύμφωνη γνώμη από τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θ.Τζάκρη – αναμενόμενο, αφού ήταν η προηγούμενη κυβέρνηση που έστρωσε το δρόμο με το πόρισμα Παρασκευόπουλου- ), δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχτούμε να κυριεύσει στις σχολές μας το δόγμα «Νόμος και Τάξη» που θέλουν. Γιατί «Νόμος και Τάξη» στις σχολές μας σημαίνει είσοδος της αστυνομίας (ή ακόμα χειρότερα και ιδιωτικής φύλαξης) επί μονίμου βάσεως. Σημαίνει στοχοποίηση κάθε πολιτικής δράσης εντός πανεπιστημίου, από το κρέμασμα ενός πανό, μιας αφίσας, μέχρι τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις απέναντι σε Πρυτάνεις και Διοικήσεις. Σημαίνει συνεχής επιτήρηση της κάθε κίνησής μας στους χώρους που σπουδάζουμε και κινούμαστε.
Επειδή, δυστυχώς για αυτούς, δεν πιστεύουμε ότι το κάνουν για την ασφάλειά μας και επειδή δεν έχουμε κοντή μνήμη από τους σκοπούς των προηγούμενων επεμβάσεων της αστυνομίας στο άσυλο ( βλ. Φορτσάκης, συνεχή λοκ αουτ στη Νομική κ.ά.) να είναι σίγουροι πως θα μας βρουν απεναντί τους!

21 Απριλίου 2019

Ούτε μία λιγότερη - Ούτε μία ακόμη



"Παραδέχτηκε τρεις δολοφονίες ο ελληνοκύπριος αξιωματικός".
Γυναικοκτόνος κατά συρροή, ρατσιστής, στρατιωτικός, όλα σχεδιασμένα, ένας εκπαιδευμένος δολοφόνος στα θρανία της εθνικής υπερηφάνειας και της ταξικής εξουσιαστικής αρρενωπότητας.
Όσο τα μέσα ενημέρωσης κι η κοινωνία ολόκληρη θα βλέπει δράκους και οικογενειακές τραγωδίες - όπως στη γυναικοκτονία στην Ίο λίγες μέρες πριν, εμείς θα αναγνωρίζουμε τους συνεργούς των κακοποιητών και των δολοφόνων μας

14 Απριλίου 2019

Κάποιες ετεροχρονισμένες σκέψεις σχετικά με τα γεγονότα στο σταθμό Λαρίσης


Στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, γίναμε θεατές μιας κατάστασης που παρουσιάστηκε από τα αστικά ΜΜΕ ως κατάληψη του Σταθμού Λαρίσης από πρόσφυγες. Όμως είναι όντως, έτσι? Με ένα καλύτερο ψάξιμο, είδαμε πως  ενώ αυτοί οι άνθρωποι είχαν αγοράσει κανονικά τα εισιτήριά τους  για να ταξιδέψουν στη Θεσσαλονίκη και έπειτα στα Διαβατά, ώστε να κατευθυνθούν προς τα σύνορα, δυνάμεις καταστολής  [ΜΑΤ] τους εμπόδισαν να επιβιβαστούν στο τρένο και τους οδήγησαν στο τμήμα. Αφού αφέθηκαν ελεύθεροι [καθώς δεν υπήρχε κανένας απόλυτος λόγος για το αντίθετο], βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ανακοίνωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για την ακύρωση των δρομολογίων για Θεσσαλονίκη. Όλη αυτή η κατάσταση είχε ως αποτέλεσμα, μεγάλος αριθμός προσφύγων, ανάμεσά τους και οικογένειες με μικρά παιδιά να μείνουν στο σταθμό για ώρες, με μοναδικό αίτημά τους  το να μπορέσουν να μετακινηθούν προς την Θεσσαλονίκη.

11 Απριλίου 2019

αποτελέσματα φοιτητικών εκλογών 2019

Αποτελέσματα φοιτητικών εκλογών 2019 στον Σύλλογο Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής

ΕΑΑΚ: 75
ΠΚΣ: 47
ΜΑΣΥΦ: 37
ΔΑΠ: 20
Αγ. Κινήσεις: 12
Λευκά: 9
ΠΑΣΠ: 5

Έγκυρα: 205 / άκυρα: 12

Στις κάλπες μια μέρα, στους δρόμους μια ζωή!

