20 Ιουνίου 2014

Απόφαση Συνέλευσης Συλλόγου Μεταπτυχιακών Φοιτητών Αρχ/κής ΕΜΠ_17Ιούνη 2014

Η επιθετική πολιτική της κυβέρνησης συνεχίζεται αμείωτη και στο όραμα της υποσχόμενης «ανάπτυξης» προστίθενται συνεχώς άνεργοι, διαθέσιμοι εργαζόμενοι προς απόλυση, συγχωνεύσεις σχολείων και νοσοκομείων. Προωθούνται μέτρα «έκτακτης ανάγκης» που στην ουσία παγιώνουν μια προσωρινότητα ως κυρίαρχο εργατικό θεσμό που επιβάλει την ευελιξία, την κινητικότητα, τη δουλεία χωρίς αμοιβή, τη ζωή χωρίς δικαιώματα.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η στάση της κυβέρνησης σε ότι αφορά το θέμα της διαθεσιμότητας – κινητικότητας των διοικητικών υπαλλήλων των Πανεπιστημίων. H Κυβέρνηση, μέσω του Υπουργείου Παιδείας, αφού εξάντλησε τα χρονικά περιθώρια της διαθεσιμότητας ενός μεγάλου αριθμού των διοικητικών υπαλλήλων, στη συνέχεια υπαναχώρησε από τα συμφωνηθέντα, εμφανίζοντας μία “διαφωνία” μεταξύ Υπ. Παιδείας και Μεταρρύθμισης, απειλώντας τους ξανά με απολύσεις.
Η ίδια αυτή πολιτική δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο τον τομέα της παιδείας, και μάλιστα την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο βασικός κορμός της πολιτικής αρθρώνεται από τη μία στην μείωση του αριθμού των διοικητικών υπαλλήλων, από την άλλη στην ψήφιση των νέων Οργανισμών των Ιδρυμάτων, οι οποίοι προωθούν την αναδιάρθρωση των Πανεπιστημίων στην κατεύθυνση του νόμου Διαμαντοπούλου.

9 Ιουνίου 2014

Χρυσή Αυγή: Έργα και ημέρες πίσω από το «αντισυστημικό» προσωπείο


αναδημοσίευση από: αριστερό blog
του Νίκου Μπογιόπουλου


Ας δούμε, λοιπόν, τι ρόλο παίζει η Χρυσή Αυγή. Τι σόι πράμα είναι. Όχι από άποψη αισθητικής. Αυτό το είδαμε (ξανά) χτες στη Βουλή. Όχι από άποψη εγκληματική. Αυτό το προσδιορίζει ο ναζιστικός χαρακτήρας της. Αυτό το γνωρίζουμε ήδη από τα προ 15ετίας πεπραγμένα τους στα δικαστήρια της Ευελπίδων με την δολοφονική επίθεση κατά του φοιτητή, τότε, Κουσουρή. Το γνωρίζουμε από τα πεπραγμένα τους στο Κερατσίνι, στα Πετράλωνα, στις γειτονιές της Αθήνας με τους μαχαιρωμένους μετανάστες.

Πάμε να δούμε τον πολιτικό της χαρακτήρα από την πιο κρίσιμη πλευρά: Από την πλευρά των οικονομικών, των πολιτικών και κοινωνικών συμφερόντων που εκπροσωπεί. Η Χρυσή Αυγή αυτοπροβάλλεται σαν «αντισυστημική». Καθόλου πρωτότυπο. Ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες του φασισμού και του ναζισμού είναι να παριστάνει τον «αντισυστημικό», την ώρα που είναι το πιο πιστό σκυλάκι και το πιο σιχαμερό φιδάκι στην υπηρεσία του συστήματος.
Πίσω από την «αντισυστημική» μάσκα του φασισμού και του ναζισμού, πίσω από τα μούσκουλα του χρυσαυγίτικου υποκόσμου, κρύβονται οι πιο δουλικές «υπηρετριούλες» του συστήματος. Να μερικές τέτοιες «υπηρεσίες»: 

«Εθελοντές» φαντάροι θα καθαρίζουν τις ιδιωτικοποιημένες παραλίες!

