Απόφαση Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής 8|11|18

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

 Α.ΦΟΙ.Σ.Α – Επιτροπή Αγώνα φοιτητών Αρχ/κης ΕΑΑΚ

 για τη Γενική Συνέλευση του Σ.Σ.Αρχιτεκτονικής στις 8/11

Ο Νοέμβρης σηματοδοτεί για το φοιτητικό κίνημα κατακτήσεις που επιστρέφουν πίσω στην τριήμερη κατάληψη του Πολυτεχνείου το ’73, μιας στιγμής που αποτέλεσε σημείο καμπής για την δημιουργία των φοιτητικών μας συλλόγων, των αγώνων των φοιτητών ενάντια στις αναδιαρθρώσεις και των καταλήψεων που έριξαν νόμους. Στο δρόμο που χάραξαν όλοι εκείνοι οι «Νοέμβρηδες» οφείλουμε να συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι να εκπληρωθούν τα αιτήματά μας

Άλλωστε όσο και να φωνάζει η κυβέρνηση ότι τα μνημόνια αποτελούν παρελθόν, αυτές οι πολιτικές θα εφαρμόζονται για πολλά ακόμα χρόνια, και η «νέα περίοδος» που διανύουμε θα χαρακτηρίζεται από μνημόνια διαρκείας και τη λεγόμενη επιτροπεία μέχρι το 2060. Όσα ψίχουλα κι αν έταξε ο πρωθυπουργός στο λαό στην ομιλία του στη ΔΕΘ για αύξηση των μισθών, για Συλλογικές Συμβάσεις για μη μείωση των συντάξεων, δεν είναι τίποτα περισσότερο από προεκλογική ρητορική και απέχουν πολύ από τις ανάγκες του λαού.

Άλλωστε ο λαός και η νεολαία βιώνουν μια πραγματικότητα που δεν έχει σχέση με ανάπτυξη και παροχές. Οι δείκτες ανεργίας συνεχίζουν να χτυπάνε κόκκινο, οι μισθοί κυμαίνονται από 400-500 ευρώ, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και η ανασφάλιστη δουλειά είναι το τοπίο που επικρατεί στην αγορά εργασίας.

Μέσα σε όλα αυτά, το ζήτημα του φασισμού απασχολεί ιδιαίτερα την κοινωνία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πόσες φορές ακόμη και στην ίδια μας την πόλη έχουμε ακούσει για την διοργάνωση φασιστικών συγκεντρώσεων ή ακόμη και επιθέσεων από φασίστες σε μετανάστες ή αγωνιστές [βλ. επίθεση φασιστών σε μετανάστες στην Ροτόντα, κάψιμο της κατάληψης Libertatia, κλπ.]. Ο ευρύτερος ακροδεξιός χώρος την περσινή χρονιά κατάφερε να σπείρει τον φασισμό και τον εθνικισμό με τον καλύτερο τρόπο σε ολόκληρη την πόλη με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής πάντα στο πλευρό του. Ας μην ξεχνάμε και τα διάφορα συλλαλητήρια για το μακεδονικό ζήτημα, στα οποία έβρισκε την ιδανική κάλυψη για να μπορέσει να εκφράσει όλο του το μίσος, διαστρεβλώνοντας εντελώς το ζήτημα. Και όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή όπου καλλιεργείται ένα γενικότερο πολεμικό κλίμα, δίνοντας την αίσθηση πως ο πόλεμος είναι πιο κοντά από ποτέ και πως ο κόσμος της εργασίας καθώς και η νεολαία θα είναι εκείνοι, τους οποίους θα αναγκάσουν να πολεμήσουν για να διατηρηθεί η  εθνική ακεραιότητα.

Παρ’όλα αυτά σε όλη αυτή την κατάσταση υπάρχει απάντηση και βρίσκεται στην πάλη ενάντια στην ανεργία, την επισφάλεια και τη μαύρη προοπτική που μας περιγράφουν. Ενάντια στον φασισμό τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό που τα γεννά. Χρειάζεται ειδικά στην σημερινή πραγματικότητα να επιβάλλουμε πως αυτές οι ιδέες εκμετάλλευσης, μίσους και σκοταδιού δεν θα βρουν σπιθαμή γης για να εκφραστούν. Το αντιφασιστικό-αντιπολεμικό κίνημα θα είναι πάντα εκεί και θα παλεύει ενάντια στον πόλεμο, στον φασισμό και στο σύστημα που τον γεννά. Θα παλεύει για την ειρήνη τον λαών!