Αποτελέσματα για τις υπόλοιπες αρχιτεκτονικές σχολές, θα βρείτε στη σελίδα της Αριστερης Κίνησης Εργαζόμενων Αρχιτεκτονων, ΑΚΕΑ
Περισσότερα αποτελέσματα σχολών πανελλαδικά στο site της νΚΑ ή της ΠΚΣ

2 Απριλίου 2019

εκλογική μπροσούρα_2019



Αντί-προλόγου

10 Απρίλη: υπόθεση…φοιτητικές εκλογές.
Στο παρακάτω κείμενο σίγουρα δεν θα βρεις σημειώσεις μπετού, ιστορίας ή οποιουδήποτε άλλου μαθήματος, όπως επίσης σίγουρα δεν θα βρεις προσκλήσεις για δωρεάν ποτά σε κλαμπ. Το παρακάτω κείμενο δεν είναι ένα κείμενο στο οποίο θα γίνει μόνο αναφορά στις φοιτητικές εκλογές και στο πως να ψηφίσεις ΕΑΑΚ  για να σώσουμε εμείς την κατάσταση. Επίσης εάν ψάχνεις την μεγάλη αλήθεια το κείμενο που ακολουθεί σίγουρα δεν θα σου την δώσει!

Τι είναι εν’ τέλη το παρακάτω κείμενο?
Με αφορμή λοιπόν τις φοιτητικές εκλογές στις 10 Απρίλη θα επιχειρήσουμε να αναφερθούμε σε κάποια ζητήματα τα οποία μας προβλημάτισαν την χρονιά που μας πέρασε. Σε ζητήματα που από την μία μπορεί να αφορούν την καθημερινή μας ζωή στην σχολή είτε από την άλλη ζητήματα που μπορεί να βρίσκονται έξω από την γυάλα της αρχιτεκτονικής.

27 Μαρτίου 2019

ρίξε Χ στην αποχή!


"Αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες", είχε πει κάποτε η Έμμα Γκόλντμαν. Αυτό, αν μη τι άλλο, είναι ένα πραγματικό γεγονός που ωστόσο επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες. Δεν είναι ότι διαφωνούμε με αυτή τη ρήση, αλλά έχει σημασία πως ερμηνεύεται από διάφορες σκοπιές. Όντως οι εκλογές από μόνες τους δεν μπορούν να αλλάξουν κάτι. Όντως οι εκλογές είναι μια διαδικασία ακίνδυνη για το σύστημα. Και ακριβώς πάνω στη βάση της έχει χτιστεί ένα επικοδόμημα υπέρ της αποχής από οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία, που όμως διαστρεβλώνει εντελώς το πραγματικό νόημά της και τονίζοντας ουσιαστικά την αίσθηση ότι είμαστε αδύναμες/οι μπροστά σε ένα σύστημα που διαλύει τις ζωές μας.

26 Μαρτίου 2019

πάρτυ οικ. ενίσχυσης // επιτροπή αγώνα εαακ // σ.α.ρ.π. εαακ


Απέναντι σε μια πραγματικότητα που προτάσσει τον ατομικό δρόμο και τη διάλυση των ζωών μας ως μοχλό για την κερδοφορία των λίγων, εμείς απαντάμε με τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη,το ζωντάνεμα των συλλόγων, της διαφορετικής φωνής μέσα στην παραφωνία του συστήματος.

Η Επιτροπή Αγώνα φοιτητών αρχιτεκτονικής Ε.Α.Α.Κ., και το Σχήμα Αντικαπιταλιστικής Ριζοσπαστικής Παρέμβασης. Ε.Α.Α.Κ. όπως και όλα τα σχήματα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης, είναι ανεξάρτητη από κράτος, κόμματα, θεσμικούς φορείς και επιχειρήσεις και συνεπώς δε δέχεται καμία χρηματοδότηση από κανέναν. Μόνη πηγή εσόδων αποτελούν εκδηλώσεις και πάρτυ, όπως και αυτό, το οποίο έχει ως στόχο να εξασφαλίσει, από τη μία, τα απαραίτητα για την πολιτική ύπαρξη του σχήματος, προκειμένου να μπορεί να τυπώνει το υλικό του [αφίσες, κείμενα] και από την άλλη να παράσχει οικονομική ενίσχυση [όπως κατά καιρούς το σχήμα έχει κάνει] για εγχειρήματα αλληλεγγύης, δικαστικά έξοδα κ.α.

https://www.facebook.com/events/267278310825672/

15 Μαρτίου 2019

η εξεταστική δεν έγινε 3 εβδομάδες ...από το πουθενά



οι συλλογικές μας διαδικασίες, οι γενικές συνελέυσεις, μας επιτρέπουν να συμμετέχουμε όλες-οι με όποιον τρόπο θέλουμε και μπορούμε, να διαφωνούμε ή να συμφωνούμε και να συνδιαμορφώνουμε όλες τις διαφορετικές απόψεις που ακούγονται. 

// το ζήτημα της εξεταστικής δεν ήταν ούτε η αρχή όυτε το τέλος! συνεχίζουμε να συζητάμε, να γεμίζουμε την 301 κάθε φορά και περισσότερο, να συνδιαμορφώνουμε και να αποφασίζουμε όλες-οι μαζί τις δράσεις μας, να ξαναβγούμε στους δρόμους, να ξανα”καταλάβουμε” την αρχιτεκτονική!