από το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Μας θέλουν χαμάληδες και γκαρσόνια για μια ζωή ενώ ξεπουλούν τα πάντα σε ελληνικό και ξένο κεφάλαιο
Η κυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα το Υπουργείο Άμυνας μοιάζει σαν τον καλό έμπορο που για να κάνει πιο ελκυστικό το προϊόν που πουλά, κάνει μια τελευταία καθαριότητα. Μάλιστα, την αγγαρεία αυτή αναλαμβάνει στις παλιές ελληνικές ταινίες ο μπακαλόγατος, το μικρό του μαγαζιού που κοιμάται στο πατάρι, τρώει μια ρέγκα, κυκλοφορεί με σχισμένα ρούχα-συχνά τα μεταχειρισμένα του αφεντικού- και δεν έχει πολλές απαιτήσεις.
Σαν το φαντάρο δηλαδή, που στο πλαίσιο της υποχρεωτικής στράτευσης, βιώνει μια ακόμη εκδοχή της εργασιακής εκμετάλλευσης, καθώς αναλαμβάνει και τον καθαρισμό των ακτών.
Είναι μια πατέντα δωρεάν εργασίας που ανακάλυψαν τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση, οι δήμαρχοι της διαφθοράς και της διάλυσης που πρέπει όμως να δείξουν έργο και οι διαπλεκόμενοι διοικητές, με πρόφαση το μνημόνιο και την ανάγκη περικοπών. Έτσι λοιπόν οι απολύσεις προσωπικού στους δήμους και στους ΟΤΑ, που τόσο αδίστακτα πραγματοποιούν οι κυβερνώντες και οι τοπικοί άρχοντες, με τα παρεπόμενα τεράστια κενά στις υπηρεσίες που θα έπρεπε να προσφέρουν, θα καλυφθούν από τη δωρεάν εργασία των φαντάρων.
Μάλιστα βαφτίζουν εθελοντισμό τον υποχρεωτικό καθαρισμό των ακτών που είναι διατεταγμένη υπηρεσία!
Από τη μια μεριά επομένως έχουμε την λίστα με τις 90 παραλίες που θα τοποθετηθεί συρματόπλεγμα. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο μικροσκόπιο του ΤΑΙΠΕΔ έχουν ήδη μπει γνωστές παραλίες, οι οποίες αναμένεται να αξιολογηθούν με σκοπό να μεταβιβαστούν και έπειτα να πουληθούν σε ιδιώτες. Δύο από τις παραλιακές αυτές εκτάσεις έχουν ήδη πουληθεί σε ιδιώτες, ενώ σταδιακά προχωρούν οι διαδικασίες και για τις υπόλοιπες. Στον κατάλογο βρίσκονται «παράδεισοι» όπως η Γιάλοβα στην Μεσσηνία, η Τσαμπίκα και η Αγία Αγάθη στη Ρόδο, μερικές από τις καλύτερες παραλίες της Χαλκιδικής, ο Άγιος Προκόπιος στην Νάξο, ο Γαλησσάς στην Σύρο και η μόνη προσβάσιμη παραλία στην Ηρακλειά! Στο νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς, προβλέπεται ότι οι παραλίες που βρίσκονται μπροστά από δημόσια ακίνητα μπορούν ακόμα και να περάσουν σε κατάσταση αποκλειστικής χρήσης από τον ιδιώτη που θα τα αγοράσει με πλήρη απαγόρευση της ελεύθερης πρόσβασης.


το κείμενο:

Στη βάση των αποφάσεων των φοιτητικών μας συλλόγων που εναντιώνονται στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και πιο συγκεκριμένα μέσα από την τωρινή νομοθετική προσπάθεια του Υπουργείου για εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου μέσω της συγκρότησης, της κατάθεσης και ψήφισης του Οργανισμού, πραγματοποιήσαμε μαζική παράσταση στη Σύγκλητο.

8 Ιουνίου 2014

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων στο φούρνο του Λάμπρου


Τις δήθεν ‘μικρές κι αθώες’ επιχειρήσεις να φοβάσαι

Εδώ και δύο μήνες, εργαζόμενοι και απολυμένοι απ’ το φούρνο του Λάμπρου στην Αγ. Δημητρίου, έχουμε ξεκινήσει έναν αγώνα για την καταβολή των δεδουλευμένων μας και ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που επικρατούσε εκεί χρόνια τώρα. Η εργοδοσία σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αμβλύνει τις εντυπώσεις, παρουσιάζει τις συνθήκες που επικρατούσαν ως παραδεισένιες και την επιχείρηση ως μικρή κι αθώα! Για να δούμε λοιπόν πόσο ‘μικρή κι αθώα’ είναι....

Είναι όντως μικρή?

Με έσοδα που ανέρχονταν σε χιλιάδες ευρώ κάθε μέρα μόνο μικρή δεν τη λες απασχολώντας δεκάδες εργαζόμενους

7 Ιουνίου 2014

Βραζιλία: 14 δυνατές φωτογραφίες που απεικονίζουν την οργή του λαού

αναδημοσίευση από: enallaktikos.gr

Ο θυμός των Βραζιλιάνων εναντίον της κυβέρνησης που σπαταλά εκατομμύρια δολάρια για τη διοργάνωση του Μουντιάλ (και όχι για παράδειγμα για την παιδεία ή την υγεία), αποτυπώνεται με τον πιο γλαφυρό τρόπο στους τοίχους. Η αγανάκτηση και η οργή ξεχειλίζουν.