Κατάσταση στην εκπαίδευση:

Είναι σίγουρο πως όταν κάποιος θα θελήσει να ενημερωθεί σχετικά με τα νέα στην εκπαίδευση θα πέσει πάνω σε άρθρα, κείμενα, ειδήσεις σχετικά με νομοσχέδια που η εκάστοτες κυβερνήσεις έρχονται να περάσουν,σύμφωνα με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλάζοντας τα πράγματα έτσι όπως τα γνωρίζουμε έως σήμερα. Οι νόμοι του Γαβρόγλου, άξιοι συνεχιστές των προηγούμενων, έρχονται να φέρουν αλλαγές τόσο στην τριτοβάθμια όσο και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση με την «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ, την συγκρότηση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής [ΠΑΔΑ], την αποκοπή της διδακτικής επάρκειας από τα πτυχία, την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, κ.α., δηλαδή τη διάλυση των πτυχίων και της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, διαμορφώνοντας τελικά τον σύγχρονο εργαζόμενο (ευέλικτο, ανασφάλιστο, πλήρως εκμεταλλεύσιμο) σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.

Πιο συγκεκριμένα, στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχουμε ήδη δει την προσπάθεια για το Νέο Λύκειο, όπου το απολυτήριο θα αποκτάται μέσω εξετάσεων τύπου πανελληνίων, που αυτό σημαίνει πως η παραπαιδεία [φροντιστήρια,κλπ.] ενισχύεται, με αποτέλεσμα όλο και λιγότερες οικογένειες να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτά τα έξοδα και τελικά να δυσχεραίνεται η πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Παράλληλα ήδη από το σχολείο ο μαθητής μπαίνει σε ένα πλήρως εντατικό πρόγραμμα, για να μαζεύει διαρκώς προσόντα (εθελοντισμός, εργασίες κλπ) –ακόμα και επι πληρωμή-  ώστε να φτιάξει από μικρός τον ατομικό του φάκελο. Το γεγονός ότι οι μαθητές θα κάνουν μηχανογραφικό από τη 2^α λυκείου με περιορισμένες επιλογές δείχνει ότι από νωρίς θα μπαίνουν στη διαδικασία των εισαγωγικών εξετάσεων, πράγμα που στρέφει αυτούς που δεν μπορούν να ανταποκριθούνε στις αυξανόμενες απαιτήσεις στο ΓΕΛ (διπλές πανελλαδικές, μείωση των πεδίων που μπορεί να διαλέξει ο μαθητής κλπ), στην τεχνική εκπαίδευση. Βέβαια η κατάσταση που επικρατεί στα ΕΠΑΛ, με τμήματα να κλείνουν ή να συγχωνεύονται, αφήνοντας μαθητές στον αέρα, φανερώνουν τις χειρότερες συνέπειες της κρίσης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Αυτή η επίθεση, βέβαια η οποία εκφράζεται μέσω του νόμου Γαβρόγλου δεν περιορίζεται μονάχα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση όπως την είδαμε παραπάνω αλλά και στην τριτοβάθμια μέσω μιας σειράς αλλαγών. Στην τριτοβάθμια, από το Μάρτιο με την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής έχει αρχίσει η διαδικασία συγχωνεύσεων- καταργήσεων τμημάτων ΤΕΙ με ΑΕΙ. Με το νέο νομοσχέδιο Γαβρόγλου (που έχει δωθεί για διαβούλευση) συγχωνεύονται τμήματα των ΤΕΙ στη Γεωπονική της Αθήνας, στο ΕΚΠΑ και στη Θεσσαλία, ανοίγοντας το δρόμο και για επόμενες συγχωνεύσεις. Με αφορμή την ραγδαία υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, συγχωνεύονται και καταργούνται δεκάδες τμήματα των ΤΕΙ, με συνέπεια να δημιουργούνται μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα, με πολλές σχολές ανά γνωστικό αντικείμενο και τμήματα που μετά τη συγχώνευση έχουν κατευθύνσεις στο εσωτερικό τους. Παράλληλα δημιουργούνται τμήματα (τα λεγόμενα ελεύθερης πρόσβασης) που θα παρέχουν διετή προγράμματα σπουδών και τμήματα μόνο για μεταπτυχιακά.

Παράλληλα, βλέπουμε πια τα προγράμματα σπουδών να  ανατποκρίνονται σε  πιστωτικές μονάδες, διαφορετικές για κάθε μάθημα. Η διάσπαση του κύκλου σπουδών σε ν + 1 ή ν + 2 χρόνια (ανάλογα με τη φύση της σχολή), όπου τα πρώτα ν χρόνια αντιστοιχούν σε πτυχίο επιπέδου bachelor και τα αντίστοιχα +1 και + 2 σε πτυχίο επιπέδου master (κατόπιν καταβολής διδάκτρων), έρχεται να κατηγοριοποιήσει ακαδημαϊκά και εργασιακά τη νεολαία, ώστε διασπασμένη χωρίς κοινά εργασιακά δικαιώματα να την αφομοιώσει στις διαφορετικές ανάγκες της αγοράς εργασίας, ρίχοντας μεγάλο μέρος της στην ανεργία.

Συγκεκριμένα στους μηχανικούς το Τεχνικό Επιμελητήριο (ΤΕΕ) προωθεί μια σειρά αλλαγών που επιτίθενται στα επαγγελματικά μας δικαιώματα. Οι αλλαγές αυτές έρχονται επί της ουσίας να εμπεδώσουν το νέο μοντέλο μηχανικού που περιγράφεται από το Μητρώο, με τη θέσπιση της λεγόμενης "μηδενικής κλάσης μηχανικών". Οι απόφοιτοι πλέον δεν θα έχουν κανένα επαγγελματικό δικαίωμα με την απόκτηση του πτυχίου και συνεπώς δεν θα μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμα. Αντίθετα τα επαγγελματικά δικαιώματα θα απονέμονται σταδιακά από το ΤΕΕ μέσα από σκληρές εξετάσεις, με μια σειρά από πιστοποιήσεις (ακόμα και επί πληρωμή) και απόδειξη προϋπηρεσίας, προκειμένου να ανελιχθούν στην επόμενη "κλάση" και κατ' επέκταση σε κάποια επαγγελματικά δικαιώματα.

 Όλα αυτά, βέβαια γίνονται με την δικαιολογία της υποχρηματοδότησης οπότε αν θέλεις να σπουδάσεις θα πρέπει είτε να τα βάλεις από την τσέπη σου διαμορφώνοντας το πανεπιστήμιο, όπου του κόστος σπουδών θα μετακυλύεται στις πλάτες των φοιτητών [βλ. δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, αντίτιμο στην λέσχη, κλπ.], εντείνοντας τους ταξικούς αποκλεισμούς. Το πανεπιστήμιο στρέφεται στην αυτοχρηματοδότηση, αναζητώντας ιδιωτικά κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουν την «δημόσια και δωρεάν» παιδεία, επηρεάζοντας τομείς του πανεπιστημίου (βλ. έρευνα, φοιτητικές παροχές κ.α) προς όφελός τους και σε βάρος των φοιτητών.

Λέσχη-Φοιτητικές παροχές:

Δημόσια και δωρεάν παιδεία όμως δεν σημαίνει μόνο πως δεν θα έχουμε δίδακτρα στις σπούδες μας, πράγμα που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, αλλά και πως δεν θα έχουμε κανένα αντίτιμο για να φάμε στην λέσχη, κανένα ενοίκιο στις εστίες, κανένα αντίτιμο στις μεταφορές, και γενικότερα θα πως η φοιτητική μέριμνα δεν είναι κάτι εξωπραγματικό.

Πιο συγκεκριμένα, για το ζήτημα της λέσχης, το πανεπιστήμιο αναθέτει πλέον την διαδικασία της σίτισης σε εργολάβους, δηλαδή σε εταιρίες που ασχολούνται με αυτόν τον κλάδο (π.χ. catering). Έτσι και η πρυτανεία του ΑΠΘ (σύμφωνα με την παραπάνω ανάλυση) έχει σημαντική ευθύνη για το γεγονός ότι η λέσχη μετατρέπεται σε εργαλείο στα χέρια των συγκεκριμένων εταιριών οι οποίες έχουν ως μοναδικό στόχο την κερδοφορία τους, δίνοντας την δυνατότητα μόνο στους 6.250 από τους 70.000 φοιτητές να βγάλουν κάρτα σίτισης. Έτσι ρίχνουν στον βωμό του κέρδους την ποιότητα/ποσότητα του φαγητού αλλά και την προσβασιμότητα των φοιτητών-τριών [πλέον αν είσαι πάνω από ν+2 πληρώνεις 66 ευρώ το μήνα για την κάρτα σίτισης ενώ ο έλεγχος γίνεται όλο και πιο σκληρός ώστε να μη δοθεί ούτε πιάτο παραπάνω τζάμπα και βγει εκτός προϋπολογισμού η επιχείρηση]. Τέλος το εργολαβικό καθεστώς είναι ό,τι χειρότερο για τους εργαζόμενους της λέσχης που βιώνουν συνθήκες πλήρους εκμετάλλευσης (ελαστικά ωράρια, ατομικές μηνιαίες συμβάσεις, εργοδοτική τρομοκρατία-απολύσεις).

Επιπλέον, την προηγούμενη εβδομάδα ήρθαμε αντιμέτωποι  με των ζήτημα των εστιών. 171 φοιτητές/τριες πετάχτηκαν έξω από τις εστίες[!]. Το συγκεκριμένο γεγονός σε συνδυασμό με την συνολικότερη υποβάθμιση στις εστίες και την παράνομη επιβολή ενοικίου, φανερώνουν την όλο και μεγαλύτερη υποχρηματοδότησή τους. Οι ευθύνες για τα παραπάνω προβλήματα βαραίνουν το φορέα που ‘’χρηματοδοτεί’’ τις εστίες [Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ.],και την επιτροπή επίλυσης εστιακών ζητημάτων[πρυτανεία παν/μιου] που εθελοτυφλούν για την επίλυσης τους και την κάλυψη των αναγκών των εστιακών φοιτητών/τριων.

Πόρισμα Παρασκευόπουλου-Άσυλο:

Τον  τελευταίο καιρό γίνεται λόγος για το πανεπιστημιακό άσυλο το οποίο για άλλη μια φορά αμφισβητείται, αυτή τη φορά, λόγω του πορίσματος Παρασκευόπουλου. Η γενικότερη ανάλυση του πορίσματος φαίνεται να εναρμονίζεται ξεκάθαρα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, της κυβέρνησης αλλά και γενικότερα του κεφαλαίου για τη δημιουργία ενός αποστειρωμένου πανεπιστημίου. Με αφορμή την εγκληματικότητα και το ναρκεμπόριο στους χώρους του πανεπιστημίου, στοχοποιεί ευθέως τα μέσα πάλης του φοιτητικού κινήματος, όπως τις καταλήψεις, αλλά και τους ίδιους τους χώρους των φοιτητών (καμαράκια, στέκια). Η ύπαρξη του ασύλου στοχοποιείται διαρκώς και η στοχοποίηση του κινήματος είναι στην προμετωπίδα αυτής της διαδικασίας γιατί είναι το μόνο που μπορεί να βάλει φρένο στις εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις και συνολικά στις αντιλαϊκές πολιτικές. Στόχος είναι να φτιάξουν ένα κλίμα σταθερότητας και ομαλότητας φτιάχνοντας τελικά ένα αποστειρωμένο εκπαιδευτήριο που θα μπορεί και ο ιδιωτικός παράγοντας να εισχωρεί ακόμα πιο βαθιά στη λειτουργία του πανεπιστημίου. Εντέχνως, ταυτίζεται την εγκληματικότητα με τους αγωνιζόμενους φοιτητές και δημιουργεί κώδικες δεοντολογίας που θα ορίζουν μέχρι και πειθαρχικές κυρώσεις απέναντι σε όποιον αντιστέκεται.Όμως το πρόβλημα του ναρκεμπορίου είναι μια μεθοδευμένη κατάσταση, που υποκινήθηκε με στόχο την απονομιμοποίηση του ασύλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την κατάργηση του ασύλου από το ν. Διαμαντοπούλου, χώροι που άλλοτε ήταν ζωντανοί απονεκρώθηκαν με την παρουσία ναρκεμπόρων.

Η λύση βρίσκεται στην επανανοηματοδότηση των χώρων του πανεπιστημίου–με πολιτικές και πολιτιστικές δράσεις- κάνοντάς το ξανά σημείο εκκίνησης αγώνων κινηματικών διαδικασιών. Άλλωστε και η ίδια η ύπαρξη των φοιτητικών συλλόγων και των διαδικασιών τους είναι αποτέλεσμα της κατοχύρωσης του ασύλου, και των αγώνων ενάντια στη Χούντα. Δε θα χαρίσουμε σε κανέναν το άσυλο και τους αγώνες μας.Ειδικά στο τριήμερο του πολυτεχνείου, που πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι θα τελούν υπο κατάληψη, είναι πολύ σημαντικό να δωθεί το στίγμα κατοχύρωσης των χώρων μας, από εμάς, για εμάς.

Η κατάσταση στη Σχολή:

1.Σύμφωνα και με τα παραπάνω είδαμε και τη σχολή μας με την έναρξη της φετινής χρονιάς να θυμίζει απόρθητο φρούριο. Έχει τοποθετηθεί σιδεριά στην κεντρική είσοδο, ενώ με παρόμοιο τρόπο κλειδώνει και η πτέρυγα του τμήματος. Οι φοιτητές μένουν έξω από τις κλειδωμένες πόρτες, είτε θέλουν να διαβάσουν και να κάνουν εργασία είτε να στεγάσουν κάποια άλλη δραστηριότητα (πολιτική, πολιτιστική κλπ). Τα κλειδώματα οδηγούν τελικά στο αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που «φιλοδοξούν» να πετύχουν, αφού τα απογεύματα η σχολή θυμίζει «έρημο τόπο» ενισχύοντας την υποβάθμιση. Η τωρινή κατάσταση με τις κλειδωμένες αίθουσες (π.χ. Βαλεντή, Καραντινού) δεν μας καλύπτει. Όπως δεν μας καλύπτει και η κατάσταση στα καμαράκια των διπλωματικών, με τους συμφοιτητές μας να μένουν έξω, επειδή δεν υπάρχουν χώροι.

Πάγιο αίτημα του φοιτητικού μας συλλόγου ήταν: Ανοιχτοί χώροι για τις ανάγκες των φοιτητών, σχολές κέντρα ριζοσπαστικοποίησης με πλούσια και πολιτιστική δράση. Το λόγο, λοιπόν, για το ‘’τι’’ θα γίνεται πρέπει να τον έχουμε εμείς ,οι φοιτητές-τριες που ζούμε μέσα στις σχολές, αλλά και οι εργαζόμενοι σε αυτό. Κλειδώματα, ρολά, αστυνόμευση –είτε με τη μορφή που τη γνωρίζουμε είτε με τη μορφή πανεπιστημιακής αστυνομίας- δεν έχουν θέση.

2.Η καθημερινότητα ενός φοιτητή/τριας αρχιτεκτονικής περιέχει τα παρακάτω:  συνεχές τρέξιμο με τις εργασίες της σχολής, ατελείωτες ώρες μπροστά από τον υπολογιστή, τεράστια ποσά σε υλικά μακέτας, εκτυπώσεις κλπ. Έχοντας (κάποιοι) έρθει από το λύκειο και έχοντας συνηθίσει τη νοοτροπία του καθηγητή-αυθεντία-παντογνώστης και του ανταγωνισμού ανάμεσα στους μαθητές για το ποιος είναι ο καλύτερος βλέπουμε ότι και στο πανεπιστήμιο επιχειρείται η συνέχιση της ίδιας κατάστασης. Αυτό σημαίνει ότι ερχόμαστε αντιμέτωποι με καθηγητές που ζητούν, ήδη από την πρώτη μέρα, να αγοράσουμε με δικά μας έξοδα [!] αμέτρητα υλικά [τα οποία θα έπρεπε να μας τα παρέχει η ίδια η σχολή] ή ακόμη ότι θα παίρνουν παρουσίες κάτι το οποίο καταρρίπτει τη λογική της ελεύθερης συμμετοχής στο μάθημα [όπου ο φοιτητής επιλέγει αν και σε ποιο μάθημα θα συμμετέχει] , ενώ πολλές φορές καλλιεργείται το αίσθημα του ανταγωνισμού για το ποιος-α θα είναι ο καλύτερος φοιτητής-τρια. Οι συνεχείς προπαραδόσεις στο e-learning και οι υποχρεωτικές παρουσιάσεις τελικά λειτουργούν σαν ενδιάμεσες πρόοδοι και δεν είναι λίγες οι φορές που οι καθηγητές επιχειρούν να τις βαθμολογήσουν επηρεάζοντας τον τελικό βαθμό του εξαμήνου, Και σαν να μην έφταναν αυτά μπαίνει το όριο των 7 μαθημάτων στις δηλώσεις μαθημάτων, που συνεπάγεται ότι δεν μπορεί κάποιος να δηλώσει πάνω από 2 χρωστούμενα μαθήματα. Αποκορύφωμα σε όλα αυτά αποτέλεσε και το πρόσφατο γεγονός εκδικητικού κοψίματος συμφοιτητή μας από τον Conena, επειδή «τόλμησε» να ασκήσει κριτική στον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται το μάθημα Σχεδιασμός 3: Σχολείο.

3.Μέσα σε όλα αυτά, βαθαίνει η σύνδεση του πανεπιστημίου με τη αγορά εργασίας, πατώντας πάνω στην αγωνία μας για εύρεση δουλειάς ,εξειδικεύοντας το πρόγραμμα σπουδών, ώστε οι φοιτητές/τριες να έχουν συγκεκριμένες δεξιότητες που είναι χρήσιμες για την αγορά. Δεν είναι τυχαία λοιπόν η μεταφορά του βάρους στα μαθήματα των εκτεταμένων εργαστηρίων (σχεδιασμοί), τα οποία στρέφονται όλο και περισσότερο στο design (θέτοντας συνεχώς ως προαιρετικές και δευτερεύουσες άλλες κλίμακες και αντικείμενα όπως η αποκατάσταση ή ο πολεοδομικός), την ίδια στιγμή που οι θεωρίες υποβαθμίζονται, ως απόρροια αφενός της αυξημένης απαιτητικότητας των εργαστηρίων και αφετέρου της αυξημένης ύλης των ίδιων των θεωριών (π.χ. συμπτύξεις ιστοριών).Ο χαρακτήρας της σχολής μας προειδοποιεί για κάτι: ότι το μέλλον μας είναι μια διαρκής επανακατάρτιση με σεμινάρια, μεταπτυχιακά, διδακτορικά ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στο εκάστοτε αντικείμενο που εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή θα ταιριάζει με το τι θέλει η αγορά εργασίας.

Σε μια περίοδο που η κατάσταση στον κλάδο γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, με την ανεργία στους νέους μηχανικούς να φτάνει στα ύψη, την ελαστική και ανασφάλιστη εργασία και την εργασία με μπλοκάκι να είναι η καθημερινότητα για τους εργαζόμενους μηχανικούς και την εργοδοτική αυθαιρεσία να οργιάζει, ο αγώνας για συλλογική κατοχύρωση είναι αναγκαίος. Οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό των εργαζόμενων μηχανικών και του ΣΜΤ που διεκδικεί συλλογικές συμβάσεις εργασίας, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλίσουμε καλύτερους μισθούς και σχέσεις εργασίας.  

Απέναντι σε όλα αυτά έχει έρθει η ώρα η γενιά μας να δώσει τη δική της απάντηση διαλέγοντας το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής! Απέναντι σε υπουργείο, κυβέρνηση, ΕΕ που τσακίζουν την προοπτική μας δίνουμε τη δική μας απάντηση! Με το νήμα των αγώνων του παρελθόντος και των εξεγερμένων φοιτητών του ’73, βαδίζουμε κι εμείς για να φτιάξουμε νέους αγώνες και να πετύχουμε νέες νίκες. Το επερχόμενο τριήμερο του Πολυτεχνείου πρέπει να αποτελέσει μια στιγμή που θα ξαναφέρει τους φοιτητικούς συλλόγους στο προσκήνιο, θα αποδείξει ότι το φοιτητικό κίνημα έχει δυναμική και δεν έχει βυθιστεί στη λήθη, την απογοήτευση τον ατομικό δρόμο και τη λογική της ανάθεσης!

 Μέσα από τις συλλογικές μα διαδικασίες, τις γενικές μας συνελεύσεις να παλέψουμε για τις ανάγκες μας! Θεωρούμε πως μόνο μέσω του συλλογικού δρόμου μπορούμε να επιβάλλουμε τα αυτονόητα. Να σπουδάζουμε, να εργαζόμαστε και να ζουμε όπως μας αξίζει!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

-ΓΙΑ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ:

*Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, καμία σκέψη για διάσπασή του σε δύο κύκλους σπουδών (4+1, 3+2). Μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.

*Πλήρη εποπτεία επί των επερχόμενων αλλαγών του προγράμματος σπουδών. Καμία απόφαση ενάντια στις συλλογικές αποφάσεις του φοιτητικού σώματος. Εποπτεία των φοιτητών επί των αποφάσεων του τμήματος καθηγητών.

*Ονομαστική κατοχύρωση των γνωστικών αντικειμένων και των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων στο πρόγραμμα σπουδών.

*Καμία πρόοδος στα μαθήματα.

*Καμία υποχρεωτική προπαράδοση εργασιών. Κατάργηση των υποχρεωτικών παραδόσεων στο elearning. Όλες οι παραδόσεις στο τέλος του εξαμήνου.

* Κανένα παρουσιολόγιο στα μαθήματα. Καμία υποχρεωτική παρουσίαση.

*Άμεση αναβαθμολόγηση του συμφοιτητή μας στο μαθημα Σχεδιασμός 3. Να πάρει θέση το τμήμα για το εκδικητικό κόψιμο.

* Καμία μείωση προσωπικού. Προσλήψεις για την κάλυψη των αναγκών του τμήματος

*Ανοιχτές αίθουσες στις οποίες να μπορούν όλοι οι φοιτητές να έχουν πρόσβαση, να δουλεύουν, να συζητούν. Να είναι κατάλληλα εξοπλισμένες με καθίσματα και με αποθηκευτικούς χώρους

*Όχι στις κλειδωμένες πτέρυγες!

*Δωρεάν εκτυπώσεις στη νησίδα της σχολής για όλους που να καλύπτουν τις ανάγκες των εργαστηρίων με έξοδα του τμήματος

*Να καταργηθεί το όριο των 7 μαθημάτων στη δήλωση.

-ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

*Ζωή με αξιοπρέπεια! Σύγκρουση με τις πολιτικές της κυβέρνησης και με το μαύρο μέτωπο κεφαλαίου ΕΕ-ΔΝΤ, έξοδος από τους ολοκληρωτικούς μηχανισμούς του. Ανατροπή της κυβέρνησης-ΕΕ. Κατάργηση των μνημονιακών νόμων και όλων των αντεργατικών μέτρων. Διαγραφή του χρέους!

*Δουλειά με αξιοπρέπεια! Λιγότερες ώρες δουλειάς για όλες/ους, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες , αυξήσεις στους μισθούς. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους/ες χωρίς περιορισμούς και αποκλεισμούς και με πλήρη ιατροφαρμακευτική δωρεάν δημόσια περίθαλψη. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ.

*Όχι στους Πλειστηριασμούς [ηλεκτρονικούς ή μη] Α’ κατοικίας. Κανένα σπίτι στα χέρια κράτους-τραπεζιτών.

*Ανατροπή του νόμου Γαβρόγλου και του νόμου Διαμαντοπούλου! Καμία συγχώνευση-κατάργηση σχολών , μία σχολή ανά γνωστικό αντικείμενο.Δημόσια Δωρεάν Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση. Δικαίωμα στην εκπαίδευση για όλους/ες! Καμία σκέψη για διαγραφές φοιτητών. Καμία σκέψη για δίδακτρα και περικοπή των συγγραμμάτων. Καμία έρευνα φοιτητών για το στρατό και τον ιδιωτικό παράγοντα. Καμία συγκρότηση δομής επανακατάρτισης στο Πανεπιστήμιο.

* Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, ενιαίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, μόνη προϋπόθεση για δουλειά. Καμία σκέψη για διάσπαση του πτυχίου σε δύο κύκλους σπουδών (4+1, 3+2). Ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών.

* Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και συγκοινωνίες για όλους/ες. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές. Πλήρες άνοιγμα της πάνω λέσχης ΤΩΡΑ. Ούτε σκέψη για αντίτιμο. Κανένας έλεγχος πάσο. Καμία κάρτα σίτισής. Έξω οι εργολαβίες από τη λέσχη.

*Καμία ιδιωτικοποίηση των σχολών μας! Όχι στο ξεπούλημα της περιουσίας των ιδρυμάτωνΦοιτητικός εργατικός έλεγχος εντός του πανεπιστημίου με βάση τις συλλογικές αποφάσεις μας!

*Πλήρη επαναφορά του ασύλου! Διεύρυνση του ασύλου σε σχολεία και χώρους εργασίας. Δημοκρατικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες για όλους. Ανοιχτοί πανεπιστημιακοί χώροι για την πολιτική, τον πολιτισμό, τους αγώνες λαού και νεολαίας και όχι για την αστυνομία, τον ιδιωτικό παράγοντα και όσους στέκονται ενάντια στα συμφέροντα των φοιτητών. Έξω οι έμποροι ναρκωτικών και οι μπράβοι από τα πανεπιστήμια.

*Καμία αναδιάρθρωση με βάση το πόρισμα Παρασκευόπουλου, καμία συγκρότηση Κωδίκων Δεοντολογίας

*Δημόσια και δωρεάν υγεία για όλες|ους, δημόσια και δωρεάν περίθαλψη και απεξάρτηση για τους τοξικοεξαρτημένους/ες.

*Πάλη για συντριβή των φασιστικών συμμοριών και του ρατσισμού.

* Καμία συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Έξω το ΝΑΤΟ. Να κλείσουν οι βάσεις.

*Καμία ανοχή στο σεξισμό και την κουλτούρα του βιασμού. Κάτω τα χέρια από τα σώματά μας και το δικαίωμα στην έκτρωση! Καμία διάκριση σε χώρους δουλειάς, εκπαίδευσης, αλλά και παντού με βάση το φύλο και τη σεξουαλικότητα.

*Αλληλεγγύη στους/στις μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγες.

*Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τις ανάγκες μας.

*Να μην γίνει η εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές. Καμία εκμετάλλευση του περιβάλλοντος προς όφελος του κεφαλαίου.

* Αθώωση όλων των συλληφθέντων κοινωνικών αγωνιστών

* Κανένα μέτρο ενάντια στο δικαίωμα της διαδήλωσης και της κατάληψης

* Ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κάθε επίδοξου διαχειριστή

* Ρήξη και έξοδος από ΕΕ-ΔΝΤ-ΝΑΤΟ και διάλυση αυτών

* Όχι στο ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών. Υγεία-παιδεία-ρεύμα-νερό ανήκουν στο λαό

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ :

_ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 14/11 ΜΕΧΡΙ ΣΑΒΒΑΤΟ 17/11 και συμμετοχή στο τριήμερο του πολυτεχνείου

_ΣΤΗΡΙΞΗ της ΑΠΕΡΓΙΑΣ των πρωτοβάθμιων σωματείων στις 14/11 με συγκέντρωση στην ΚΑΜΑΡΑ

_ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στην ΠΟΡΕΙΑ του Πολυτεχνείου το Σάββατο 17/11 στις 18.00 με επιστροφή στο χώρο του ασύλου

_ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ στο Τμήμα για τα ζητήματα των χώρων.

_MΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ στην επόμενη Σύγκλητο στο επόμενο διάστημα, για την κοινοποίηση των αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων. Επιβολή της παρουσίας μας στη διαδικασία.

_ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ για την εξειδίκευση των δράσεων του συλλόγου

_ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ  με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους που κινούνται σε αντίστοιχη κατεύθυνση.